|
Państwo
|
Francja
|
Data i miejsce urodzenia
|
1 kwietnia 1969 Meulan-en-Yvelines
|
Wzrost
|
183 cm
|
Gra
|
praworęczny, jednoręczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
1987
|
Zakończenie kariery
|
1999
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
3
|
Najwyżej w rankingu
|
12 (22 kwietnia 1996)
|
Australian Open
|
4R (1993)
|
Roland Garros
|
4R (1991)
|
Wimbledon
|
4R (1992)
|
US Open
|
4R (1996)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
2
|
Najwyżej w rankingu
|
97 (18 października 1993)
|
Australian Open
|
1R (1995)
|
Roland Garros
|
QF (1995)
|
Wimbledon
|
3R (1993)
|
Arnaud Boetsch (ur. 1 kwietnia 1969 w Meulan-en-Yvelines) – francuski tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Boetsch startował w latach 1987–1999.
W grze pojedynczej zwyciężył w trzech turniejach rangi ATP World Tour i osiągnął siedem finałów.
W grze podwójnej Francuz wygrał dwa razy rozgrywki ATP World Tour i trzy razy awansował do finału.
W 1996 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Atlancie[1]. W grze pojedynczej odpadł w 2 rundzie po porażce z Sergim Bruguerą reprezentującym Hiszpanię. Z gry podwójnej Raoux został wyeliminowany w 1 rundzie, w której grał w parze z Guillaume Raoux. Francuski debel przegrał z Australijczykami Toddem Woodbridge i Markiem Woodforde, którzy ostatecznie zdobyli złoty medal.
W 1996 roku znacząco przyczynił się do zdobycia przez Francję Pucharu Davisa. W rozstrzygającym pojedynku Boetsch zmierzył się z Nicklasem Kultim, którego pokonał 7:6(2), 2:6, 4:6, 7:6(5), 10:8 w trwającym 4 godziny i 45 minut meczu[2]. Boetsch w piątym secie przegrywał 6:7 (0-40) broniąc 3 kolejne piłki meczowe.
W rankingu gry pojedynczej Boetsch najwyżej był na 12. miejscu (22 kwietnia 1996), a w klasyfikacji gry podwójnej na 97. pozycji (18 października 1993).
Finały w turniejach ATP World Tour
Nazwa
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
ATP World Tour World Championships
|
ATP Masters Series
|
ATP Championships Series
|
ATP World Series
|
Gra pojedyncza (3–7)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
Finalista
|
1.
|
13 października 1991
|
Berlin
|
Dywanowa (hala)
|
Petr Korda
|
3:6, 4:6
|
Finalista
|
2.
|
18 października 1992
|
Bolzano
|
Dywanowa (hala)
|
Thomas Enqvist
|
2:6, 6:1, 6:7(7)
|
Zwycięzca
|
1.
|
13 czerwca 1993
|
Rosmalen
|
Trawiasta
|
Wally Masur
|
3:6, 6:3, 6:3
|
Zwycięzca
|
2.
|
10 października 1993
|
Tuluza
|
Twarda (hala)
|
Cédric Pioline
|
7:6(5), 3:6, 6:3
|
Finalista
|
3.
|
6 lutego 1994
|
Marsylia
|
Dywanowa (hala)
|
Marc Rosset
|
6:7(6), 6:7(4)
|
Finalista
|
4.
|
16 października 1994
|
Ostrawa
|
Dywanowa (hala)
|
MaliVai Washington
|
6:4, 3:6, 3:6
|
Finalista
|
5.
|
8 stycznia 1995
|
Adelaide
|
Twarda
|
Jim Courier
|
2:6, 5:7
|
Zwycięzca
|
3.
|
8 października 1995
|
Tuluza
|
Twarda (hala)
|
Jim Courier
|
6:4, 6:7(5), 6:0
|
Finalista
|
6.
|
12 listopada 1995
|
Sztokholm
|
Twarda (hala)
|
Thomas Enqvist
|
5:7, 4:6
|
Finalista
|
7.
|
6 października 1996
|
Lyon
|
Dywanowa (hala)
|
Jewgienij Kafielnikow
|
5:7, 3:6
|
Gra podwójna (2–3)
Przypisy
Bibliografia