En xeral, os sales son compostos iónicos que forman cristais. Son frecuentemente solúbeis en auga, onde os dous ións se separan. Os sales en xeral teñen un alto punto de fusión, reducida dureza e pouca compresibilidade. Fundidos ou disolvidos en auga, conducen a electricidade.
Os sales reciben o nome dos ións que os constitúen. Os compoñentes catiónicos, en xeral ións metálicos ou amonio, son presentados no final, precedidos dos compoñentes aniónicos: cloruro de potasio, acetato de sodio etc. Os anións reciben o nome de acordo co ácido que os formou. Exemplos:
En xeral, os sales son materiais cristalinos con estrutura iónica. Por exemplo, os cristais de haluros dos metais alcalinos e alcalinotérreos (NaCl, CsCl, CaF2) formados por anións, situados ao principio do empaquetamento esférico máis denso, e catións que ocupan ocos dentro do paquete. poden Tamén poden formarse cristais de sal iónicos a partir de residuos de ácido combinados en innumerables estruturas dimensionais aniónicos e fragmentos destes con ctións nas cavidades (como os silicatos). Esta estrutura reflíctese apropiadamente nas súas propiedades físicas: teñen puntos de fusión elevados e en estado sólido son dieléctricos.[1]
De particular interese son os líquidos iónicos, con puntos de fusión por baixo de 100 °C. Durante a fusión anormal de líquidos iónicos practicamente non hai presión de vapor, pero si unha alta viscosidade. As propiedades especiais destes sales explícanse pola baixa simetría do catión, a interacción débil entre os ións e unha boa distribución da carga do catión.[2]
Cor
Os sales poden ter a aparencia de seren claras e transparentes (como o cloruro de sodio), opacos e mesmo metálicos e brillantes (como a pirita ou sulfuro de ferro). En moitos casos a opacidade ou transparencia aparentes están relacionadas coa diferenza de tamaño dos monocristais individuais; como a luz se reflicte nas fronteiras de gran, os cristais grandes tenden a seren transparentes, mentres que os agregados policristalinos teñen a aparencia de po branco.
Os sales poden ter moitas cores diferentes. Algúns exemplos son:
Os sales de ácidos fortes e bases fortes (sales fortes), non adoitan ser volátiles e non teñen olor, mentres que os sales tanto de bases débiles como de ácidos débiles (sal débil), poden ter olor en forma de ácido conxugado (por exemplo, acetatos como o ácido acético ou vinagre, e cianuros como o cianuro de hidróxeno nas améndoas) ou en forma de base conxugada (por exemplo, sales de amonio como o amoníaco) dos ións compoñentes. Esta descomposición parcial e lenta é usualmente acelerada pola presenza da auga, xa que a hidrólise é a outra metade da ecuación da reacción reversible de formación dos sales débiles.
Propiedades químicas
As propiedades químicas veñen determinadas polas propiedades dos catións e anións ou unha parte deles.
Os sales reaccionan cos ácidos e as bases, obténdose o produto de reacción e un gas precipitado ou unha substancia como a auga
Os sales reaccionan cos metais cando este se libera do sal de metal nunha serie electroquímica de reactividade:
Os sales reaccionan entre si e o produto resultante da reacción (producen gas, e precipitan sedimentos ou auga); estas reaccións poden ter lugar co cambio nos estados de oxidación dos átomos reactivos:
Algúns sales descompóñense cando se quentan:
Clasificación
Os sales pódense clasificar nos seguintes grupos:[3]
Sal básico ou hidroxisal: conteñen ións hidróxido (OH-), ademais doutros anións. Pódense clasificar como sales ou hidróxidos. Exemplo: hidroxicarbonato de hierro (III), Fe(OH)CO3.
Sal dobre: substitúense os hidróxenos por dous ou máis catións. Exemplo: carbonato dobre de potasio e litio, KLiCO3.
Hidroxosal: sal formado a partir dun hidróxido anfótero, que reacciona como un ácido unha base débil ante unha base ou un ácido forte.
Al(OH)3 + 3 Na(OH) → Al(OH)6Na3 (hexahidroxoaluminato de sodio)
Sal mixto: contén varios anións. Exemplos: clorurofluoruro de calcio, CaClF; clorurofosfato de potasio, K4ClPO4, nitratosulfato de hierro (III), Fe(NO3)SO4.
Oxisal: formado pola unión dun óxido e un sal. Exemplos: oxinitrato de plomo (IV), PbO(NO3)2; oxicloruro de cobalto (III), CoOCl.
Sal hidratado ou hidrato: sal con moléculas de auga na súa estrutura cristalina. Exemplos: óxido de chumbo (III) hemihidrato (o hemihidratado), PbO·½H2O; sulfato de calcio dihidrato, CaSO4·2H2O.
Notas
↑Knuni ︠ a ︡ nt ︠ s ︡, Gl. red. I. L. (1990). Khimicheskai ︠ a ︡ ENT ︠ s ︡ iklopedii ︠ a ︡(en ruso). Moscova: Sovetskai ︠ a ︡ ENT ︠ s ︡ iklopedii ︠ a ︡. ISBN5-85270-035-5.