Beata Habrzyk

Beata Habrzyk

Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1955 Siemianowice Śląskie
Wzrost	177 cm
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski złoto Bydgoszcz 1977 pchnięcie kulą złoto Warszawa 1978 pchnięcie kulą złoto Poznań 1979 pchnięcie kulą srebro Bydgoszcz 1975 pchnięcie kulą brąz Warszawa 1974 pchnięcie kulą brąz Bydgoszcz 1976 pchnięcie kulą brąz Zabrze 1981 pchnięcie kulą Halowe mistrzostwa Polski złoto Katowice 1974 pchnięcie kulą złoto Zabrze 1977 pchnięcie kulą złoto Zabrze 1978 pchnięcie kulą złoto Zabrze 1979 pchnięcie kulą srebro Katowice 1975 pchnięcie kulą

Beata Habrzyk po mężu Podobińska (ur. 13 kwietnia 1955 w Siemianowicach Śląskich^[1]) – polska lekkoatletka, specjalistka pchnięcia kulą, wielokrotna mistrzyni Polski.

Kariera

Zdobyła mistrzostwo Polski w pchnięciu kulą na otwartym stadionie w 1977, 1978 i 1979, wicemistrzostwo w 1975 oraz brązowe medale w 1974, 1976 i 1981. Była również trzykrotną finalistką mistrzostw Polski w rzucie dyskiem^[2]. Była halową mistrzynią Polski w pchnięciu kulą w 1974, 1977, 1978 i 1979 oraz wicemistrzynią w 1975.

Zajęła 6. miejsca w finałach Pucharu Europy w 1977 w Helsinkach i Pucharu Europy w 1979 w Turynie^[1]. Była trzecia w Pucharze Narodów w 1978 w Tokio^[3].

W latach 1974-1978 startowała w jedenastu meczach reprezentacji Polski, odnosząc 3 zwycięstwa indywidualne^[4].

Jest byłą halową rekordzistką Polski juniorów w pchnięciu kulą – 16,46 m osiągnięty 24 lutego 1974 w Katowicach^[5].

Rekordy życiowe^[6][7]:

Konkurencja	Data i miejsce	Wynik
pchnięcie kulą	13 maja 1979, Zabrze	19,10[8]
pchnięcie kulą (hala)	1979	17,90
rzut dyskiem	20 maja 1979, Zabrze	55,92

Była zawodniczką Piasta Gliwice i Górnika Zabrze.

Przypisy

1. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 248. ISBN 83-902509-0-X.
2. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 194-196 i 210-211. ISBN 978-83-934369-0-3.
3. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 164.
4. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 11.
5. Halowe rekordy Polski [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04]  (pol.).
6. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 203, 207 i 289. ISBN 83-902509-0-X.
7. HenrykH. Gąszczak HenrykH., Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], old.pzla.pl [dostęp 2021-01-23]  (pol.).
8. 5. wynik w historii polskiej lekkoatletyki ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2021-01-23]  (pol.)..

Bibliografia

• Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X. Brak numerów stron w książce
• Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979. Brak numerów stron w książce
• Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011. ISBN 978-83-934369-0-3. Brak numerów stron w książce