Ślepce

Ślepce

Spalacinae
J.E. Gray, 1821[1]
Przedstawiciel rodzaju – ślepiec mały (Nannospalax leucodon)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	ślepcowate
Podrodzina	ślepce
Typ nomenklatoryczny
Spalax Güldenstädt, 1770
Synonimy Spalacoidum G. Fischer, 1814[2] Anotosia[a] Rafinesque, 1815[3] Aspalacidae[b] J.E. Gray, 1825[4] Aspalacina: J.E. Gray, 1825[4] Spalasina: Reichenbach, 1836[5] Aspalacina: Bonaparte, 1837[6] Spalacini: Giebel, 1855[7] Spalacinae: S.F. Baird, 1858[8] Spalacina: Carus, 1868[9] Spalacoidea: Carus, 1868[9] Spalacinae: Gill, 1872[10] Spalacinae: Alston, 1876[11] Spalacina: Schulze, 1897[12] Spalacini: Fejfar, 1972[13]
Rodzaje
7 rodzajów (w tym 5 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Ślepce^[14] (Spalacinae) – podrodzina ssaków z rodziny ślepcowatych (Spalacidae).

Zasięg występowania

Podrodzina obejmuje gatunki występujące we wschodniej, południowo-wschodniej Europie, zachodniej Azji oraz w północnej Afryce^[15][16].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[17][15][14]:

• Spalax Güldenstädt, 1770 – ślepiec
• Nannospalax Palmer, 1903

Opisano również rodzaje wymarłe:

• Debruijnia Ünay-Bayraktar, 1996^[18]
• Heramys Klein Hofmeijer & de Bruijn, 1985^[19]
• Pliospalax Kormos, 1932^[20]
• Sinapospalax Sarica & Şen, 2003^[21]
• Vetusspalax De Bruijn, Marković & Wessels, 2013^[22] – jedynym przedstawicielem był Vetusspalax progressus De Bruijn, Marković & Wessels, 2013

Uwagi

1. Typ nomenklatoryczny: Anotis Rafinesque, 1815 (= Spalax Güldenstädt, 1770).
2. Typ nomenklatoryczny: Aspalax Desmarest, 1804 (= Spalax Güldenstädt, 1770).

Przypisy

1. J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 303, 1821. (ang.). 
2. J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata: in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Typis Nicolai S. Vsevolozsk, 1813, s. viii, 71. (łac.).
3. C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 57. (fr.).
4. J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 342, 1825. (ang.). 
5. H.G.L. Reichenbach: Das Königlich Sächsische Naturhistorische Museum in Dresden Das Universum der Natur. Ein Leitfaden zur Beschauung der Schatze desselben. Leipzig: Verlag der Wagner’schen Buchhandlung, 1836, s. 50. (niem.).
6. Ch.-L.Ch.L. Bonaparte Ch.-L.Ch.L., Synopsis Vertebratorum Systematis, 1837, s. 9  (fr.).
7. Ch.G.A. Giebel: Die säugethiere in zoologischer, anatomischer und palæontologischer beziehung umfassend dargestellt. Leizpzig: A. Abel, 1855, s. 517. (niem.).
8. S.F. Baird: Mammals. W: United States. War Department: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-1857. T. 8. Cz. 1: General report upon the zoology of the several Pacific Railroad routes. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer, 1857, s. 236. (ang.).
9. J.V. Carus: Handbuch der Zoologie. Cz. 1: Wirbelthiere, Mollusken und Molluscoiden. Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1868, s. 108. (niem.).
10. T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 20, 1872. (ang.). 
11. E.R. Alston. On the classification of the order Glires. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1876 (1), s. 86, 1876. (ang.). 
12. F.E. Schulze. Mammalia Europaea. „Helios – Abhandlungen und Mitteilungen aus dem Gesamtgebiete der Naturwissenschaften”. 14, s. 85, 1897. (niem.). 
13. O. Fejfar. Ein neuer Vertreter der Gattung Anomalomys Gaillard, 1900 (Rodentia, Mammalia) aus dem europäischen Miozän (Karpat). „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie. Abhandlungen”. 141 (2), s. 168, 190, 1972. (niem.). 
14. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 231. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
15. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 328. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
16. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Spalacinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-19].
17. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
18. E. Ünay-Bayraktar: On fossil Spalacidae (Rodentia). W: R.L. Bernor, V. Fahlbusch & H.W. Mittmann (redaktorzy): The evolution of Western Eurasian Neogene mammal faunas. New York: Columbia University Press, 1996, s. 246. ISBN 978-0-231-08246-4. (ang.).
19. G. Klein Hofmeijer & H. de Bruijn. The mammals from the Lower Miocene of Aliveri (Island of Evia, Greece). Part 4: The Spalacidae and Anomalomyidae. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. Palaeontology, Geology, Physics, Chemistry, Anthropology. 88 (2), s. 186, 1985. (ang.). 
20. T. Kormos. Neue pliozäne Nagetiere aus der Moldau. „Paläontologische Zeitschrift”. 14 (3), s. 194, 1932. DOI: 10.1007/BF03041633. (niem.). 
21. N. Sarica & Ş. Şen: Spalacidae (Rodentia). W: M. Fortelius, J. Kapppelman, Ş. Şen & R.L. Bernor (redaktorzy): Geology and Paleontology of the Miocene Sinap Formation, Turkey. New York: Columbia University Press, 2003, s. 141–162. ISBN 978-0-231-11358-8. (ang.).
22. H. de Bruijn, Z. Marković & W. Wessels. Late Oligocene rodents from Banovići (Bosnia and Herzegovina). „Palaeodiversity”. 6, s. 83, 2013. (ang.). 

Encyklopedie internetowe (takson):

• Britannica: animal/blind-mole-rat

Identyfikatory zewnętrzne:

• EoL: 2848829
• ITIS: 632554
• NCBI: 10061
• identyfikator taksonu Fossilworks: 91464
• CoL: KCH