Polska
rzeszowskie
dębicki
5 października 1954
31 grudnia 1961
Łęki Górne
1
17
Łęki Górne – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Łęki Górne z siedzibą GRN w Łękach Górnych utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie dębickim w woj. rzeszowskim na mocy uchwały nr 19/54 WRN w Rzeszowie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[5] Łęki Górne ze zniesionej gminy Pilzno w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 17 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
31 grudnia 1961 gromadę zniesiono, włączając jej obszar do gromady Łęki Dolne w tymże powiecie[8].