Asincort/Azincort/Airecort - Aisincurt en 1165; Asincurtis au sègle XII; Aisgincurt au sègle XII; Aisincort vèrs 1202; Asincort en 1208; Ainsencourt, Aisencourt en 1375; Aisencourt au sègle XIV; Arsincourt en 1415; Azincourt-delez-Blangy-en-Ternois en 1415; Ainsincourt en 1474; Asincourt au sègle XV; Aizincourt en 1545[4]. En occitan i a: (probablament) Ayrecort en 1287[5][6]; Ayrecort en 1424[7]; Azincourt (en nòrma mistralenca) al sègle XXI.[1][2] Aqueles noms de localitats s'acabant per -court son lo mai sovent dels masatges o de vilatjòts. L'apellatiu toponimic -court (francés modèrne cour; occitan cort) es eissit del galloroman CORTE que significa "domeni", el meteis eissit del bas latin cortem o curtis, evolucion del latin classic cohors, primièr "cort de fèrm" puèi "domeni rural"[8]. Aquel apellatiu es generalament precedit d'un nom de degun germanic. Aquelas formacions toponimicas datan de l'Edat Mejana. Aquela faiçon de nommar los luòcs seriá ligada a l'apòrt germanic del sègle VI[N 1],[9]. Lo primièr element Azin- s'explica per un nom de persona germanic, Aizo[10].
Istòria
Lo 25 d'octobre de 1415 s'i debanèt la Batalha d'Asincort (durant la guèrra de Cent Ans) que foguèt una desfacha francesa fàcia a las tropas anglesas. En qualquas oras de temps, près de 10 000 franceses i perdèron la vida.
↑Proposition émise en 1976, par Maurice Lebègue, professeur de Français à l'École Normale d'Amiens, à la suite d'un travail réalisé sur l'origine des noms des communes de la Somme.
.svg)
