Syn Marii i Karola Zygmunta[4], wnuk znanego grawera i pieczątkarza Abrahama Münchheimera[1], pochodził z rodziny związanej ze znaną Fabryką guzików, wyrobów pieczętarskich i metalowych[5][6]. Uczeń J. Hornziela – skrzypce i A. Freyera w Warszawie oraz A.B. Marxa – kompozycja w Berlinie. Od 1850 skrzypek orkiestry, od 1858 dyrektor muzyczny, w latach 1864–91 dyrygent, a od 1872[1] - po śmierci Stanisława Moniuszki dyrektor Teatru Wielkiego w Warszawie. W latach 1861–1863 profesor w Instytucie Muzycznym i w Instytucie Aleksandryjsko-Maryjskim Wychowania Panien[3]. Od 1890 dyrygent w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym, w latach 1895–1902 dyrektor Szkoły Muzycznej.
Był jednym z założycieli Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego w 1871. W 1872 zorganizował pogrzeb Stanisława Moniuszki komponując specjalnie na tę uroczystość Marsz żałobny oparty motywach utworów zmarłego[1]. W 1893 zdobył nagrodę[15] za Mszę na konkursie kompozycji w Belgii.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 18-5-23)[16][17]. W październiku 1908 został poświęcony pomnik nagrobny, ufundowany przez syna Czesława i wykonany przez rzeźbiarza Feliksa Giecewicza (nagrobek stanowi lira z wieńczącym popiersiem zmarłego, pod którym zawarto pierwsze nuty pieśni kompozytora pt. „Hej, flisacza dziatwo”)[18].
Stanisław Moniuszko: Figle szatana – balet w 6 obrazach. Adam Münchheimer, Virgilio Calori (libretto). 1870. Brak numerów stron w książce (zaginiony – rekonstrukcja Rafał Augustyn, 1984–5, 2007)
Maksymilian Radziszewski - libretto na podstawie dramatu Mazepa Juliusza Słowackiego: Mazepa – opera w 4 aktach. Adam Münchheimer (muzyka). Warszawa: 1885. Brak numerów stron w książceprapremiera 1 maja 1900 Teatr Wielki w Warszawie[7]
Adam Münchheimer: Fantazja z opery Mazepa na orkiestrę symfoniczną. Warszawa. Brak numerów stron w książce
Adam Münchheimer: Mazurek. Brak numerów stron w książce
Adam Münchheimer: Mściciel (opera w 3 aktach - język włoski Il Vendicatore). Miller (libretto). 1897. Brak numerów stron w książce prapremiera 7 maja 1910 w Warszawie[8][7]
Adam Münchheimer: Stradiota (opera w 5 aktach ). Jan Tomasz Seweryn Jasiński (libretto). 1869. Brak numerów stron w książce prapremiera 12 grudnia 1876 Teatr Wielki w Warszawie[7]
Adam Münchheimer: Otton łucznik (opera w 5 aktach). libretto Jan Chęciński na podstawie powieści Aleksandra Dumasa (ojca)Othon l'archer. 1864. Brak numerów stron w książce prapremiera 5 grudnia 1865 Teatr Wielki w Warszawie[7]
Adam Münchheimer: Pieśń góralska z towarzyszeniem fortepianu. ok. 1870 ?, s. 7. OCLC84206829.
↑Ewa Obniska (red.): Figle Szatana – Stanisław Moniuszko, Adam Münchheimer, Rafał Augustyn: 1 aktowa wersja baletu Virgiliusa Caloriego z 1870 r.; Libretto Janina Pudełek, oprac. partytury: Rafał Augustyn, insc. i choreogr. Witold Gruca, kier. muz. Bogdan Hoffmann, scen. Małgorzata Treutler. Prapremiera: Teatr Wielki w Warszawie, 27 i 28 maja 1988. Warszawa: Teatr Wielki, 1988. Brak numerów stron w książce
Mała encyklopedia muzyki. Warszawa: PWN, 1970, s. 674.
Bogdan M Jankowski: Adam Münchheimer – działacz muzyczny i kompozytor (Praca magisterska wykonana w Katedrze Muzyki Polskiej Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego pod kier. prof. dr Hieronima Feichta w 1961 r.). Warszawa: Jerzy Moraś Wydawnictwo Szachowe "Penelopa", 2007, s. 160. ISBN 83-86407-48-4. OCLC189644928.