O mar de Irminger é un mar mar marxinal do océano Atlántico norte.
Foi nomeado polo vicealmirante danés Carl Ludvig Christian Irminger (1802-1888), tras o cal tamén se nomeou a Corrente Irminger.[1]
Xeografía
O límite norte é a rampla Groenlandia-Islandia no final do Estreito de Dinamarca entre Islandia e Groenlandia Oriental, que se conecta co Mar de Groenlandia. Ao suroeste, chega ao Cabo Farvel, o extremo sur de Groenlandia e atópase neste momento co Mar do Labrador. No sur deste punto atópase o océano Atlántico aberto. O leito submarino do Mar de Irminger é parte ampla da Bacia Irminger, unha continuación nordeste da máxima profundiadade (4.600 m.) da Bacia do Labrador, que está bordeada no leste pola Crista de Reykjanes. Esta delimitación é só oceanográfica e non representa ningunha fronteira oficial. O mar de Irminger é unha das principais áreas de pesca do Sebastes norvegicus.
O Mar de Irminger ten 480 km (300 mi) de lonxitude e 290 km (180 mi) de ancho no seu punto máis estreito.
Notas
- ↑ Kommandør Axel Fiedler: „Om Irminger Havets og Irmingerstrømmens navn“. Søværnsorientering Nr. 1, March 2003 PDF Arquivado 27 de setembro de 2007 en Wayback Machine.•
Véxase tamén
Ligazóns externas
