Cappellini i jej partner sportowy Luca Lanotte byli parą w życiu prywatnym jako nastolatkowie, jednak zerwali miłosną relację po rozpoczęciu wspólnych treningów łyżwiarskich dla dobra wspólnej kariery[1]. 20 czerwca 2015 roku Anna wyszła za mąż za czeskiego łyżwiarza Ondřeja Hotárka, który reprezentował Włochy w parach sportowych[2].
Kariera
Początki
Cappellini zaczęła jeździć na łyżwach kiedy miała 3 lata, a na taniec zdecydowała się w wieku 12 lat.
Kariera juniorska
Jej pierwszym partnerem w karierze jurorskiej był Federico Bassi, jednak pierwsze międzynarodowe występy zanotowała z Lucą Lombardim[3]. Razem z Lombardim zajęła 27. miejsce na mistrzostwach świata juniorów w 2001 r.
Jej kolejnym partnerem sportowym był Matteo Zanni[4]. Występowali razem przez cztery sezony w latach 2001–2005. Ich największym sukcesem były zwycięstwa w juniorskich Grand Prix w Serbii i na Węgrzech oraz mistrzostwo Włoch juniorów w 2005 r. W finale juniorskiego Grand Prix zdobyli brązowy medal. Para rozpadła się po ciężkim wypadku ojca Mattea, po którym zdecydował on zakończyć karierę.
W maju 2005 włoska federacja łyżwiarska zdecydowała się połączyć ją w parę z Lucą Lanotte. Ich pierwszy wspólny sezon był zarazem ostatnim w karierze juniorskiej. Zdobyli wtedy mistrzostwo Włoch juniorów, srebrne medale na juniorskich Grand Prix w Bułgarii i na Słowacji oraz brąz w finale Grand Prix juniorów.
Kolejny sezon przyniósł pierwszy medal w cyklu Grand Prix - srebro na turnieju Skate Canada. Zakończyli mistrzostwa Europy na 7 pozycji, a świata na 10.
W sezonie olimpijskim ponownie zajęli drugie miejsce na Skate Canada i Cup of Russia, co dało im kwalifikację do Finału Grand Prix, na którym zajęli 5 lokatę. Swoje pierwsze igrzyska olimpijskie w Salt Lake City zakończyli na 12 miejscu.
Sezon 2010/2011 zaczęli od drugiego miejsca w Nebelhorn Trophy oraz 5. pozycji w NHK Trophy. Po nieudanym początku postanowili powrócić do Włoch, do trenerki Paoli Mezzadri[5]. Zrezygnowali z udziału z Skate Canada by ułożyć nowy program dowolny. Nie wystąpili również na mistrzostwach Włoch i Europy z powodu kontuzji Lucy Lanotte. Na mistrzostwach świata zajęli 8. pozycję.
Pierwszym startem w sezonie 2011/2012 były zawody Skate Canada, na których zajęli 3. miejsce. Na Trophee Bompard powtórzyli sukces z Kanady, poprawiając przy tym swój rekord w tańcu krótkim.
W sezonie 2012/13 Anna i Luca po srebrnych medalach z poszczególnych zawodów Grand Prix osiągnęli sukces na mistrzostwach europy 2013, gdzie zdobyli swój pierwszy, brązowy medal ustępując na podium rosyjskim duetom Bobrowa/Sołowjew oraz Ilinich/Katsalapow[6].
Mistrzostwa Europy 2014Mistrzostwa Świata 2014
Sezon olimpijski 2013/14 był najlepszym w dotychczasowej karierze. Zdobyli drugie miejsca na zawodach NHK Trophy i Skate America, jednak w finale Grand Prix zajęli dopiero 6. miejsce. Na mistrzostwach europy wygrali złoty medal z notą łączną 171.61 pkt[7]. Po zdobyciu trzeciego tytułu mistrzów Włoch, udali się na swoje drugie w karierze igrzyska olimpijskie. Na igrzyskach olimpijskich 2014 w Soczi zajęli 6. miejsce. Pod nieobecność medalistów olimpijskich Davis/White oraz Virtue/Moir na mistrzostwach świata, Anna i Luca jako mistrzowie europy byli wymieniani wśród kandydatów do medalu. W marcu 2014 r. Cappellini/Lanotte osiągnęli największy sukces, zdobywając tytuł mistrzów świata. Pokonali wtedy parę kanadyjską Weaver/Poje oraz francuską Pechalt/Bourzat[8].
W kolejnym sezonie po zdobyciu czwartego tytułu mistrzów Włoch, zdobyli srebrny medal na mistrzostwach europy 2015 w Sztokholmie. Złoto przegrali z francuską parą Papadakis/Cizeron, którzy rozpoczęli swoją dominację na arenie międzynarodowej. Na mistrzostwach świata zajęli 4. miejsce.
W sezonie 2015/16 wygrali dwa zawody: Lombardia Trophy oraz Cup of China, a następnie zdobyli piąty tytuł mistrzów Włoch. Ponownie zajęli 2. miejsce na mistrzostwach Europy. Po raz pierwszy w karierze stanęli na podium finału Grand Prix w Barcelonie przegrywając z Kanadyjczykami Weaver/Poje oraz Amerykanami Chock/Bates. Na mistrzostwach świata drugi raz z rzędu uplasowali się tuż za podium.
W sezonie 2016/17 oprócz potwierdzenia swojej dominacji w krajowych zawodach mistrzowskich i przypieczętowaniem jej szóstym złotym medalem, wygrali zawody Bavarian Open oraz zawody z cyklu Grand Prix Nebelhorn. Szczególną uwagę sędziów zwrócił jej taniec dowolny podczas którego interpretowali melodie z filmów Charliego Chaplina[9]. Cappellini/Lanotte trzeci raz z rzędu zdobyli srebro na mistrzostwach europy oraz zajęli 6. miejsce na mistrzostwach świata.
W sezonie olimpijskim mieli trzecią szansę zaprezentowania się na igrzyskach. W sezonie wygrali zawody Grand Prix Ice Star, zajęli drugie miejsce w prestiżowym Skate America oraz trzecie miejsce na NHK Trophy. Awansowali do finału Grand Prix i zajęli w nim 6. miejsce. Po zdobyciu siódmego z rzędu tytułu mistrzów Włoch zajęli 4. miejsce na ME. Podczas igrzysk olimpijskich 2018 w Pjongczangu uplasowali się na 6. miejscu powtarzając tym samym lokatę sprzed czterech lat. Zostali zaproszeni do udziału w gali olimpijskiej na której zaprezentowali program inspirowany Charliem Chaplinem[10].
Programy
Program Charlie Champlin podczas pokazu mistrzów (ZIO 2018)Taniec krótki Kaboom / Skip to the Bip / 1008 Samba (ME 2018)Taniec dowolny Danse macabre (Finał Grand Prix 2015)Taniec dowolny La Strada (MŚ 2012)Taniec oryginalny Torna a Surriento / La Danza (ZIO 2010)Tango Romantica (ZIO 2010)