Bogusław Korwin Gosiewski
Bogusław Korwin Gosiewski herbu Ślepowron (ur. w 1669 w Łoździejach , zm. 23[2] lub 24[3] [4] czerwca 1744 w Wilnie ) – biskup smoleński od 29 stycznia 1725[5] , duchowny pisarz wielki litewski w 1720 roku[6] , kantor i kustosz katedralny wileński , proboszcz oniksztyński .
Życiorys
Był synem Macieja Korwin Gosiewskiego herbu Ślepowron, generała artylerii Wielkiego Księstwa Litewskiego , starosty łoździejskiego i Małgorzaty z domu Szwab, córki Kaspra Aleksandra Szwaba herbu Jastrzębiec i jego drugiej żony Elżbiety z domu Pietkiel[7] . Wcześniejsze źródła podawały, że był synem hetmana polnego litewskiego Wincentego Korwin Gosiewskiego i Magdaleny z domu Konopackiej[3] , ale nowsze badania[7] wykazały, że jest to błędna informacja.
W 1687 roku przebywał w seminarium księży misjonarzy w Warszawie[8] . W czasie wojny domowej na Litwie w 1700 poparł przeciwników Sapiehów . W 1722 został biskupem pomocniczym białoruskim i biskupem tytularnym akanteńskim[8] . W 1723 kapituła wybrała go rządcą diecezji wileńskiej , a w 1725 został biskupem smoleńskim. W 1729, jako jeden z przywódców opozycji litewskiej przeciwko Augustowi II Mocnemu , ułożył się z ambasadorem francuskim Antoine'em-Felixem de Montim w sprawie popierania do tronu Stanisława Leszczyńskiego . W myśl porozumienia Francja płaciła 60 tys. liwrów za zerwanie każdego następnego sejmu za życia Augusta II. Równocześnie wraz z litewskimi przeciwnikami Wettyna zabiegał o pomoc rosyjską przeciwko absolutystycznym dążeniom Augusta II. Członek konfederacji generalnej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1734 roku [9] .
Gosiewski, rozgoryczony brakiem nominacji na biskupstwo wileńskie, był bohaterem skandalu obyczajowego, gdy w 1730 na bankiecie, na którym obecna była cała kapituła, rzucił w nowego biskupa wileńskiego, Michała Zienkowicza , kieliszkiem i butelką. W 1730 Monti za pośrednictwem Gosiewskiego zerwał sejm w Grodnie . W 1732 w ten sam sposób Gosiewski zerwał sejm w Warszawie , opłacony z kasy ambasady francuskiej sumą 60 tys. liwrów. Za ten sam czyn poseł rosyjski Friedrich Casimir von Loewenwolde wypłacił jemu i Antoniemu Kazimierzowi Sapieże 1000 czerwonych złotych . Sam Gosiewski dostał ponadto 4 pary soboli i 100 czerwieńców.
Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym [10] . Był elektorem Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[11] .
Przypisy
↑ a b Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi , t. V, Patavii 1952, s. 66. (łac. )
↑ Krzysztof R. K.R. Prokop Krzysztof R. K.R. , Sakry i sukcesja święceń biskupich pasterzy Kościoła wileńskiego z drugiej oraz trzeciej tercji XVIII stulecia , „Rocznik Teologii Katolickiej”, tom V, Białystok 2006, s. 217-218, ISSN 1644-8855 .
↑ a b Emanuel E. Rostworowski Emanuel E. , Gosiewski Bogusław Korwin , [w:] Polski Słownik Biograficzny , t. VIII, 1959–1960, s. 340-342 .
↑ Biskup Bogusław Korwin Gosiewski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-08-16] (ang. ) .
↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi , t. V, Patavii 1952, s. 359. (łac. )
↑ Henryk H. Lulewicz Henryk H. , Andrzej A. Rachuba Andrzej A. , Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy , Kórnik: Biblioteka Kórnicka , 1994, s. 208 .
↑ a b Jan Paweł J.P. Gosiewski Jan Paweł J.P. , Biskup Bogusław Korwin Gosiewski (1669–1744): zarys biografii , „Rocznik Lituanistyczny ”, tom 9, 2023, s. 112 .
↑ a b Krzysztof R. K.R. Prokop Krzysztof R. K.R. , Z dziejów seminariów warszawskich w dawnej diecezji poznańskiej. Biskupi oraz inni przedstawiciele znamienitych rodów doby staropolskiej w gronie wychowanków seminarium externum i seminarium internum Misjonarzy św. Wincentego à Paulo przy kościele Świętego Krzyża w Warszawie (1675/1676-1864/1865) , „Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski”, tom 11, 2016, s. 171 .
↑ Feliksas Sliesoriūnas, The General Confederation of the Grand Duchy of Lithuania (1734–1736), w: Lithuanian Historical Studies, Volume 8 (2003): Issue 1 (Nov 2003), s. 68.
↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 31.
↑ Jerzy J. Dunin-Borkowski Jerzy J. , Miecz. M. Dunin-Wąsowicz Miecz. M. , Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz , Lwów 1910, s. 62 .
Bibliografia
Emanuel E. Rostworowski Emanuel E. , Gosiewski Bogusław Korwin , [w:] Polski Słownik Biograficzny , t. VIII, 1959–1960, s. 340-342 .
Jan Paweł J.P. Gosiewski Jan Paweł J.P. , Biskup Bogusław Korwin Gosiewski (1669–1744): zarys biografii , „Rocznik Lituanistyczny ”, tom 9, 2023, s. 111–159 .