PROFILBARU.COM

Emmy Frensel Wegener
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Geboren	14 juni 1901
Overleden	11 januari 1973
Land	Nederland
Nevenberoep	violist
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Emmy Frensel Wegener (Amsterdam, 14 juni 1901 – Laren (Noord-Holland), 11 januari 1973) was een Nederlands componiste en violiste.

Ze was de dochter van componiste Bertha Koopman en de van huis uit Amerikaanse verzekeringsagent John Frensel Wegener. In 1926 trouwde ze met Jan Heil (1901-1985), voerde enige tijd zijn naam, maar scheidde in 1932 van hem.

Ze kreeg haar muziekopleiding aan het Conservatorium van Amsterdam (viool bij Felice Togni) en later nog drie jaar compositieleer bij Sem Dresden. Er volgden daarna nog lessen in het bespelen van de klarinet (bij Willem Brohm) en gregoriaans gezang. In 1934 zat ze samen met Hendrik Andriessen, Henk Badings, Anthon van der Horst en Daniël Ruyneman in de jury voor de beoordeling van composities voor vocaal kwartet a capella, uitgeschreven door de Nederlandsche Vereniging voor Hedendaagsche Muziek, er werd geen eerste prijs uitgereikt; de jury vond onder de 47 ingezonden stukken geen "compositie van voorbeeldige beteekenis".^[1] Ze was bevriend met Rosy Wertheim en Anny Mesritz-van Velthuysen.

Haar composities dateren voornamelijk uit de periode 1925 tot en met 1935, zij werd toen getroffen door een ernstige ziekte. Rond 1950 werd ze getroffen door een algehele verlamming.^[2] In 1961 werd ter gelegenheid van haar zestigste verjaardag de Suite voor orkest nog een keer uitgevoerd.

Oeuvre (jaartallen zijn een indicatie)

1925: Sonate
1925: Suite voor twee violen
1926: Hobosuite (ooit uitgevoerd door Jaap Stotijn en Gerard Hengelveld)
1927: Sonate in een deel voor cello en piano
1927: Sextet (fluit, hobo, klarinet, fagot, hoorn en piano)
1928: Ik zag Cecilia voor zangstem en begeleiding
1928: Gekwetst ben ik voor drie sopranen, twee alten, twee tenoren en twee bassen
1929: Suite voor orkest
1929: Drie stukken voor viool en piano
1929: Strijkkwartet
1929: Menuetto voor hobo en piano
1930: Rapsodie voor piano en orkest
1930: Twee stukken voor piano solo
Suite voor klarinet en piano, dat tot in Boedapest te horen is geweest
Toccata voor piano solo
1929: Dans voor klarinet en orkest, uitgevoerd in Geneve onder leiding van Ernest Ansermet tijdens het ISCM
1932: Shakespeare-suite, op 7 februari 1932 uitgevoerd door het Concertgebouworkest onder leiding van Pierre Monteux.

Ze dichtte af en toe ook wel; er verscheen minstens één gedicht van haar in De Nieuwe Gids. Gorinchem heeft een straat naar haar vernoemd.

Bronnen, noten en/of referenties

Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9, deel 3, pagina 291
Muziek Encyclopie geraadpleegd 15 oktober 2017.
Oxford Music Online, geraadpleegd 15 oktober 2017