Водела борби кај селата Капиново, Богомила на 12 и 13 август, Бреза (25 август) и Здуње (28 август), го ослободила Градско и срушила шест мостови на патот Велес-Градско. Откако била ставена под команда на Четириесет и деветтата (македонска) дивизија на НОВЈ (10 септември), со борби влегла во ослободен Прилеп (11 септември) до неговото повторно заземање од германските сили (21 септември). Ги продолжила борбите кај селата Степанци и Извор (на патот Прилеп-Велес, 23 септември), кај Бакарно Гумно и селата Големо Коњари (1 октомври), Ивањевци и Тројкрсти (на патот Прилеп-Битола, 2-6 октомври), Буково и Прентов Мост (на патот Ресен-Охрид, 13 октомври), кај реката Шемница (22 октомври), селата Глумово, Грчец и Сушево (на патот Скопје-Тетово, 25 октомври).
Учествувала во борбите за ослободување на Прилеп (29 октомври - 2 ноември), Ресен (5 ноември), и Охрид (7 ноември), по што ја запоседнала македонско-грчката граница на битолско-преспанското подрачје (ноември 1944). Подоцна влегла во составот на Осмата (македонска) дивизија на КНОЈ (25 декември) како нејзина втора бригада, овојпат за обезбедување на македонско-албанската граница.
Наводи
↑д-р Марјан Димитријевски „Македонската војска 1944-1945“, Скопје, ИНИ, 1999 г., стр. 99-102
