Bastogne (M916) – belgijski trałowiec z lat 50. XX wieku, jedna z 26 zbudowanych dla Belgijskiej Marynarki Wojennej(inne języki) jednostek amerykańskiego typu Adjutant. Stępkę okrętu położono w styczniu 1952 roku w stoczni Hodgdon Brothers w East Boothbay, a w skład marynarki wojennej Belgii został przyjęty 15 grudnia 1953 roku. W 1966 roku jednostka została przekazana Norwegii i wcielona do marynarki wojennej pod nazwą „Glomma”. Jednostkę wycofano ze służby w 1992 roku.
Projekt i budowa
Projekt trałowców typu Adjutant (Blackbird) powstał jako rozwinięcie drugowojennych jednostek typu YMS[1] . Okręty miały w większości zasilić floty państw sojuszniczych, w ramach Major Defense Acquisition Program (MDAP)[1] [2]. Spośród 159 zbudowanych jednostek oryginalnego typu Blackbird tylko 20 zasiliło United States Navy, a wiele zbudowano za granicą z amerykańską i brytyjską pomocą[1] .
Przyszły „Bastogne” zbudowany został w stoczni Hodgdon Brothers w East Boothbay[3][4] . Stępkę okrętu położono w styczniu 1952 roku, nieznana jest data wodowania[4] . Jednostka miała nosić oznaczenie MSC-151[5][6]. Budowę trałowca ukończono 13 czerwca 1953 roku[7].
Dane taktyczno-techniczne
Okręt był przybrzeżnym, małomagnetycznym trałowcem o długości całkowitej 44 metry (42 metry między pionami), szerokości 8,3 metra i zanurzeniu 2,6 metra[3]. Kadłub okrętu wykonany był z drewna[3][5]. Wyporność standardowa wynosiła 330 ton, a pełna 390 ton[3][4] . Okręt napędzany był przez dwa silniki wysokoprężne General Motors 8-268A o łącznej mocy 880 KM, napędzających dwie śruby[3][4] . Prędkość maksymalna jednostki wynosiła 13,5 węzła[3][4] . Zapas paliwa wynosił 28 ton, co zapewniało zasięg 2700 Mm przy prędkości 10,5 węzła[3][5].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się początkowo z podwójnego zestawu działek plot. kalibru 20 mm Oerlikon L/70 Mark 24[4] [5]. Wyposażenie trałowe obejmowało trały: mechaniczny, elektromagnetyczny i akustyczny[4] . Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radar nawigacyjny Decca(inne języki) 1229 oraz kadłubowy sonar AN/UQS-1[3][4] .
Załoga okrętu składała się z 36 oficerów, podoficerów i marynarzy[3][4] [a].
Służba
„Bastogne” został przyjęty w skład Belgijskiej Marynarki Wojennej(inne języki) 15 grudnia 1953 roku[6][8] . Okręt otrzymał numer burtowy M916[3][5]. W 1966 roku trałowiec został przekazany Norwegii i wszedł do służby w Sjøforsvaret pod nazwą „Glomma” 16 września 1966 roku[4] [8] . Okręt otrzymał numer taktyczny M317[7][8] . W latach 70. wymieniono uzbrojenie artyleryjskie, instalując zamiast podwójnego zestawu działek Oerlikona dwa pojedyncze działka Rheinmetall Rh202 Mk 20 L/85 tego samego kalibru[8] [9]. Kąt podniesienia lufy wynosił 55°, szybkostrzelność 1000 strz./min, zaś donośność 2000 metrów[6]. Wymieniono też radar na Decca TM-1226[8] [9]. Jednostkę wycofano ze służby w 1992 roku[8] .
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
