Podczas represji po powstaniu styczniowym 27 lipca 1869 roku diecezja mińska została zniesiona i włączona do diecezji wileńskiej. Wojtkiewicz został powołany do Wilna przez generał-gubernatoraAleksandra Potapowa. Jego prośby o wyjazd do Mińska w celu uporządkowania spraw zniesionej diecezji mińskiej spotkały się z odmową władz rosyjskich[3]. Po skasowaniu diecezji mińskiej w 1869 roku przez rok rezydował w Wilnie i pełnił funkcje biskupie. Zmarł 4 stycznia 1870 roku.
Przypisy
↑Wojtkiewicz Adam, w: P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 489.
↑Hierarchia Catholica Medii et recentioris aevi sive summorum pontificum – S.R.E. Cardinalium Ecclesiarium antistitum series e documentis tabularni praesertim Vaticani, vol. 8, A pontificatu Pii PP. IX (1846) usque pontificatum Leonis PP. XIII (1903), Patavii 1978, s. 387.
↑A. Boudou, Stolica Święta a Rosja. Stosunki dyplomatyczne między niemi w XIX stuleciu, tł. Z. Skowrońska, T. 2, 1848-1883, Kraków 1930, s. 408, 440.
Bibliografia
Hierarchia Catholica Medii et recentioris aevi sive summorum pontificum – S.R.E. Cardinalium Ecclesiarium antistitum series e documentis tabularni praesertim Vaticani, vol. 8, A pontificatu Pii PP. IX (1846) usque pontificatum Leonis PP. XIII (1903), Patavii 1978.
Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000.