PROFILBARU.COM

Aleksander Pszczyński
	Friedrich Wilhelm Georg Konrad Ernst Maximilian
	Aleksander von Hochberg
	; Hochberg
Rodzina	Hochberg
Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1905 ; Londyn
Data i miejsce śmierci	22 lutego 1984 ; Pollensa
Ojciec	Jan Henryk XV von Hochberg książę von Pless
Matka	Maria Teresa Cornwallis-West
Rodzeństwo	Jan Henryk XVII; Bolko Konrad
	Odznaczenia

Alexander Friedrich Wilhelm Georg Konrad Ernst Maximilian von Hochberg, przezywany Lexelem, znany w Polsce jako Aleksander Pszczyński (ur. 1 lutego 1905 w Londynie, zm. 22 lutego 1984 na Majorce) – niemiecko-polski książę pszczyński (niem. Fürst von Pless), pochodzący z hrabiowskiej linii śląskiego rodu Hochbergów. Żołnierz 2 Korpusu Polskiego, weteran bitwy o Monte Cassino^[1].

Życiorys

Urodzony 1 lutego 1905 w Londynie, jako drugi syn Jana Henryka XV von Pless i Marii Teresy Cornwallis-West. Jego starszym bratem był Jan Henryk XVII Hochberg^[1].

28 lutego 1905 na chrzcie otrzymał imiona Alexander Friedrich Wilhelm Georg Konrad Ernst Maximilian dla upamiętnienia chrzestnych, którymi byli brytyjska królowa Aleksandra, niemiecki następca tronu – królewicz Wilhelm oraz Jerzy V – książę Walii i późniejszy król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii. Jako że w kręgach arystokratycznych przyjęte było trzymanie dziecka do chrztu w kilka par, matka i brat księżnej Daisy oraz babka Oliwia byli dalszymi chrzestnymi^[1].
Ceremonia ta odbyła się w Kaplicy Królewskiej(inne języki) Pałacu św. Jakuba (ang. The Chapel Royal of The St. James's Palace) przy Pall Mall w City of Westminster w Wielkim Londynie, pięknie udekorowanej ulubionymi kwiatami księżnej – liliami i margerytkami. Dziecko, przykryte brukselskimi koronkami z welonu ślubnego jego prababki^[2] Lady Oliwii FitzPatrick z d. Taylour (tego samego, który jego matka – księżna Daisy i jej siostra Shelagh miały na swoich ślubach), ochrzczono wodą z Jordanu. Wydarzeniu temu „The Illustrated London News(inne języki)” poświęcił stronę tytułową. Z pamiętników jego matki wynika, że miał podobne oczy do swojej mamy, a także iż „Wszyscy się nim zachwycali i całowali”^[1].
Być może z uwagi na mnogość jego imion, rodzina nazywała go Lexel^[1].

W 1924 stał się jednym z głównych bohaterów wałbrzyskiego skandalu obyczajowego. Sześciu mężczyzn (Aleksander, graf Werner von der Schulenburg, czeladnik rzeźnicki Fritz Langner, zecer Rudolf Nimptsch, pomocnik biurowy Fritz Wähner oraz krawiec Ernst Dünnebier) zostało oskarżonych o organizowanie homoseksualnych orgii w herbaciarni Lila Klub zamku Książ. Von Hochberg został skazany na 2 miesiące więzienia^[3].

W 1927 ojciec wysłał go do Londynu, gdzie miał studiować bankowość na Uniwersytecie w Oxfordzie. Po dwóch latach Alexander zrezygnował z nauki i w 1929 zaczął praktykę w Barclays Bank w Londynie. Po jej przerwaniu wrócił do matki do Monachium. Z inicjatywy matki zaręczył się z córką królowej rumuńskiej Marii, Ileaną, jednak strona rumuńska zerwała zaręczyny po wyjściu na jaw „afery Hochberg–Schulenburg–Langner”^[3]^[4].

Na początku lat trzydziestych wstąpił do Oddziałów Szturmowych NSDAP (niem. Sturmabteilung, SA). Po stłumieniu puczu Röhma^[5] (1934) został wykluczony z tej organizacji i wyjechał z Niemiec do Polski. Ze względu na tryb życia stale odczuwał brak pieniędzy (m.in. zastawił osobistą biżuterię i futra matki). Dążąc do zawładnięcia rodzinnym majątkiem odsunął od zarządzania nim starszego brata Jana Henryka XVII. Ostatecznie w 1936 został generalnym pełnomocnikiem ojca w dobrach pszczyńskich, a następnie spadkobiercą $\scriptstyle {\frac {47}{80}}$ całego majątku książąt pszczyńskich^[4]. Pozostawał w opozycji do sanacji, z którą toczył spory o dziedziczony majątek.

Dzień przed wybuchem II wojny światowej opuścił Pszczynę i przez Warszawę dotarł do Francji^[6]. Tam trafił do generała Władysława Sikorskiego i wstąpił do polskiego wojska. Jako Aleksander Pszczyński służył w sztabie jako tłumacz i brał udział w walkach na Bliskim Wschodzie i we Włoszech, m.in. pod Monte Cassino, dosłużył się stopnia podporucznika Wojska Polskiego. Przez pewien czas był w osobistej ochronie gen. Sikorskiego^[4].

Po demobilizacji osiadł na Majorce w miejscowości Pollensa. Wrócił do nazwiska Hochberg, zrzekł się polskiego obywatelstwa i starał się walczyć o odzyskanie rodowego majątku lub ekwiwalentu pieniężnego. Zmarł bezpotomnie 22 lutego 1984 i został pochowany na cmentarzu w miejscowości Pollensa. Tam też miejsce wiecznego spoczynku znalazł partner życiowy Alexandra, Max, z którym mieszkał wiele lat i którego usynowił, a także zapisał mu swój majątek^[3].

Alexander był tytularnym księciem pszczyńskim przez niecałe 4 tygodnie po śmierci brata Jana Henryka XVII, także zmarłego w 1984. Następcą Aleksandra został jego bratanek, Bolko Hochberg von Pless (zm. 2022).