Podstawowym celem dywizji była i pozostała do końca jej istnienia wyłącznie bezpośrednia obrona Warszawy przed atakiem z powietrza.
Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego nr 0016/Org. z 11 grudnia 1959, na bazie 87 i 94 pułku artylerii OPL oraz 60 baterii dowodzenia rozpoczęto formowanie pierwszych w Polsce czterech dywizjonów rakietowych i jednego dywizjonu technicznego, wyposażonych w przeciwlotnicze zestawy rakietowe S-75Dźwina.
62 dr OP m. Borzęcin – Mariew – dowódca ppłk Wojciech Grądzki;
63 dr OP m. Nadarzyn – Rusiec – dowódca ppłk Marian Pabian.
W latach 1977–1979 dywizjony zostały przezbrojone na PZR S–125M Newa.
W listopadzie 1979 w skład dywizjonu dowodzenia wchodzi pluton przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych (PPZR) Strzała–2M.
W 1988 dywizję przeformowano w 3 Łużycką Brygadę Artylerii Obrony Powietrznej Kraju. Jej sztab stacjonuje w Warszawie-Bemowie przy ul. Radiowej.
W 1991 ostatecznie zmieniono nazwę na 3 Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej.
Decyzją Ministra Obrony Narodowej nr 235/MON/PSSS z dnia 2 sierpnia 2005 wprowadzono odznakę pamiątkową i odznakę rozpoznawczą 3 Warszawskiej Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej[2].
Minister Obrony Narodowej z dniem 8 października 1998 dodał do nazwy Brygady określenie: Warszawska.
8 października 1994 Brygada otrzymała sztandar. Rodzicami chrzestnymi byli Danuta Sobiechowska – żona dowódcy brygady i płk rez. Janusz Potkański – były dowódca 3. ŁDA OPK.
6 grudnia 2012 roku w koszarach przy ul. Radiowej na warszawskim Bemowie odbyła się uroczysta zbiórka z okazji pożegnania 3 Warszawskiej Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej z Garnizonem Warszawa. Od tej chwili miejscem dyslokacji zarówno Dowództwa Brygady jak i 38 dywizjonu zabezpieczenia OP są Bielice[3].
Struktura 3 BR OP
Jednostki brygady wchodzą w skład Siły Wysokiej Gotowości NATO[4] i brygada może wykonywać zadania na terenie całego kraju.
↑W okresie powstania wojsk rakietowych i artylerii używano nazwy dywizjon ogniowy artylerii rakietowej (doar) i dywizjon ogniowy (do). Nazwa dywizjon rakietowy OP (dr OP) wprowadzona została Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP z dnia 21 października 1991.
↑Biuro BezpieczeństwaB.B.NarodowegoBiuro BezpieczeństwaB.B., Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP [online], Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [dostęp 2020-08-12](pol.).