141P/Machholz 2-A i 141P/Machholz 2-D
|
| Odkrywca
|
Donald Machholz
|
| Data odkrycia
|
13 sierpnia 1994
|
| Nazwy alternatywne
|
141P-A/1999 P1
141P-A/1994 P1-A
141P-D/1994 P1-D
|
| Elementy orbity
|
| Półoś wielka
|
3,01289/3,0088 au
|
| Mimośród
|
0,75012/0,75106
|
| Peryhelium
|
0,75284/0,749 au
|
| Aphelium
|
5,27293/5,26861 au
|
| Okres orbitalny
|
5,23/5,22 lat
|
| Nachylenie orbity względem ekliptyki
|
12,79506/12,81184°
|
| Długość węzła wstępującego
|
246,16159/246,13363°
|
| Argument peryhelium
|
149,28443/149,29181°
|
| Moment przejścia przez peryhelium
|
28 lutego 2005/9 grudnia 1999
ostatnio obserwowane
|
| Charakterystyka fizyczna jądra
|
| Średnica
|
maks. kilka km
|
141P/Machholz lub Machholz 2 – kometa krótkookresowa, należąca do rodziny Jowisza oraz obiektów NEO. Kometa ta uległa rozpadowi, w wyniku którego powstały dwa fragmenty oznaczone 141P/Machholz 2-A oraz 141P/Machholz 2-D.
Odkrycie
Kometę tę odkrył 13 sierpnia 1994 roku Donald Edward Machholz w Colfax w Kalifornii. Kometa nosi nazwę pochodzącą od odkrywcy.
Rozpad komety
Niedługo po odkryciu jądro uległo rozpadowi w wyniku wybuchu na jego powierzchni, dzieląc się na sześć fragmentów, które oznaczono literami od A do F. Podczas kolejnych powrotów ciała w pobliże Słońca obserwowano tylko dwa największe fragmenty A i D.
Zobacz też
Bibliografia
Linki zewnętrzne
