All Nippon Airways Co., Ltd. (全日本空輸株式会社code: ja is deprecated , Zen Nihon Kūyu Kabushiki-gaisha, TYO: 9202 , LSE: ANA), juga
dikenali sebagai Zennikkū (全日空code: ja is deprecated ) atau ANA, (Bahasa Melayu; syarikat Penerbangan All Nippon (seluruh Jepun)) ialah syarikat penerbangan yang beribu pejabat di Pusat Bandar Shiodome di kawasan Shiodome di Minato, Tokyo, Jepun[5][6][7]. Ia mengendalikan perkhidmatan ke destinasi domestik dan antarabangsa [8] dan mempunyai lebih daripada 20,000 pekerja setakat Mac 2016.[9]
Sebagai tambahan kepada operasi talian utamanya, ANA mengawal beberapa syarikat penerbangan penumpang subsidiari,[11] termasuk anaka syarikat yang terdiri dari ANA Wings, Air Nippon, Air Do (sebuah syarikat penerbangan tambang rendah, yang mengoperasikan perkhidmatan berjadual antara Tokyo dan beberapa bandar di Hokkaido), dan Allex Cargo (ANA Cargo - bahagian pengangkut barang yang dikendalikan oleh Air Japan). ANA juga merupakan pemegang saham terbesar dalam Peach, syarikat penerbangan tambang rendah usaha sama dengan syarikat Hong Kong First Eastern Investment Group. Pada Oktober 1999, syarikat penerbangan itu menjadi ahli Star Alliance. Pada 29 Mac 2013, ANA dinamakan Syarikat Penerbangan 5 Bintang oleh Skytrax. Pada 27 April 2018, ANA mengumumkan ANA Business Jet Co., Ltd., usaha sama dengan Sojitz untuk menawarkan penerbangan sewa jet peribadi.
Pendahulu terawal ANA ialah Japan Helicopter and Aeroplane Transports Company (日本ヘリコプター輸送code: ja is deprecated , Nippon Herikoputā Yusō) (juga dikenali sebagai Helikopter dan Kapal Terbang Nippon), sebuah syarikat penerbangan yang diasaskan pada 27 Disember 1952.[13] Helikopter Nippon ialah sumber yang kemudiannya menjadi Persatuan Pengangkutan Udara Antarabangsa (IATA) kod syarikat penerbangan, NH.[14]
NH memulakan perkhidmatan helikopter pada Februari 1953. Pada 15 Disember 1953, ia mengendalikan penerbangan kargo pertamanya antara Osaka dan Tokyo menggunakan de Havilland Dove, JA5008.[13] Ini adalah penerbangan berjadual pertama yang diterbangkan oleh juruterbang Jepun di Jepun selepas perang. Perkhidmatan penumpang di laluan yang sama bermula pada 1 Februari 1954, dan telah dinaik taraf kepada de Havilland Heron pada bulan Mac.[15] Pada tahun 1955, Douglas DC-3 mula terbang ke NH juga,[13] pada masa itu rangkaian laluan syarikat penerbangan itu dilanjutkan dari utara Kyūshū ke Sapporo. Pada Disember 1957 Nippon Helicopter menukar namanya kepada All Nippon Airways Company.[16]
Pendahulu lain ANA ialah Far East Airlines (極東航空code: ja is deprecated , Kyokutō Kōkū).[17] Walaupun ia diasaskan pada 26 Disember 1952, sehari sebelum Helikopter Nippon, ia tidak mula beroperasi sehingga 20 Januari 1954, apabila ia memulakan kargo malam antara Osaka dan Tokyo, juga menggunakan de Havilland Dove. Ia menggunakan DC-3 pada awal 1957, yang mana rangkaian laluannya meluas melalui selatan Jepun dari Tokyo ke Kagoshima.[15]
Far East Airlines bergabung dengan All Nippon Airways yang baru dinamakan pada Mac 1958. Syarikat gabungan itu mempunyai jumlah permodalan pasaran sebanyak 600 juta Yen, dan hasil penggabungan itu ialah syarikat penerbangan swasta terbesar Jepun.[13] Syarikat penerbangan yang digabungkan itu menerima nama Jepun yang baharu (全日本空輸code: ja is deprecated ; Zen Nippon Kūyu; Pengangkutan Udara Jepun). Logo syarikat NH yang lebih besar telah dipilih sebagai logo gabungan syarikat penerbangan baharu itu, dan syarikat penerbangan baharu itu mengendalikan rangkaian laluan yang digabungkan daripada dua syarikat terdahulunya.[13]
Era Domestik
Templat:Rail freight
ANA berkembang sepanjang tahun 1960-an, menambah Vickers Viscount pada armada pada tahun 1960 dan Fokker F27 pada tahun 1961.[13] Oktober 1961 menandakan kemunculan pertama ANA di Bursa Saham Tokyo serta Bursa Sekuriti Osaka.[13] 1963 menyaksikan satu lagi penggabungan, dengan Fujita Airlines, meningkatkan modal syarikat kepada 4.65 bilion yen.[13] Pada tahun 1965 ANA memperkenalkan jet dengan Boeing 727 di laluan Tokyo-Sapporo. Ia juga memperkenalkan pesawat turboprop buatan sendiri pertama Jepun, NAMC YS-11 pada tahun 1965, menggantikan Convair 440 di laluan tempatan.[13] Pada tahun 1969, ANA memperkenalkan perkhidmatan Boeing 737.[13]
Apabila ANA berkembang, ia mula mengontrak syarikat pelancongan di seluruh Jepun untuk mengendalikan perkhidmatan darat di setiap rantau. Kebanyakan syarikat ini menerima saham dalam ANA sebagai sebahagian daripada tawaran mereka. Beberapa perhubungan ini berterusan hari ini dalam bentuk yang berbeza: contohnya, Nagoya Railroad, yang mengendalikan operasi ANA di rantau Chubu bersama-sama dengan perkongsian lain,[18] mengekalkan kerusi tetap dalam lembaga pengarah ANA].[19] Menjelang 1974, ANA mempunyai rangkaian syarikat penerbangan domestik terbesar di Jepun.[17]
Walaupun operasi domestik ANA berkembang, Kementerian Pengangkutan Jepun telah memberikan monopoli milik kerajaan Japan Airlines (JAL) ke atas penerbangan berjadual antarabangsa[13] yang berlangsung sehingga 1986. ANA dibenarkan untuk mengendalikan penerbangan sewa antarabangsa: yang pertama ialah sewa Boeing 727 dari Tokyo ke Hong Kong pada 21 Februari 1971.[20]
ANA membeli pesawat berbadan lebar pertamanya, enam Lockheed L-1011, pada November 1971, berikutan usaha jualan yang panjang oleh Lockheed yang melibatkan rundingan antara presiden AS Richard Nixon, perdana menteri Jepun Kakuei Tanaka dan perdana menteri UK Edward Heath (melobi memihak kepada pembuat enjin Rolls-Royce). Tanaka juga mendesak pengawal selia Jepun untuk membenarkan ANA beroperasi di laluan Asia sebagai sebahagian daripada pakej tersebut.[21] Pesawat itu memasuki perkhidmatan di laluan Tokyo-Okinawa pada tahun 1974. Pengangkut itu telah memesan McDonnell Douglas DC-10 tetapi membatalkan pesanan itu pada saat-saat akhir dan beralih kepada Lockheed. Ia kemudiannya mendedahkan bahawa Lockheed secara tidak langsung telah merasuah Perdana Menteri Kakuei Tanaka untuk memaksa pertukaran ini: skandal rasuah Lockheed membawa kepada penahanan Tanaka dan beberapa pengurus dari ANA dan ejen jualan Lockheed Marubeni kerana rasuah.[22]
Pada tahun 1986, ANA mula berkembang melangkaui syarikat penerbangan domestik utama Jepun untuk menjadi syarikat penerbangan antarabangsa yang kompetitif juga.[13] Pada 3 Mac 1986, ANA memulakan penerbangan antarabangsa yang dijadualkan dengan perkhidmatan penumpang dari Tokyo ke Guam.[24] Penerbangan ke Los Angeles dan Washington, D.C., diikuti dengan penghujung tahun, dan ANA turut menandatangani perjanjian perkhidmatan dengan American Airlines[13] untuk menyalurkan penerbangan baharu syarikat penerbangan AS ke Narita.
ANA mengembangkan perkhidmatan antarabangsanya secara beransur-ansur: ke Beijing, Dalian, Hong Kong dan Sydney pada tahun 1987; ke Seoul pada tahun 1988; ke London dan Saipan pada tahun 1989; ke Paris pada tahun 1990 dan ke New York dan Singapura pada tahun 1991.[25][26] Peralatan Airbus seperti A320 dan A321 telah ditambahkan pada armada pada awal 1990-an, begitu juga dengan jet Boeing 747-400. ANA menyertai Star Alliance pada Oktober 1999.[27]
2004 menyaksikan keuntungan ANA melebihi JAL buat kali pertama. Pada tahun itu, menghadapi lebihan slot disebabkan pembinaan lapangan terbang baharu dan pengembangan berterusan Lapangan Terbang Antarabangsa Tokyo, ANA mengumumkan pelan pembaharuan armada yang akan menggantikan beberapa pesawat besarnya dengan lebih banyak pesawat yang lebih kecil.[28]
Juga pada tahun 2004, ANA menubuhkan anak syarikat tambang rendah Air Next untuk mengendalikan penerbangan dari Lapangan Terbang Fukuoka bermula pada tahun 2005, dan menjadi pemegang saham majoriti dalam Nakanihon Airline Service (NAL) yang beribu pejabat di Lapangan Terbang Nagoya.[29] Pada tahun 2005, ANA menamakan semula NAL kepada Air Central, dan menempatkan semula ibu pejabatnya ke Lapangan Terbang Antarabangsa Chūbu Centrair.[30] Pada 12 Julai 2005, ANA mencapai perjanjian dengan NYK untuk menjual 27.6% bahagiannya dalam Nippon Cargo Airlines, sebuah usaha sama yang dibentuk antara kedua-dua syarikat pada tahun 1987.[31] Jualan itu membolehkan ANA menumpukan pada pembangunan bahagian kargonya sendiri. Pada tahun 2006, ANA, Japan Post, Nippon Express dan Mitsui O.S.K. Lines mengasaskan ANA & JP Express (AJV), yang akan mengendalikan pengangkut barang. ANA ialah pemegang saham teratas AJV. Ia menyerap operasi kapal kargo Air Japan.
Air Transport World menamakan ANA "Syarikat Penerbangan Terbaik" Tahun 2007 nya. Pada tahun 2006, syarikat penerbangan itu diiktiraf oleh FlightOnTime.info sebagai syarikat penerbangan berjadual paling menepati masa antara London dan Tokyo untuk empat tahun berturut-turut yang lalu, berdasarkan statistik rasmi British.[32]Japan Airlines mengambil alih gelaran itu pada tahun 2007. Pada tahun 2009, ANA mengumumkan rancangan untuk menguji idea sebagai sebahagian daripada kempen "e-penerbangan" syarikat penerbangan itu, menggalakkan penumpang dalam penerbangan terpilih untuk melawat tandas lapangan terbang sebelum mereka menaiki pesawat.[33][34] Pada 10 November tahun yang sama, ANA juga mengumumkan "Inspirasi Jepun" (Inspiration of Japan), konsep penerbangan antarabangsa terbaharu ANA, dengan kabin yang direka bentuk semula pada mulanya dilancarkan pada pesawat 777-300ER.[35]
Pada Julai 2011, All Nippon Airways dan AirAsia bersetuju untuk membentuk pengangkutan tambang murah, dipanggil AirAsia Japan, berpangkalan di Tokyo (Lapangan Terbang Antarabangsa Narita) . ANA memegang 51 peratus saham dan AirAsia memegang 33 peratus saham mengundi dan 16 peratus saham bukan mengundi melalui anak syarikat milik penuhnya, AA International.[36] Syarikat penerbangan itu bertahan sehingga Oktober 2013, apabila AirAsia menarik diri daripada usaha sama; syarikat penerbangan itu kemudiannya dijenamakan semula sebagai Vanilla Air.
Pada Mac 2018, All Nippon Airways mengumumkan penyepaduan dua anak syarikat pembawa tambang murahnya Penerbangan Peach dan Vanilla Air menjadi satu entiti yang mengekalkan nama Peach; bermula pada separuh kedua TK2018 dan akan disiapkan pada penghujung TK2019.[37]
Pada 29 Januari 2019, ANA Holdings membeli 9.5% pegangan dalam PAL Holdings, syarikat induk Philippine Airlines, dengan harga AS$95 juta.[38]
Perkembangan destinasi
pada laman aeroroutes, ada diumumkan bahawa Syarikat Penerbangan All Nippon Airways, ada merancang untuk memulakan semula laluan tanpa henti, ke Perth dari Tokyo-Narita, yang akan dimulakan pada 29 Oktober 2023 [39].
pada Bulan Januari 2024, di laman aeroroutes, ada diumumkan bahawa, All Nippon Airways, telahpun merancang untuk meningkatkan kekerapan penerbangan pada destinasi antarabangsa ke Eropah, dari Tokyo/Haneda ke Munich dari 4 kali seminggu menjadi 7 kali seminggu bermula 1 Julai 2024 [40], dan Paris-CDG dari 3 kali seminggu menjadi 1 kali sehari juga bermula 1 Julai 2024 [40], dan memulakan semula laluan Tokyo/Haneda - Vienna, yang akan dimulakan semula pada 1 Ogos 2024, dengan kekerapan penerbangan 3 kali seminggu [40].
Syarikat Induk
Syarikat ANA Holdings telah diwujudkan pada April 2013 disebabkan oleh "landskap industri penerbangan yang berubah", dengan persaingan terhadap syarikat penerbangan tambang rendah disebut sebagai salah satu sebab. Syarikat induk baharu itu akan mempunyai lebih 70 syarikat di bawahnya, terutamanya All Nippon Airways, tetapi juga anak syarikat kos rendah seperti Peach Aviation, dan syarikat katering dan operasi darat yang lain. Syarikat induk diketuai oleh pengerusi dan CEO yang berasingan.[41]
Kepimpinan kanan
Ketua Pengerusi: Shinya Katanozaka 片野坂真也code: ja is deprecated (sejak April 2022) [42]
Ketua Eksekutif: Koji Shibata 柴田浩二code: ja is deprecated (sejak April 2022) [42]
Senarai bekas Pengerusi
Yoji Ohashi 大橋洋二code: ja is deprecated (2013–2015)
Shinichiro Ito 伊藤慎一郎code: ja is deprecated (2015–2022)
Senarai bekas Ketua Eksekutif
Shinichiro Ito 伊藤慎一郎code: ja is deprecated (2013–2015)
Shinya Katanozaka 片野坂真也code: ja is deprecated (2015–2022)
Hal Ehwal Korporat dan Identiti
Presiden dan Ketua Pegawai Eksekutif
All Nippon Airways hanya diketuai oleh seorang Presiden dan Ketua Pegawai Eksekutif sejak April 2013, apabila syarikat induk baharu ditubuhkan. Pengerusi All Nippon Airways menjadi pengerusi syarikat induk, dan All Nippon Airways tidak lagi mempunyai pengerusinya sendiri. Berikut ialah senarai Presiden dan Ketua Pegawai Eksekutif, bersama dengan tahun pelantikan mereka:[43]
Masuichi Midoro みどろますいちcode: ja is deprecated – 1952
Kaheita Okazaki 岡崎嘉平太code: ja is deprecated – 1961
Isamu Morimura 森村勇code: ja is deprecated – 1967
Tetsuo Oba 大場 哲夫code: ja is deprecated – 1969
Tokuji Wakasa 若狭徳治code: ja is deprecated – 1970
Masamichi Anzai 安西正道code: ja is deprecated – 1976
Taizo Nakamura 中村泰造code: ja is deprecated – 1983
Akio Kondo 近藤昭夫code: ja is deprecated – 1987
Seiji Fukatsu 深津征治code: ja is deprecated – 1993
Kichisaburo Nomura 野村吉三郎code: ja is deprecated – 1997
Yoji Ohashi 大橋洋二code: ja is deprecated – 2001
Mineo Yamamoto 山本峯雄code: ja is deprecated – 2005
Shinichiro Ito 伊藤慎一郎code: ja is deprecated – 2009
Osamu Shinobe 篠部修code: ja is deprecated – 2013
Yuji Hirako 平子祐二code: ja is deprecated – 2017
Shinichi Inoue 井上真一code: ja is deprecated – 2022 (terkini)
Pada akhir 1960-an ANA mempunyai ibu pejabatnya di Bangunan Hikokan di Shinbashi, Minato.[46] Dari 1970-an hingga akhir 1990-an All Nippon Airways beribu pejabat di Bangunan Kasumigaseki di Chiyoda, Tokyo.[47][48][49][50] Sebelum berpindah ke ibu pejabat semasanya, ANA mempunyai ibu pejabatnya di perkarangan Lapangan Terbang Antarabangsa Tokyo Haneda di Ōta, Tokyo.[51] Pada tahun 2002 ANA mengumumkan bahawa ia mengambil sehingga 10 tingkat di Pusat Bandar Shiodome yang sedang dalam pembinaan. ANA mengumumkan bahawa ia juga memindahkan beberapa anak syarikat ke Pusat Bandar Shiodome.[52]Pusat Bandar Shiodome, yang menjadi ibu pejabat ANA, dibuka pada tahun 2003.[53]
Anak Syarikat
Kumpulan ANA ialah kumpulan syarikat yang dimiliki sepenuhnya atau terutamanya oleh ANA. Ia terdiri daripada yang berikut:[54]
Vietnam Airlines (pemegang saham 8.8% / lapan koma lapan peratus)
IFTA (Juruterbang latihan Akademi Latihan Penerbangan untuk syarikat penerbangan Kumpulan ANA dan syarikat penerbangan lain di seluruh dunia secara kontrak)
Sehingga Mei 2021, ANA mengendalikan armada 6 pesawat pengangkut barang, Termasuk 4 Boeing 767-300ER(BCF) dan 2 Boeing 777F.[55] Pengangkut barang ANA beroperasi di 18 laluan antarabangsa dan 6 laluan domestik. ANA mengendalikan hab kargo semalaman di Lapangan Terbang Naha di Okinawa, yang menerima penerbangan kargo masuk dari destinasi utama di Jepun, China dan Asia Tenggara antara 1 dan 4 pagi, diikuti dengan penerbangan pergi balik antara 4 dan 6 pagi. , membenarkan perkhidmatan semalaman antara hab serantau ini serta sambungan seterusnya ke ANA lain dan penerbangan pembawa rakan kongsi. Kapal kargo 767 itu juga mengendalikan penerbangan siang hari dari Narita dan Kansai ke pelbagai destinasi di Asia Timur dan Tenggara.[56] ANA juga mengendalikan kapal pengangkut 767 pada laluan semalaman Kansai-Haneda-Saga-Kansai pada malam minggu,[57] yang digunakan oleh perkhidmatan penghantaran semalaman untuk menghantar bungkusan ke dan dari destinasi di Kyushu.[58]
ANA menubuhkan operasi pengangkut barang 767 pada tahun 2006 melalui JV dengan Japan Post, Nippon Express dan Mitsui, dipanggil ANA & JP Express. ANA mengumumkan usaha sama pengangkut barang kedua yang dipanggil Allex pada tahun 2008, dengan Kintetsu World Express, Nippon Express, MOL Logistics dan Yusen Air & Sea sebagai rakan kongsi JV.[59] Allex bergabung dengan anak syarikat ANA Overseas Courier Services (OCS), sebuah syarikat pengedaran berkala di luar negara, pada tahun 2009,[60] and ANA & JP Express was folded into ANA in 2010.[61]
ANA Cargo dan United Parcel Service yang berpangkalan di Amerika Syarikat mempunyai pakatan kargo dan perjanjian perkongsian kod, serupa dengan pakatan syarikat penerbangan, untuk mengangkut kargo ahli pada pesawat UPS Airlines.[62][63]
ANA juga mempunyai hubungan sejarah yang panjang dengan Nippon Cargo Airlines, pengendali pengangkut barang Boeing 747 yang berpangkalan di Narita. ANA mengasaskan bersama NCA dengan syarikat perkapalan Nippon Yusen pada tahun 1978, dan pada satu masa memegang 27.5% saham NCA. ANA menjual pegangannya kepada NYK pada tahun 2005, tetapi mengekalkan perkongsian teknikal dengan NCA.[64] ANA mengumumkan pada Julai 2013 bahawa ia akan menyewa pesawat pengangkut 747 NCA untuk perjalanan kargo semalaman antara Narita dan Okinawa, menggandakan kapasiti antara hab kargo utama ANA dan membebaskan 767 pesawat untuk mengendalikan laluan baharu dari Okinawa ke Nagoya dan Qingdao.[65]
ANA mempunyai rangkaian laluan domestik yang luas yang meliputi seluruh Jepun, dari Hokkaido di utara hingga Okinawa di selatan. Rangkaian laluan antarabangsa ANA meluas melalui China, Korea, India, Asia Tenggara, Kanada, Amerika Syarikat, Mexico, Australia dan Eropah Barat. Hab antarabangsa utamanya ialah Lapangan Terbang Antarabangsa Narita, di mana ia berkongsi Sayap Selatan Terminal 1 dengan rakan kongsi perikatan Star Alliance,[66] walaupun Lapangan Terbang Haneda menjadi hab antarabangsa utama kerana berdekatan dengan pusat bandar Tokyo dan perluasan besar-besaran yang berlaku di sana.
Rangkaian antarabangsa ANA kini menumpukan pada destinasi perniagaan; satu-satunya laluan "resort" yang tinggal ialah laluannya dari Haneda dan Narita ke Honolulu; laluan peranginan lepas seperti Narita-Guam, Kansai-Honolulu dan Nagoya-Honolulu telah dibatalkan, walaupun ANA merancang untuk mengembangkan perkhidmatan resort pada masa hadapan melalui anak syarikat tambang rendahnya Penerbangan Peach.[67]
Perjanjian perkongsian kod
All Nippon Airways mempunyai Perjanjian Perkongsian Kod dengan syarikat penerbangan berikut:[68]
Pada 31 Julai 2014, ANA mengesahkan tempahan untuk 7 Airbus A320neos, 23 Airbus A321neos, 20 Boeing 777-9X, 14 Boeing 787-9 dan 6 Boeing 777-300ER, untuk digunakan untuk pembaharuan armada jarak dekat dan jauhnya. Boeing menilai pesanan ANA pada kira-kira $13 bilion pada harga senarai.[97]
Pada 2 Februari 2015, ANA membuat tempahan dengan Airbus dan Boeing bernilai $2.2bn untuk tiga Boeing 787-10, lima Boeing 737-800 dan tujuh Airbus A321.[98][sumber tak boleh dipercayai?] Pada penghujung Julai 2015, ANA memeterai perjanjian rahsia dengan Airbus untuk membuat tempahan tambahan pada masa hadapan (bilangan dan model pesawat tidak dikenal pasti) sebagai pertukaran untuk sokongan Airbus terhadap rancangan ANA untuk melabur dalam syarikat penerbangan yang bankrap seperti Skymark Airlines.[99]
Juga pada tahun 2015, ANA membuat pesanan untuk 15 Jet Serantau Mitsubishi untuk penerbangan serantau yang telah dibatalkan, yang akan dikendalikan oleh ANA Wings.[100]
Pada 29 Januari 2016, ANA menandatangani perjanjian pembelian dengan Airbus, meliputi tempahan firma untuk tiga Airbus A380, untuk penghantaran dari fiskal 2018 untuk beroperasi di laluan Tokyo (Narita) ke Honolulu.
Pada 11 Julai 2022, ANA menukar 2 daripada 777-9 pesanannya kepada varian pengangkut 777-8F.[101]
Boeing 787
ANA ialah pelanggan pelancaran untuk badan lebar Boeing baharu, Boeing 787 Dreamliner, memesan 50 contoh dengan pilihan untuk 50 lagi pada April 2004. ANA membahagikan pesanan antara 30 daripada 787-3 dan 20 daripada jarak jauh 787-8. Walau bagaimanapun, ANA kemudiannya menukar pesanan −3 kepada varian −8.[102]
Penghantaran akhirnya bermula pada akhir 2011 apabila ANA menerima Boeing 787 pertamanya pada 21 September, Dreamliner pertama yang dihantar di dunia. ANA menerbangkan penerbangan penumpang Boeing 787 pertamanya pada 26 Oktober 2011, yang beroperasi sebagai penerbangan sewa dari Tokyo Narita ke Hong Kong.[103] ANA juga menjadi syarikat penerbangan kedua menerima Boeing 787-9 pada 28 Julai 2014. Walaupun kedua, syarikat penerbangan itu mendahului pelanggan pelancaran Air New Zealand untuk penerbangan komersial pertama dengan 787-9, sebuah piagam persiaran khas untuk sekolah Jepun dan Amerika. kanak-kanak pada 4 Ogos.[104][105]
Armada Bersejarah
NAMC YS-11 ialah pesawat penting untuk All Nippon Airways, walaupun kebanyakannya digunakan di bawah nama ANK, atau Air Nippon, anak syarikat All Nippon Airways. YS-11 terakhir yang beroperasi telah ditamatkan pada tahun 2006.[106] Sebilangan YS-11 berada di muzium, atau sebaliknya dibuang atau diasingkan. Selepas proses persaraan terakhir hingga September 2006, semua YS-11 telah dibatalkan, diwajibkan untuk bersara, melainkan milik persendirian dan telah dipulihkan secara persendirian. YS-11 adalah sebahagian besar daripada All Nippon Airways dari tahun 1970-an hingga awal 1990-an, apabila ia digunakan pada operasi domestik.[106]
ANA menerbangkan penerbangan terakhirnya dengan Airbus A321-100 pada 29 Februari 2008. Ini menandakan berakhirnya hampir sepuluh tahun operasi Airbus A321-100, yang mana ANA adalah satu-satunya pengendali dari Jepun.[107]
Semua Nippon Airways telah mengendalikan pesawat berikut:[108]
Liveri bekas "Mohican" ANA terdiri daripada skema warna biru dan putih yang dicat sebagai bahagian jalur pada fiuslaj, dengan penstabil menegak biru dengan logo ANA bekas. Semua pesawat yang memakai livery ini sama ada telah bersara atau dicat semula. Pada tahun 2010, sebuah Boeing 767-300 telah dicat semula dalam livery ini.
Pada tahun 1982, ANA secara rasmi memperkenalkan liveri "Triton blue", yang mempunyai fiuslaj putih dan kelabu, dengan jalur biru dicat di bawah tingkap, dan penstabil menegak dicat biru dengan perkataan ANA dicat ke sisi. Dalam versi pertama, nama Jepun dan nama penuh Inggeris ANA dicat hitam di atas tingkap. Selepas menyertai Star Alliance, ANA memberikan livery kemas kini pertamanya, di mana nama Jepun dan Inggeris syarikat penerbangan itu digantikan dengan logo ANA.
Liveri Terkini
Pada masa ini, ANA masih menggunakan liveri "Triton blue", tetapi ia memberikan satu lagi kemas kini kecil sejak 2010: bendera Jepun dialihkan berhampiran logo ANA di atas tingkap, dan slogan "Inspirasi Jepun" (Inspiration of Japan) ditambah.
Liveri Istimewa
Banyak pesawat ANA telah beroperasi dalam Liveri Pesawat khas selama ini:
sebanyak tujuh armada dengan liveri Star Alliance: dua Boeing 777-200, satu Boeing 777-300ER, satu Boeing 767-300ER, satu Boeing 767-300, satu Boeing 737-800 dan satu Boeing 787-9
sebanyak sebelas armada bertema Pokémon: lima Boeing 747-400, empat Boeing 767-300, satu Boeing 777-300, dan satu Boeing 787-9 (Dijangka pada Jun 2023)[123]
sebanyak empat armada bertema Star Wars: satu Boeing 787-9 dengan liveri R2-D2; satu Boeing 777-300ER dengan liveri BB-8; satu Boeing 767-300ER dengan liveri campuran R2-D2 dan BB-8; dan satu Boeing 777-200ER dengan liveri C-3PO.[124]
sebanyak tiga armada siri A380-800 dengan liveri ANA Flying Honu (honucode: haw is deprecated yang bererti Penyu dalam Bahasa Hawaii)[125][126]
Diperkenalkan pada tahun 2009, ciri kabin "Inspirasi Jepun" (Inspiration of Japan) termasuk tempat duduk kelas perniagaan dengan katil rata sepenuhnya, tempat duduk suite kelas pertama yang hampir tertutup, tempat duduk belakang tetap di kedua-dua kelas ekonominya, sistem hiburan dalam penerbangan AVOD baharu (berdasarkan sistem eX2 IFEPanasonic Avionics Corporation dengan sambungan iPod, beli-belah dalam tempat duduk dan pesanan makanan serta konsol skrin sentuh kabin) serta penambahbaikan kepada perkhidmatan dalam penerbangannya. ANA juga akan memperkenalkan ruang istirahat baharu (yang dibuka pada 20 Februari 2010, sepatutnya bertepatan dengan pengenalan bahagian dalaman pesawat baharu tetapi ditangguhkan [lihat di bawah]) dan konsep daftar masuk (kemudian pada musim luruh 2010) di Narita untuk kelas pertama dan ahli elit Perkhidmatan Berlian ANA Mileage Club.
Pengenalan konsep itu juga menghentikan penggunaan nama "Club ANA", yang digunakan untuk tempat duduk kelas perniagaan antarabangsanya (bertukar menjadi nama kelas perniagaan generik) serta nama lounge (semua ruang istirahat untuk kedua-dua kelas pertama dan kelas perniagaan dinamakan "ANA Lounge", dengan ruang istirahat kelas pertama dipanggil "ANA Suite Lounge" dan ruang ketibaannya "ANA Arrival Lounge").
Konsep "Inspirasi Jepun" (Inspiration of Japan) ini pada asalnya ditetapkan untuk debut pada 20 Februari 2010 dengan penghantaran Boeing 777-300ER baharunya sebelum tarikh tersebut, diikuti dengan pengenalan konsep pada tarikh tersebut di laluan Narita-New York. Walau bagaimanapun, disebabkan kelewatan ke tempat duduk ekonomi premium baharu, penampilan sulung telah ditunda semula kepada 19 April. (Kelewatan itu disebabkan oleh kegagalan ujian keselamatan di Jepun bagi gandar reka bentuk tempat duduk baharu, yang dibuat oleh pengeluar tempat duduk Koito Industries Ltd. Kegagalan ujian keselamatan ini turut menjejaskan penghantaran pesawat yang akan dikendalikan oleh tiga rakan Star yang lain. Ahli Alliance – Singapore Airlines untuk A380, Thai Airways' A330, dan Continental Airlines untuk penghantaran 737-800 baharu.[130][131])
Konsep "Inspirasi Jepun" (Inspiration of Japan) telah dipasang semula pada 777-300ER sedia ada untuk perkhidmatan di semua laluan Amerika Utara syarikat penerbangan itu,[132] dan boleh dipasang semula pada laluan Eropahnya. Sebahagian daripadanya mungkin akan berperingkat-peringkat menjadi Boeing 767-300ER yang sedia ada dalam perkhidmatan serta Boeing 787 yang akan datang mengikut susunan.[35][133][134][135]
Sejak Februari 2010 ANA menawarkan tandas wanita sahaja dalam penerbangan antarabangsa.[136]Boeing 787 pertama yang diterima oleh syarikat penerbangan itu mempunyai Bidet dalam Tandas kedua-dua kelas ekonomi dan perniagaan.[137]
Majalah dalam penerbangan
majalah dalam penerbangan ANA dinamakan Wingspan dan boleh didapati di dalam pesawat dan sebagai aplikasi yang boleh dimuat turun secara percuma untuk iPad Apple. Versi iPad dinamakan Virtual Airport dan termasuk kandungan daripada Wingspan serta pautan ke tempahan syarikat penerbangan dan halaman daftar masuk dalam talian.[138]
Perkhidmatan ulang-alik bas
Sebelum ini ANA mempunyai bas ulang-alik khusus dari Düsseldorf ke Frankfurt jadi penumpang boleh menaiki penerbangan ANA di lapangan terbang itu, tetapi perkhidmatan bas telah dihentikan selepas ANA memulakan penerbangan Düsseldorf khusus pada tahun 2014.[139][140]
Dalam budaya popular
ANA menaja filem Happy Flight, iaitu mengenai pembantu juruterbang dan pramugari dalam penerbangan ANA ke Hawaii.[141]
ANA telah dipaparkan dalam Miss Pilot, sebuah drama televisyen Jepun tentang seorang juruterbang wanita.
Tajuk untuk All Nippon Air Line, merupakan sebuah manga Josei oleh Kei Azumaya yang diilhamkan oleh All Nippon Airways.
Beberapa pesawat ANA bertemakan Pokémon. Kad promosi eksklusif khas turut diberikan kepada penumpang semasa kempen pemasaran Pokémon tertentu. Walau bagaimanapun, sehingga 2014, semua Pokémon Jet(Pokémon airplanes) telah bersara dan dicat semula.
Syarikat penerbangan fiksyen All Korea Airlines (대한항공 전체code: ko is deprecated ) dipaparkan dalam SBS Drama Vagabond (배가본드code: ko is deprecated ), persamaan sukan dengan ANA dari segi nama dan logonya.
Set nahas kapal terbang yang dibina untuk War Of The Worlds; kini dipaparkan dalam Studio TourUniversal Studios Hollywood ialah salah seorang ANA yang telah bersara Boeing 747-100SR yang didaftarkan sebagai JA8147. Pesawat itu telah dibongkar kepada beberapa bahagian untuk filem itu dan masih memakai livery ANA dengan tajuknya dibuang.[142]
Kemalangan dan Insiden
Pada 12 Ogos 1958, Penerbangan 025, sebuah Douglas DC-3 (JA5045), terhempas 17 km (11 bt) dari Toshima, satu jam selepas berlepas dari Tokyo dalam perjalanan ke Nagoya, membunuh kesemua 33 orang di dalam kapal itu.[143]
Pada tahun 1958, dinamit telah ditanam di Douglas DC-3 oleh Akira Emoto, seorang jurujual gula-gula, sebagai sebahagian daripada rancangan membunuh diri. Emoto membunuh diri dengan melompat dari pesawat dan bom gagal meletup.[144]
Pada 16 Mac 1960, Douglas DC-3 JA5018 sedang menaiki teksi selepas mendarat di Lapangan Terbang Antarabangsa Nagoya-Komaki apabila F-86D Sabre Amerika Utara94-8137 dari Pasukan Pertahanan diri Tentera Udara Jepun (JASDF) berlanggar dengan fiuslaj belakang dan bahagian ekornya semasa cuba berlepas, membunuh 3 daripada 33 di atas kapal. Walaupun Saber itu terhempas dan terbakar, juruterbang itu terselamat.[145]
Pada 19 November 1962, Vickers Viscount JA8202 terhempas di Nagoya semasa dalam penerbangan latihan kerana kemungkinan kesilapan juruterbang, membunuh kesemua empat anak kapal di atas kapal.[147]
Pada 30 April 1963, Douglas DC-3 JA5039 terhempas di Lapangan Terbang Hachijojima kerana brek terkunci; kedua-dua juruterbang terselamat, tetapi pesawat itu rosak dan tidak dapat dibaiki.[148]
Pada 10 Mei 1963, DC-3 JA5040 terhempas di Sendai.[149]
Pada 5 Jun 1963, DC-3 JA5027 tergelincir dari landasan semasa berlepas di Lapangan Terbang Osaka-Itami dan melanggar bahagian belakang DC-3 kedua (JA5078); JA5078 telah dihapus kira manakala JA5027 telah dibaiki dengan bahagian dari DC-3 JA5039.[150]
Pada 14 Februari 1965, DC-3 JA5080 melanda Gunung Nakanoone pada 2,200 m (7,200 ka), membunuh kedua-dua juruterbang; serpihan itu ditemui pada 29 Disember 1966.[151]
Pada 4 Februari 1966, Penerbangan 60, yang dikendalikan oleh Boeing 727 JA8302, sedang menghampiri Lapangan Terbang Tokyo Haneda apabila ia terhempas ke Teluk Tokyo atas sebab yang tidak diketahui, membunuh kesemua 133 penumpang dan anak kapal. Berikutan kemalangan ini, semua pesawat penumpang yang beroperasi di Jepun dikehendaki dilengkapi dengan perakam suara kokpit dan perakam data penerbangan.[152]
Pada 13 November 1966, Penerbangan 533 yang dikendalikan oleh NAMC YS-11, terhempas di Laut Pedalaman Seto di luar Matsuyama berikutan kehilangan ketinggian yang tidak dapat dijelaskan semasa cuba untuk pergi berkeliling, membunuh kesemua 50 orang di atas kapal.[153]
Pada 30 Julai 1971, Penerbangan 58, dikendalikan oleh Boeing 727-200 (JA8329), berlanggar dengan JASDF F-86F Sabre92 -7932 yang sedang dalam penerbangan latihan; sayap kanan F-86 mengenai penstabil mendatar kiri 727 dan kedua-dua pesawat terhempas di luar kawalan, membunuh semua 162 di dalam pesawat 727; juruterbang F-86 terlepas dan terselamat.[154]
Pada 22 Jun 1995 seorang lelaki yang memanggil dirinya "Fumio Kujimi" dan berdaftar dengan ANA sebagai "Saburo Kobayashi" telah merampas Penerbangan 857, sebuah Boeing 747SR, selepas ia berlepas dari Tokyo. Pesawat mendarat di Hokkaidō di mana ia diserang oleh polis, dan polis menangkap perampas tersebut.[155] Polis menyatakan bahawa perampas adalah Fujio Kutsumi, 53 tahun;[156] dia telah menuntut pembebasan Shoko Asahara.[157] Kejadian rampasan itu berlangsung selama 16 jam.[156]
Pada 23 Julai 1999, seorang lelaki merampas Penerbangan 61 dan membunuh kapten. Dia ditundukkan oleh anak kapal lain, dan tiada penumpang atau anak kapal lain terbunuh atau cedera.[158]
Pada 13 Mac 2007, Penerbangan 1603 [ja] berlepas dari Lapangan Terbang Itami ke Lapangan Terbang Kōchi, di mana Bombardier DHC-8-402 mendarat tanpa gear pendaratan hidungnya, menyebabkan kerosakan pada hidung. Tiada seorang pun daripada 60 penumpang dan anak kapal di dalam pesawat itu cedera. Kegagalan untuk memanjangkan gear pendaratan ditentukan disebabkan oleh pintu gear pendaratan yang tidak dibuka kerana bahagian yang hilang.[159][160][161]
Pada 6 September 2011, Penerbangan 140, dikendalikan oleh 737-700 dalam perjalanan dari Naha ke Tokyo dengan 117 penumpang dan anak kapal, melambung lebih 90 darjah di udara dan turun dengan pantas yang berpunca dari keculasan pegawai pertama yang secara tidak sengaja memputar suis pemangkas kemudi dan bukannya butang buka kunci pintu semasa kapten keluar dari tandas. Pegawai pertama akhirnya dapat mengawal semula dan menstabilkan pesawat. Terdapat kecederaan ringan kepada dua atendan penerbangan.[162]
Pada 16 Januari 2013, Penerbangan 692, sebuah Boeing 787 yang terbang dari Lapangan Terbang Yamaguchi-Ube ke Lapangan Terbang Tokyo Haneda melaporkan masalah bateri semasa mendaki ke Tahap penerbangan (FL) 330. Juruterbang membuat pendaratan kecemasan di Lapangan Terbang Takamatsu. Tiada kemalangan jiwa dilaporkan semasa pemindahan. Walau bagaimanapun, selepas kejadian ini, (2013 Boeing 787 Dreamliner dibumikan) semua 787 kemudiannya dibumikan oleh pihak berkuasa penerbangan sehingga isu bateri diselesaikan.
^"Fleet Renewal Plan". Japan Times. 1 October 2004. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 October 2004. Dicapai pada 2 September 2006.
^Corporate History (会社沿革code: ja is deprecated , Kaisha Enkaku).
"Air-Central"(PDF) (dalam bahasa Jepun). Air Central. Diarkibkan daripada yang asal(PDF) pada 26 February 2009. Dicapai pada 1 October 2012.
^Air Central, Corporate History (会社沿革code: ja is deprecated , Kaisha Enkaku). Air CentralDiarkibkan 26 Februari 2009 di Wayback Machine (in Japanese) browsed 21 January 2008.
^"ANA RESUMES TOKYO – PERTH SERVICE FROM LATE-OCT 2023". www.aeroroutes.com (dalam bahasa Inggeris). aeroroutes.com. 13 Jun 2023. Dicapai pada 14 Jun 2023. Star Alliance member ANA in up to Tuesday 13JUN23 gradually opened reservation for its planned Tokyo Narita – Perth service resumption. Based on available flights for reservation, the airline schedules 3 weekly flights with Boeing 787-9 Dreamliner aircraft, with first flight scheduled on 29OCT23.
^ abc"ANA NS24 EUROPEAN SERVICE EXPANSION". www.aeroroutes.com (dalam bahasa Inggeris). aeroroutes.com. 23 Januari 2024. Dicapai pada 23 Januari 2024. ANA today (23JAN24) revealed planned operation for FY2024/25. The main focus on international markets will see the carrier gradually resumes additional frequency to Europe, including service resumption to Vienna. Tokyo Haneda – Munich eff 01JUL24 Increase from 4 to 7 weekly, 787-9, Tokyo Haneda – Paris Charles de Gaulle eff 01JUL24 Increase from 3 weekly to 1 daily, 787-9, Tokyo Haneda – Vienna eff 01AUG24 3 weekly 787-9, service resumption.
^"Archived copy"(PDF). www.ana.co.jp. Diarkibkan daripada yang asal(PDF) pada 21 August 2013.CS1 maint: archived copy as title (link)
^"Archived copy"(PDF). www.ana.co.jp. Diarkibkan daripada yang asal(PDF) pada 25 April 2014.CS1 maint: archived copy as title (link)
^佐賀県:有明佐賀空港:夜間貨物便について (dalam bahasa Jepun). Saga Prefecture Government. Diarkibkan daripada yang asal pada 19 July 2013. Dicapai pada 17 July 2013.. Pref.saga.lg.jp. Retrieved on 16 August 2013.
^"Ref: Change in NCA Shareholders"(PDF) (Siaran akhbar). Nippon Cargo Airlines. 12 July 2005. Diarkibkan daripada yang asal(PDF) pada 9 April 2008. Dicapai pada 28 February 2008. News & Topics
^全日空、沖縄貨物ハブ拡充 大型機チャーター投入. The Nikkei (dalam bahasa Jepun). 17 July 2013. Dicapai pada 17 July 2013.
^"AIR MACAU RESUMES ANA CODESHARE FROM JUNE 2023". www.aeroroutes.com (dalam bahasa Inggeris). aeroroutes.com. 5 Jun 2023. Dicapai pada 6 Jun 2023. Air Macau starting this week resumes codeshare partnership with ANA, covering the latter’s domestic service. From 06JUN23.
^"ANA ADDS ETHIOPIAN CODESHARE TO NAIROBI FROM NOV 2023". www.aeroroutes.com (dalam bahasa Inggeris). aeroroutes.com. 28 November 2023. Dicapai pada 1 Disember 2023. ANA in Northern winter 2023/24 season expands codeshare partnership with Ethiopian Airlines, covering the latter’s service on Addis Ababa – Nairobi route.
^"ANA / ITA AIRWAYS BEGINS CODESHARE SERVICE FROM LATE-JAN 2024". www.aeroroutes.com (dalam bahasa Inggeris). aeroroutes.com. 12 Januari 2024. Dicapai pada 16 Januari 2024. ANA and ITA Airways today (12JAN24) announced a reciprocal codeshare partnership, scheduled to commence for travel from 24JAN24.
^"SINGAPORE AIRLINES EXPANDS ANA DOMESTIC JAPAN CODESHARE FROM JULY 2023". www.aeroroutes.com (dalam bahasa Inggeris). aeroroutes.com. 10 Julai 2023. Dicapai pada 10 Julai 2023. Star Alliance member Singapore Airlines since last week expanded codeshare partnership with ANA, covering additional 20 domestic routes within Japan.
^"ANA / SINGAPORE AIRLINES EXPANDS AUSTRALIA CODESHARE FROM MID-NOV 2023". www.aeroroutes.com (dalam bahasa Inggeris). aeroroutes.com. 27 November 2023. Dicapai pada 30 November 2023. Star Alliance members ANA and Singapore Airlines earlier this month expanded codeshare partnerships to Australia, covering both carrier’s selected service.
^"ANA FURTHER EXPANDS SINGAPORE AIRLINES AUSTRALIA CODESHARE IN LATE-NOV 2023". www.aeroroutes.com (dalam bahasa Inggeris). aeroroutes.com. 4 Disember 2023. Dicapai pada 6 Disember 2023. Star Alliance member ANA since late-November 2023 further expanded codeshare partnership with Singapore Airlines, covering the latter’s additional service to Australia.
^"VIRGIN AUSTRALIA BEGINS ANA CODESHARE PARTNERSHIP FROM MID-JULY 2023". www.aeroroutes.com (dalam bahasa Inggeris). aeroroutes.com. 10 Julai 2023. Dicapai pada 10 Julai 2023. Virgin Australia from mid-July 2023 begins codeshare partnership with ANA, as the codeshare agreement expands to reciprocal deal.
• All Nippon Airways ANA Mileage Club (Program Penerbangan Kerap All Nippon Airways)
• Koji Shibata (Presiden dan CEO)
• Yuji Hirako (Naib Pengerusi)
• Shinya Katanozaka (Ketua Pengerusi)
ANA Wings (Anak Syarikat) (Penerbangan Peach) (Anak Syarikat) Pam Am International Flight Academy (Anak Syarikat) Air Nippon (Anak Syarikat) Air Japan (Anak Syarikat) Air Next (Anak Syarikat) Air Central (Anak Syarikat) ANA & JP Express (Anak Syarikat) ANA Holdings Inc. (syarikat induk)