(4015) Wilson-Harrington
107P/Wilson-Harrington
Kometa 117P/Wilson-Harrington jest widoczna pośrodku zdjęcia jako słaba smużka
|
Odkrywca
|
Albert Wilson, Robert Harrington (Eleanor Helin)
|
Data odkrycia
|
19 listopada 1949 (15 listopada 1979)
|
Numer kolejny
|
4015
|
Charakterystyka orbity (J2000)
|
Przynależność obiektu
|
Grupa Apolla NEO, PHA
|
Półoś wielka
|
2,6352 au
|
Mimośród
|
0,6293
|
Peryhelium
|
0,9769 au
|
Aphelium
|
4,2935 au
|
Okres obiegu wokół Słońca
|
4,28 lat
|
Średnia prędkość
|
18,33 km/s
|
Inklinacja
|
2,77°
|
Charakterystyka fizyczna
|
Średnica
|
4 km
|
Okres obrotu
|
3,5736 h
|
Albedo
|
0,05
|
Jasność absolutna
|
15,99m
|
Typ spektralny
|
Typ CF
|
|
(4015) Wilson-Harrington, inaczej 107P/Wilson-Harrington – małe ciało Układu Słonecznego zaliczane do planetoid z grupy Apolla (w tym kontekście używane jest pierwsze oznaczenie) oraz do komet okresowych (drugie oznaczenie). Okrąża Słońce w ciągu 4 lat i 103 dni w średniej odległości 2,64 j.a. Jako kometa obiekt ten został odkryty 19 listopada 1949 roku w programie Palomar Observatory Sky Survey.
Ponownie została odkryta 15 listopada 1979 roku w Obserwatorium Palomar przez Eleanor Helin i została zaliczona do planetoid z grupy Apollo. Nazwa planetoidy, podobnie jak w wypadku komet, pochodzi od pierwszych odkrywców, dwóch amerykańskich astronomów Alberta Wilsona oraz Roberta Harringtona. Przed nadaniem nazwy obiekt jako kometa otrzymał oznaczenie C/1949 III (C/1949g), a jako planetoida (4015) 1979 VA.
Zobacz też
Bibliografia
Linki zewnętrzne