Drużyna reprezentująca kobiety w 2010 rozpadła się. Przy kapitan, Cheryl Bernard pozostała Susan O’Connor i jako rezerwowa Carolyn McRorie, zespół ten zakwalifikował się do turnieju Road to the Roar. Ostatecznie po porażce 7:9 Valerie Sweeting zawodniczki zakończyły na 4. miejscu i nie awansowały do głównego turnieju. Cori Morris wystąpiła jako rezerwowa w drużynie Stefanie Lawton i uplasowała się na 7. miejscu.
Męską reprezentację w Soczi stanowić będzie zespół Brada Jacobsa. W finale zawodnicy z Sault Ste. Marie pokonali 7:4 ekipę Johna Morrisa. Trzecie miejsce przypadło Kevinowi Martinowi. Finaliści do turnieju głównego awansowali po rozgrywkach w Road to the Roar.
W męskiej drużynie występującej w Vancouver nastąpiły mniejsze zmiany, ze składu odszedł John Morris. Na jego miejsce do ekipy Kevina Martina dołączył David Nedohin. Martin jako pierwszy zakwalifikował się do turnieju głównego kwalifikacji olimpijskich - wygrał Canada Cup 2011. Zawodnicy z Edmonton w Round Robin zajęli 2. miejsce i awansowali do półfinału, w którym przegrali 5:7 na rzecz zespołu Johna Morrisa. Morris w 2013 dołączył do Jima Cottera i objął funkcję kapitana.
Proces kwalifikacji
Do rywalizacji zostało dopuszczonych 18 drużyn, proces ich kwalifikacji znacząco różni się od metody zastosowanej przy Canadian Olympic Curling Trials 2009. 12 z nich rywalizowało w turnieju kwalifikacyjnym o dwa miejsca w zawodach finałowych.
Kwalifikacja bezpośrednia
Do grudniowego turnieju finałowego bezpośrednio awansowało 6 zespołów.
