PROFILBARU.COM

Peter Simon Pallas
	;
Biografía
Nacemento	22 de setembro de 1741 ; Berlín, Alemaña
Morte	8 de setembro de 1811 (69 anos); Berlín, Alemaña
Lugar de sepultura	Berlín
Residencia	Berlín ; San Petersburgo ; A Haia ; Simferópol
Educación	Universidade de Leiden ; Universidade de Halle-Wittenberg ; Universidade de Gotinga
Director de tese	Simon Pallas (pt) e Johann Gottlieb Gleditsch
Actividade
Campo de traballo	Zooloxía, botánica, xeografía, xeoloxía, Etnografía e filoloxía
Ocupación	explorador, xeógrafo, aracnólogo, entomólogo, botánico, ornitólogo, biólogo, zoólogo, médico
Empregador	Academia das Ciencias de San Petersburgo ; Academia de Ciencias de Rusia
Membro de	Royal Society ; Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos ; Royal Swedish Academy of Letters, History and Antiquities (en) ; Leopoldina ; Academia de Ciencias de Rusia ; Real Academia das Ciencias de Suecia ; Academia de Ciencias de Baviera ; Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL
Profesores	Simon Pallas (pt)
Alumnos	Vasily Zuyev (pt) e Nikita Petrovitch Sokolov (pt)
Influencias	Simon Pallas (pt)
Obra
Doutorando	Vasily Zuyev (pt)
Abreviación dun autor en botánica	Pall.
Abreviatura do autor en zooloxía	Pallas
Familia
Fillos	Albertine von Wimpffen (Pallas)
Pai	Simon Pallas
Premios
	membro da Royal Society ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok; Allgemeine Deutsche Biographie; Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

Peter Simon Pallas, nado en Berlín o 22 de setembro de 1741 e finado o 8 de setembro de 1811 na mesma cidade, foi un médico, zoólogo e botánico alemán, célebre polos seus traballos realizados en Rusia.

Traxectoria

Fillo de Simon Pallas, profesor de cirurxía, fixo os seus primeiros estudos con titores privados, interesándose desde moi novo pola historia natural. Posteriormente asistiu á Universidade de Halle e á Universidade de Gotinga. En 1760 trasladouse á Universidade de Leiden onde obtivo o grao de doutor aos 19 anos.

Nos anos seguintes viaxou aos Países Baixos e a Londres, mellorando os seus coñecementos médicos e cirúrxicos. En Londres coñece a Thomas Pennant, con quen mantería unha abundante correspondencia. De feito, foi Pallas quen proporcionou o material que permitiu a Pennant escribir a súa Artic Zoology. A súa notoriedade foi tal que con tan só 23 anos xa pertencía á Royal Society de Londres.

Posteriormente estableceuse na Haia. Alí propuxo un novo sistema de clasificación animal, que foi alabado por Georges Cuvier. En 1766 escribiu Miscellania Zoologica, que incluía a descrición de numerosos vertebrados novos para a ciencia e que descubrira nas coleccións do museo desta cidade holandesa. Planeou unha viaxe ao sur de África a ás Indias Orientais pero tivo que suspendelo a causa de que seu pai o chamou a Berlín. Alí empezou a traballar na súa Spicilegia Zoologica (1767-80).

En 1767 Pallas foi convidado por Catarina II de Rusia á Academia das Ciencias de San Petersburgo como profesor e, entre 1769 e 1774, dirixiu unha expedición a Siberia, onde recolleu numerosos espécimes. A expedición explorou o curso alto do río Amur, o mar Caspio así como os montes Urais e o macizo de Altai, alcanzando até o lago Baikal.

En 1772 Pallas decatouse de que se descubrira unha gran peza de metal de 700 kg cerca da cidade de Krasnoyarsk. Pallas dispuxo o seu transporte a San Petersburgo. A análise posterior do metal mostrou que se trataba dun novo tipo de meteorito de ferro. Este novo tipo de meteoritos coñécese desde entón como palasitos, mentres que o meteorito en concreto denomínase Krasnoyarsk ou, ás veces, ferro de Pallas.

Entre 1778 e 1779 publicou Novae sepcies quadrupedum, e glirium ordine... onde describiu novas especies de vertebrados de Siberia.

Estableceu amizade coa tsarina Catarina II de Rusia, seguramente pola súa común orixe xermánica. A emperatriz ordenou que Pallas tivera acceso a todas as plantas recollidas por outros naturalistas, o que permitiu a Pallas publicar a súa Flora Rossica (1784-1788).

A súa máis grande obra, Zoographia Rosso-Asiatica, que apareceu en catro volumes, o último despois da súa morte baixo a dirección de Wilhelm Gottlieb Tilesius von Tilenau (1769-1857).

Entre 1793 e 1794 dirixiu unha segunda expedición ao sur de Rusia, visitando Crimea e o mar Negro. Nesta expedición estivo acompañado pola súa filla (que tivero coa súa primeira esposa, falecida en 1782) e pola súa nova esposa, artistas, serventes e unha escolta militar. En febreiro de 1793 viaxaron a Saratov e despois, río abaixo, a Volgogrado. Pasaron a primavera explorando o país cara ao leste e en agosto viaxou ao longo da beira do mar Caspio e polas montañas do Cáucaso. En setembro viaxaron a Crimea, pasando o inverno en Simferópol. Pallas pasou a primavera de 1794 explorando cra o sueste e, en xullo, viaxou polo val do Dniéper. Ao chegar de regreso a San Petersburgo en setembro, Pallas deu conta da viaxe no seu P. S. Pallas Bemerkungen auf einer Reise en die Südlichen Statthalterschaften des Russischen Reichs (1799-1801). Catarina II deulle unha gran leira en Simferópol, onde Pallas viviu até a morte da súa segunda esposa en 1810.

Despois o tsar Alexandre I concedeulle permiso para saír de Rusia e volveu a Berlín, onde morreu ao ano seguinte. A súa tumba está no Friedhof I der Jerusalems- und Neuen Kirchengemeinde und Neuen Kirchengemeinde (Cemiterio nº 1 das congregacións da Igrexa de Xerusalén e a nova Igrexa) en Kreuzberg (Berlín).

Pallas realizou unha síntese entre Linneo e Buffon. Utilizou o sistema binomial, pero admitía que as especies non son estábeis de forma definitiva, senón que podían evolucionar a súa aparencia de forma notábel a causa de factores climáticos.

Publicacións

Elenchus zoophytorum, sistens generum adumbrationes generaliores et specierum cognitarum succinctas descriptiones, cum selectis auctorum synonymis. van Cleef, Den Haag 1766
Miscellanea zoologica, quibus novæ imprimis atque obscuræ animalum species describuntur et observationibus iconibusque illustrantur. Den Haag 1766
Spicilegia zoologica. Berlin 1767-77
Lyst der Plant-Dieren, bevattende de algemeene schetzen der geslachten en korte beschryvingen der bekende zoorten. van Paddenburg & van Schoonhoven, Utrecht 1768
Naturgeschichte merkwürdiger Thiere. Berlin 1769-78
Dierkundig mengelwerk, in het welke de nieuwe of nog duistere zoorten van dieren, door naauwkeurige afbeeldingen, beschryvingen en verhandelingen opgehelderd worden. van Paddenburg & van Schoonhoven, Utrecht 1770

Reise durch verschiedene Provinzen des Russischen Reichs. St. Petersburg 1771-1801
Continens quadrupedium, avium, amphibiorum, piscium, insectorum, molluscorum aliorumque marinorum fasciculos decem. Berlin 1774.
Sammlungen historischer Nachrichten über die mongolischen Völkerschaften. St. Petersburg, Frankfurt, Leipzig 1776-1801
Betrachtungen über die Beschaffenheit der Gebürge und Veränderungen der Erdkugel, besonders in Beziehung auf das Rußische Reich. Hartknoch, Frankfurt 1778
Miscellanea zoologica. Leiden 1778
Novae species quadrupedum e glirium ordine, cum illustrationibus variis complurium ex hoc ordine animalium. Walther, Erlangen 1778.
Natuurlyke historie van nieuwe en nog weinig bekende soorten van dieren. van Esveldt & Holtrop, Amsterdam 1779
Observations sur la formation des montagnes et les changements arrivés au globe. Segaud, St. Petersburg 1779
Сравнительные словари всех языков и наречий, собранные десницею всевысочайшей особы. St. Petersburg 1787-89
Bemerkungen auf einer Reise in die südlichen Statthalterschaften des Russischen Reichs, in den Jahren 1793 und 1794. Martini, Leipzig 1799-1803
Enumeratio plantarum in horto Procopii a Demidof. St. Petersburg 1781
Icones Insectorum praesertim Rossicae, Sibiriaeque peculiarium. Walther, Erlangen 1781-98
Nordische Beyträge zur physikalischen und geographischen Erd- und Völkerbeschreibung, Naturgeschichte und Oekonomie. Logan, St. Petersburg 1781-96
Observations sur la formation des montagnes et les changemens arrivès à notre globe. Méquignon, St. Petersburg 1782
Flora Rossica seu Stirpium Imperii Rossici per Europam et Asiam, indigenarum descriptiones et icones. Weitbrecht, St. Petersburg 1784-88
Linguarum totius orbis vocabularia comparativa. St. Petersburg 1786
Путешествие по разным местам Российского государства. St. Petersburg 1786-1809
Charakteristik der Thierpflanzen, worin von den Gattungen derselben allgemeine Entwürfe und von denen dazugehörigen Arten kurze Beschreibungen gegeben werden, nebst den vornehmsten Synonymen der Schriftsteller. Rasp, Nürnberg 1787
Voyages de M. P. S. Pallas en différentes provinces de l'empire de Russie, et dans l'Asie septentrionale. Maradan, París 1788-93.
Flora Rossica. Frankfurt 1789/90
Voyages en Sibérie, extraits des journaux de divers savans voyageurs. Berna 1791
An account of the different kinds of sheep found in the Russian dominions and among the Tartar hordes of Asia. Chapman, Edinburgo 1794
Voyages du Professeur Pallas dans plusieurs provinces de l'empire de Russie et dans l'Asie septentrionale. Maradan, París 1794
Краткое физическое и топографическое описание Таврической области. 1795
Tableau physique et topographique de la Tauride. St. Petersburg 1795
Physikalisch-topographisches Gemählde von Taurien. Logan, St. Petersburg 1796
Tagebuch einer Reise, die im Jahr 1781 von der Gränzfestung Mosdok nach dem innern Caucasus unternommen worden. Logan, St. Petersburg 1797
Plantae novae ex herbario et schedis defuncti Botanici Ioanni Sievers, Hannoverani, descriptae, Nova acta Academiae Scientiarum Imperialis Petropolitanae, Petropoli (St. Petersburg) 1797
Observations faites dans un voyage entrepris dans les gouvernements méridionaux de l'empire de Russie, dans les années 1793 et 1794. Martini, Leipzig 1799-1801
Species astragalorum. Martini, Leipzig 1800
Illustrationes plantarum imperfecte vel nondum cognitarum. Leipzig 1803
Travels through the southern provinces of the Russian empire, performed in the years 1793 and 1794. Ridgway & McMillan, Londres 1803
Voyages entrepris dans les gouvernemens méridionaux de l'empire de Russie. París 1805
Physikalisch-topographisches Gemälde von Taurien. Leipzig 1806
Description du Tibet, d'après la Relation des Lamas Tangoutes, établis parmi les Mongols. Bossange, Masson & Besson, París 1808
Animalia monocardia seu Frigidi sanguinis imperii Rosso Asiatici. 1811
Travels through the southern provinces of the Russian empire, in the years 1793 and 1794. Stockdale, Londres 1812
Viaggi del signor Pallas in diverse province dell'imperio Russo sino ai confini della China. Sonzogno, Mailand 1816
Zoographia Rosso-Asiatica, sistens omnium animalium in extenso Imperio Rossico et adiacentibus maribus observatorum recensionem, domicilia, mores et descriptiones anatomen atque icones plurimorum. St. Petersburg 1831

Legado

Honores

En Berlín hai unha rúa na súa honra, a Pallas Straße.

Epónimos

Xénero Pallasia (Houtt.) Klotzsch (Rubiaceae).^[1]

Abreviaturas

A abreviatura Pall. emprégase para indicar a Peter Simon Pallas como autoridade na descrición e clasificación científica dos vexetais.

A abreviatura Pallas emprégaaw para indicar a Peter Simon Pallas como autoridade na descrición e taxonomía en zooloxía.

Notas

↑ Monatsb. Akad. Berl. 1853 498 (reimpr. 5) (IK)

Véxase tamén

Bibliografía

István Fodor. Pallas und andere afrikanische Vokabularien vor dem 19. Jahrhundert. Ein Beitrag zur Forschungsgeschichte. Buske, Hamburg 1975. (= Kommentare zu Peter Simon Pallas: Linguarum totius orbis vocabularia comparativa; 1)
V. I. Pallas & Osipov. Научное наследие П. С. Палласа. Письма. 1768-1771 гг. Tialid, St. Petersburg 1793
Pallas (p. m.) A naturalist in Russia, letters from Peter Simon Pallas to Thomas Pennant. Minneapolis 1967
Folkwart Wendland. Peter Simon Pallas, 1741-1811, Materialien einer Biographie. de Gruyter, Berlin u.a. 1991/92. ISBN 3-11-012997-3
Folkwart Wendland. Peter Simon Pallas, 1741-1811. Darwin, München 2001
Eduard Winter. Lomonosov, Schlözer, Pallas, deutsch-russische Wirtschaftsbeziehungen im 18. Jahrhundert. Akad. Verl., Berlin 1962. (= Quellen und Studien zur Geschichte Osteuropas; 12)