½ funta izraelskiego 1961 Starożytne pół szekla – izraelskamiedzioniklowamoneta kolekcjonerska wybita w 1961 roku. Moneta wyemitowana przez Bank Izraela. Monety z okresu funta zostały wycofane z obiegu w 1980 roku[1]. Moneta wybita poza izraelskimi seriami monet kolekcjonerskich.
Opis monety
Tematyka monety odwołuje się do biblijnych źródeł monet półszeklowych z Księgi Wyjścia[2]:
I tak powiedział Pan do Mojżesza: «Gdy będziesz liczyć Izraelitów, by dokonać spisu, każdy przy spisie złoży za swe życie okup Panu, aby nie spadło na nich nieszczęście. To zaś winni dać podlegli spisowi: pół sykla, według wagi przybytku, czyli dwadzieścia ger za jeden sykl; pół sykla na ofiarę Panu. Każdy podległy spisowi z synów Izraela, mający dwadzieścia i więcej lat, złoży tę ofiarę Panu. Bogaty nie będzie zwiększał, a ubogi nie będzie zmniejszał wagi pół sykla, aby złożyć ofiarę Panu na przebłaganie za swe życie. A wziąwszy te pieniądze jako przebłaganie od Izraelitów, obrócisz je na służbę w Namiocie Spotkania, i będą one na pamiątkę Izraelitom przed Panem jako ofiara zadośćuczynienia za ich życie».
Biblia Tysiąclecia, Wj 30:11-15
Według judaizmu wspomniane pół szekla to nie tylko zadoścuczynienie za życie, ale także podatek świątynny zwany מחצית השקל (machacit ha-szekel), do którego uiszczania zobowiązany był każdy wierny. Każdego roku, przed świętem Purim, symbolicznie wpłaca się pół szekla na cele charytatywne, aby uczcić podatek świątynny[3]. Na tę okazję Bank Izraela wyemitował monetę z podobizną starożytnej półszeklówki[2].
W środku pola monety znajduje się nominał z nazwą waluty w języku hebrajskim „חצי לירה ישראלית” (checi lira jisra’elit). Nad napisem znajdują się nazwa państwa po hebrajsku (ישראל) i arabsku (اسرائيل) oraz rok wybicia i emisji wg kalendarza żydowskiego „תשכ"א”. Pod nominałem, na monetach wybitych stemplem lustrzanym, widnieje znak mennicy „מ”[2].
Rewers
Pół szekla z drugiego roku trwania powstania
Na rewersie przedstawiono reprodukcję półszeklowej monety wybijanej przez Żydów w trakcie wojny żydowskiej (66–73 r. n.e.)[2]. Pośrodku starożytnej monety znajduje się kielich. Nad nim widnieją litery odpowiadające informacji „Rok 3”, odnoszącej się do trzeciego roku trwania powstania. Nad tym kielichem i rokiem widnieje napis w starożytnym hebrajskim mówiący o nominale monety[2].
