Albrecht III Dobrotliwy, niem. Albrecht III. der Gütige (ur. 27 marca 1401 w Monachium, zm. 29 lutego 1460 tamże) – książę Bawarii-Monachium od 1438 r. z dynastii Wittelsbachów.
Życiorys
Albrecht III był synem księcia bawarskiego Ernesta oraz Elżbiety, córki Barnaby Viscontiego z Mediolanu. W 1432 r. najprawdopodobniej zawarł w tajemnicy małżeństwo z Agnes Bernauer, co spowodowało niepewność co do jego sukcesji tronu. Opuścił wówczas ojca, Agnes jednak zginęła w 1435 r. (zamordowana na rozkaz ojca Albrechta). W 1438 r. po śmierci ojca przejął księstwo Bawarii-Monachium, mimo sprzeciwów niektórych krewnych. W 1440 r. odrzucił koronę czeską, którą ofiarowały mu stany czeskie, później blisko współpracował z królem Jerzym z Podiebradów. Zajmował się przede wszystkim sprawami wewnętrznymi, spory z innymi władcami starając się rozwiązywać na drodze pokojowej. Z upoważnienia papieża współpracował z Mikołajem z Kuzy przy reformie bawarskich klasztorów. Zatrudniał też wielu innych wybitnych uczonych i artystów swego czasu, położył wielkie zasługi na rzecz rozwoju kultury południowoniemieckiej. Aby zapobiec dalszym podziałom kraju, zadecydował, że po jego śmierci obaj jego najstarsi synowie powinni panować wspólnie.
Potomkowie
Albrecht III ze swego drugiego małżeństwa (pierwsze pozostało bezdzietne) z Anną, córką Eryka z Brunszwiku-Grubenhagen miał siedmioro dzieci, w tym m.in.:
- Jana IV (ur. 1437, zm. 1463), księcia bawarskiego na Monachium,
- Zygmunta (ur. 1439, zm. 1501), księcia bawarskiego na Monachium,
- Albrechta IV Mądrego (ur. 1447, zm. 1508), księcia bawarskiego na Monachium,
- Małgorzatę (ur. 1442, zm. 1479), żonę margrabiego Mantui Fryderyka I,
- Elżbietę (ur. 1443, zm. 1484), żonę elektora saskiego Ernesta.
Posiadał też liczne dzieci ze związków nieformalnych.
Bibliografia
- Hans Rall: Albrecht III. der Gütige (der Fromme), Herzog von Bayern-München. W: Neue Deutsche Biographie. T. 1. Berlin: Duncker & Humblot, 1953, s. 156–157. [dostęp 2015-01-20]. (niem.).
.svg)
