A illa foi nomeada por Cristovo Colón en honra a San Martiño de Tours porque a viu por primeira vez o día da festa do santo o 11 de novembro de 1493.[1]
Política e goberno
San Martín foi durante moitos anos unha comuna francesa, que formaba parte de Guadalupe, que é un departamento de ultramar de Francia e, xa que logo, atópase na Unión Europea. En 2003 a poboación da parte francesa da illa votou a favor da secesión de Guadalupe co fin de formar unha colectividade de ultramar (COM) distinta de Francia.[4] O 9 de febreiro de 2007, o Parlamento francés aprobou un proxecto para conceder o estatuto COM tanto á parte francesa de Saint Martin e (por separado) a veciña Saint Barthélemy.[5] O novo estatuto entrou en vigor unha vez que a asemblea local foi elixido o 15 de febreiro de 2007.[6] Saint Martin segue sendo parte da Unión Europea.[7]
A nova estrutura de goberno propia dunha colectividade de ultramar entrou en vigor o 15 de xullo de 2007 coa primeira reunión do Consello Territorial (francés: Conseil territorial) e a elección de Louis-Constant Fleming como presidente do Consello Territorial. O 25 de xullo de 2008 Fleming dimitiu logo de ser sancionado polo Consello de Estado durante un ano polos problemas coa súa campaña electoral de 2007.[8] O 7 de agosto, Frantz Gumbs foi elixido como Presidente do Consello Territorial.[9] Con todo, a súa elección foi declarada nula o 10 de abril de 2009 e Daniel Gibbs foi nomeado como Presidente en Funcións do Consello Territorial o 14 de abril de 2009..[10]
Antes de 2007, San Martín codificouse como GP (Guadalupe) na ISO 3166-1. En outubro de 2007, recibiu o código MF ISO 3166-1 (alfa-2 código), MAF (alfa-3 código), e 663 (código numérico).[11]
Escudo
O escudo de armas da colectividade de ultramar francesa de San Martiño conta cunha nave, unha palmeira e un sol, e léese "Collectivité de Saint Martin".[12] A comuna que existía ata o 22 de febreiro de 2007, utilizou armas similares, pero coa lenda "Ville de Saint Martin".[13][14]
A parte francesa da illa ten unha superficie de 53´2 km². Un dialecto local baseado no inglés fálase en situacións informais en ambos os lados da illa francesa e holandesa.[16] No censo Francés de xaneiro de 2011, a poboación da parte francesa da illa era de 36.286 habitantes (fronte a só 8.072 habitantes no censo de 1982), o que significa un densidade de poboación é de 682 hab./km² en 2011.
Poboación histórica
1885
1954
1961
1967
1974
1982
1990
1999
2006
2011
3,400
3,366
4,502
5,061
6,191
8,072
28,518
29,078
35,263
36,286
Cifras oficiais dos censos franceses.
Economía
Bandeiras ondeando no porto de Marigot, Saint-Martin.
A moeda oficial de San Martín é o euro, aínda que o dólar estadounidense tamén é amplamente aceptado. O turismo é a principal actividade económica.
Mapas
Mapa mostrando as antigas partes constituintes da rexión/departamento de Guadalupe entre as Illas de Sotavento, incluíndo Saint-Martin, antes de febreiro de 2007.
Mapa detallado que mostra o Saint-Martin francés (norte), incluídas as súas augas territoriais.
Mapa mostrando o Saint-Martin francés (norte) e Sint Maarten neerlandés (sur).
Notas
↑The French law was passed in February 2007, but the new status only came in force once the local assemblies were elected, with the second leg of the vote ultimately occurring on 15 July 2007. See J. P. Thiellay, Droit des outre-mers, Paris:Dalloz, 2007.
↑Staff reporter, last= (9 de decembro de 2003). "French Caribbean voters reject change". Caribbean Net News. Arquivado dende o orixinal o 18 de marzo de 2009. Consultado o 9 de febreiro de 2007. However voters on the two tiny French dependencies of Saint-Barthelemy and Saint-Martin, which have been administratively attached to Guadeloupe, approved the referendum and are set to acquire the new status of "overseas collectivity".
↑Staff reporter (8 de agosto de 2008). "Frantz Gumbs elected new president of Collectivité". The Daily Herald. Arquivado dende o orixinal o 08 de xullo de 2011. Consultado o 17 de agosto de 2008. Frantz Gumbs, formerly president of Union Pour le Progrès (UPP) party, swept into power as new president of the Collectivité at an extraordinary meeting of the Territorial Council on Thursday after winning the 23-councillor vote with a clear majority over Marthe Ogoundélé-Tessi.
.svg&lang=gl)
.svg)
