Brygida Helbig, właściwie Brigitta Helbig-Mischewski (ur. 12 listopada 1963 w Szczecinie[1]) – polska literaturoznawczyni, nauczycielka akademicka i pisarka. Zainteresowania naukowe: literaturoznawstwo (specjalność: literatura i kultura polska), slawistyka, germanistyka, komparatystyka, krytyka literacka, gender, asymilacja kulturowa i komunikacja międzykulturowa. Jako autorka mieszkająca od 1983 w Niemczech pisze w języku polskim i niemieckim.
Życiorys
Jej przodkami od strony ojca byli Niemcy galicyjscy, którzy przed 1940 mieszkali w Steinfels i Bandrowie[2]. Po maturze w II Liceum Ogólnokształcącym w Szczecinie rozpoczęła studiowanie polonistyki na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Szczecinie[a]. W listopadzie 1983 roku wyemigrowała do Niemiec i kontynuowała studia (slawistyka i germanistyka) na Uniwersytecie Ruhry w Bochum. Studia ukończyła w 1990 roku z tytułem magistra na podstawie pracy dyplomowej „Pałuba” Karola Irzykowskiego – Konstrukcja i psychologiczna koncepcja powieści. W 1991 roku otrzymała stypendium promocyjne od Fundacji Stypendialnej Katolickich Biskupów Niemieckich „Cusanuswerk” na realizację projektu doktorskiego i uzyskała w grudniu 1994 roku na podstawie rozprawy dotyczącej analizy ruchu kulturowego New Age. Rozprawę pisała u prof. Marii Janion. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskała na uniwersytecie w Bochum.
W grudniu 1994 roku przeprowadziła się do Berlina i została pracownikiem naukowym, później asystentem profesora, Instytutu Slawistyki Uniwersytetu Humboldtów. Habilitowała się rozprawą habilitacyjną dotyczącą twórczości oraz osobowości Piotra Własta uzyskując 7 lipca 2004 stopień naukowy doktor habilitowanej nauk humanistycznych na Uniwersytecie Humboldtów. Od 2005 roku wykładała jako Privatdozentin na Uniwersytecie Humboldtów, zaś podczas semestru zimowego 2006/07 oraz semestru letniego 2007 na Uniwersytecie Karola w Pradze. Od 2008 do 2013 roku była profesor wizytującą na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Szczecińskiego.
Od października 2013 roku jest profesorem Polsko-Niemieckiego Instytutu Badawczego w Collegium Polonicum w Słubicach[3]. W październiku 2014 została przewodniczącą Rady Programowej Uniwersytetu Trzech Pokoleń (UTP) w Berlinie[4]. Od 2018 jest autorką felietonów radiowego gatunku feature w rozgłośni WDR-COSMO[5].
Nagrody i nominacje
W okresie 1991–1994 otrzymywała stypendium promocyjne od Fundacji Stypendialnej Katolickich Biskupów Niemieckich „Cusanuswerk” w Bonn w celu realizacji przewodu doktorskiego. W 2011 roku otrzymała fundację Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz została wyróżniona nagrodą naukową rektora Uniwersytetu Szczecińskiego za 565-stronicową monografię o Marii Komornickiej.
Została dwukrotne nominowana do Nagrody Literackiej Nike: w 2012 za zbiór opowiadań Enerdowce i inne ludzie[6] oraz w 2014 za powieść Niebko (finał Nagrody)[7]. Finalistka Nagrody Literackiej Gryfia 2012 za Enerdowce i inne ludzie.
Za powieść Niebko została w 2013 roku nominowana w Katowicach do Śląskiego Wawrzynu Literackiego oraz otrzymała 2 kwietnia 2016 w Wiedniu Złotą Sowę Polonii w kategorii „Literatura”[8]. Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej w Berlinie oraz Stowarzyszenie Willa Decjusza w Krakowie przyznały jej granty w celu realizacji projektów naukowych[9]. W 2017 nominowana do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy za powieść Inna od siebie[10].
Publikacje
tomy wierszy:
zbiory opowiadań:
- Enerdowce i inne ludzie, czyli jak nie zostałem bohaterem. Wydawnictwo Forma, Szczecin 2011 i 2014
powieści:
literaturoznawstwo:
Adaptacje teatralne
Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
