As-Sumajrijja leżała w północnej części równiny przybrzeżnej Izraela. Wieś była położona na wysokości 25 metrówn.p.m., w odległości 6 kilometrów na północ od miasta Akka. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 854,2 ha. We wsi mieszkało wówczas 760 osób[1].
własność gruntów
powierzchnia gruntów (hektary)
Arabowie
793,5
Żydzi
-
publiczne
60,7
Razem
854,2
Rodzaj użytkowanych gruntów
Arabowie (hektary)
uprawy nawadniane
35,4
uprawy zbóż
687
uprawa oliwek
20
uprawa cytrusów
63,2
zabudowane
28
nieużytki
65,8
Historia
Nie jest znana dokładna data założenia wioski As-Sumajrijja. Prawdopodobnie jej nazwa pochodzi od Samarytan, którzy mieli zamieszkiwać w tym obszarze. W XVIII wieku zostali oni jednak wydaleni przez Turków do miasta Nablus. Krzyżowcy nazywali wieś Someleria[1]. Pod koniec XVIII wieku Dżazzar Pasza wybudował przy wiosce akwedukt dostarczający wodę do odległego o 6 km miasta Akka. W 1814 roku jego syn, Suleiman, całkowicie przebudował akwedukt. W 1881 roku wieś została opisana jako niewielka wieś z domami z kamieni i gliny, z około 200 muzułmańskimi mieszkańcami. Wieś była położona na równinie i otoczona kilkoma kępami drzew oliwnych i fig, oraz polami uprawnymi. Przy wiosce znajdował się akwedukt[2]. W wyniku I wojny światowej cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Mandat Palestyny. W 1943 roku we wsi powstała szkoła podstawowa dla chłopców. Był tu także meczet[1].
Na terenie wioski As-Sumajrijja powstały kibuce Lochame ha-Geta’ot i Szamerat, oraz moszaw Regba. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski As-Sumajrijja: „Z As-Sumajrijji pozostało jedno pomieszczenie meczetu, fragmenty budynku, szczątki ścian i łuków zniszczonych domów oraz groby. Pozostała część meczetu to płaski kamienny budynek z płaskim dachem, który jest utrzymywany przez dźwigary i belki”[1].