PROFILBARU.COM

فیلیپ سیمور هافمن
فیلیپ سیمور هافمن
	هافمن در ۲۰۱۱
نام هنگام تولد	فیلیپ هافمن
زادهٔ	۲۳ ژوئیهٔ ۱۹۶۷; فیرپورت، نیویورک، ایالات متحده
درگذشت	۲ فوریهٔ ۲۰۱۴ (۴۶ سال); منهتن، نیویورک، ایالات متحده
علت مرگ	مسمومیت حاد ناشی از مواد مخدر
محل تحصیل	دانشگاه نیویورک
پیشه‌ها	بازیگر; تهیه‌کننده; کارگردان تئاتر;
سال‌های فعالیت	۱۹۸۹–۲۰۱۴
آثار	فهرست کامل
شریک(های) زندگی	میمی اودانل; (۱۹۹۹–۲۰۱۳)
فرزندان	۳، از جمله کوپر هافمن
خویشاوندان	گوردی هافمن (برادر)
جوایز	فهرست کامل

فیلیپ سیمور هافمن (انگلیسی: Philip Seymour Hoffman؛ ۲۳ ژوئیهٔ ۱۹۶۷ – ۲ فوریهٔ ۲۰۱۴) بازیگر آمریکایی بود. او که بابت نقش‌های مکمل و کاراکتر متمایزی که معمولاً از افراد پست، غیرمعمول، قلدر و ناسازگار ایفا کرده بود شهرت داشت، از اوایل دههٔ ۱۹۹۰ تا زمان مرگش در بسیاری از فیلم‌ها و محصولات تئاتر نقش‌های گوناگونی از جمله نقش اول را ایفا کرد.^[۱]

هافمن در ۱۲ سالگی پس از حضور در نمایش همه پسران من از آرتور میلر به تئاتر روی آورد. او در دانشگاه نیویورک بازیگری را مطالعه و فعالیتش را با حضور در قسمتی از مجموعهٔ قانون و نظم (۱۹۹۱) آغاز کرد و در سال ۱۹۹۲ در سینما ظاهر شد. او برای نقش‌های مکملش در فیلم‌های بوی خوش یک زن (۱۹۹۲)، گردباد (۱۹۹۶)، شب‌های عیاشی (۱۹۹۷)، پچ آدامز (۱۹۹۸)، لبوفسکی بزرگ (۱۹۹۸)، مگنولیا (۱۹۹۹)، آقای ریپلی بااستعداد (۱۹۹۹)، تقریباً مشهور (۲۰۰۰) و و سپس پالی آمد (۲۰۰۴) در میان عموم شناخته شد. هافمن گهگاه در نقش اول فیلم‌ها حضور داشت و برای به تصویر کشیدن ترومن کاپوتی در کاپوتی (۲۰۰۵) برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر مرد شد. مسیر شغلی او به پیشرفت خود ادامه داد و بابت بازی در نقش افسر بی‌رحم سی‌آی‌ای در جنگ چارلی ویلسون (۲۰۰۷)، کشیش متهم به پدوفیلیا در تردید (۲۰۰۸) و رهبر تأثیرگذار یک جنبش ساینتولوژی در استاد (۲۰۱۲) سه بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

اگرچه هافمن عمدتاً در فیلم‌های مستقل از قبیل خانواده سوج (۲۰۰۷) و نیویورک، جز به کل (۲۰۰۸) کار می‌کرد، اما در بلاکباسترهایی مانند گردباد (۱۹۹۶)، مأموریت: غیرممکن ۳ (۲۰۰۶) و یکی از آخرین نقش‌هایش که در مجموعهٔ بازی‌های گرسنگی (۲۰۱۳–۲۰۱۵) بود نیز حضور یافت. فیلم بلند جک به قایق‌رانی می‌رود (۲۰۱۰) اولین تجربهٔ او در مقام فیلم‌ساز بود. هافمن همچنین بازیگر و کارگردان برجستهٔ تئاتر بود. او در سال ۱۹۹۵ به کمپانی تئاتر آف برادوی لابرنت پیوست، که در آن‌جا او کارگردانی، تهیه‌کنندگی و حضور در نمایش‌های متعددی را بر عهده داشت. نقش‌آفرینی او در سه نمایش برادوی — غرب واقعی در سال ۲۰۰۰، سفر دراز روز در شب در سال ۲۰۰۳، و مرگ فروشنده در سال ۲۰۱۲ — همگی منجر به نامزدی او برای دریافت جایزهٔ تونی شد.

هافمن در دوران جوانی با اعتیاد به مواد مخدر دست و پنجه نرم می‌کرد و در سال ۲۰۱۲ پس از سال‌ها پرهیز دوباره به اعتیاد کشانده شد. او در فوریهٔ ۲۰۱۴ بر اثر مسمومیت حاد ناشی از مواد مخدر درگذشت. هافمن که به خاطر بی‌باکی در ایفای نقش شخصیت‌های نکوهیده و بابت آوردن شور و انسانیت به چنین نقش‌هایی در یادها مانده است، در آگهی ترحیم نیویورک تایمز از او به عنوان «شاید جاه‌طلب‌ترین و در بسیاری موارد تحسین‌شده‌ترین بازیگر آمریکایی در نسل خود» توصیف شد.^[۲]

درگذشت

جسد وی در ۲ فوریه ۲۰۱۴ در آپارتمان وی پیدا شد. طبق گزارش نیویورک پست جسد هافمن در حالی که سوزن تزریق مواد در دستانش قرار داشت در حمام آپارتمانش در نیویورک یافت شد.

بعد از حدود یک ماه از مرگ وی آزمایشهای کالبد شکافی وی منتشر شدند که زیاده روی در مصرف کوکائین، هروئین و بنزودیازپین‌ها را عامل مرگ وی معرفی کردند. وی در زمان مرگ تنها ۴۶ سال داشت و مشغول بازی به عنوان یکی از نقش‌های اصلی در فیلم بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد - بخش ۲ بود.

فیلیپ سیمور هافمن که در سال ۲۰۱۳ با ایفای نقش در فیلم استاد به کارگردانی پل توماس اندرسن نامزد جایزهٔ اسکار شده بود سابقهٔ مصرف مواد را داشت ولی تا قبل از مرگش، به مدت ۲۳ سال دست به مواد مخدر نزده بود.^[۳]

فیلم‌شناسی

فیلم

سال	عنوان	نقش	یادداشت
۱۹۹۱	بوگی سه‌گانه در سوراخ همتراز پنج	کلاچ
۱۹۹۲	شولر	مارتین
	تفنگ جدید من	کریس
	جهش ایمان	مت
	بوی خوش زن	جورج ویلیس جونیور
۱۹۹۳	جویی برِ کر	ویلی مک‌کال
	بازگشت دوست‌پسرم	چاک برانکسی
	پول برای هیچ	کوکران
۱۹۹۴	گریز	فرانک هنسن
	وقتی که مردی زنی را دوست دارد	گری
	هیچ‌کس احمق نیست	افسرِ پلیس، ریمر
۱۹۹۵	هملت پانزده دقیقه‌ای	برناردو، هوراشیو و لَرتس
۱۹۹۶	برد دشوار	بازیکن جوان
۱۹۹۶	گردباد	داستی دیویس
۱۹۹۷	شب‌های عیاشی	اسکاتی جِی
۱۹۹۷	فرهنگ	بیل
۱۹۹۸	مونتانا	دانکن
	لبوفسکی بزرگ	برندیت
	ایستگاه بعدی سرزمین عجایب	شان
	شادی	آلن
	پچ آدامز	میچ رومن
۱۹۹۹	بی‌عیب	راستی زیمرمن
	آقای ریپلی بااستعداد	فردی مایلز
	مگنولیا	فیل پارما
۲۰۰۰	ایالتی و اصلی	جوزف ترنر وایت
۲۰۰۰	تقریباً مشهور	لستر بنگز
۲۰۰۲	عاشق لیزا	ولیسن جوئل
	عشق پریشان	دین ترامبل
	اژدهای سرخ	فردی لاوندز
	ساعت بیست و پنجم	جیکب الینسکی
۲۰۰۳	مالک ماهونی	دن ماهونی
	مهمانی تمام شد
	کوهستان سرد	کشیش ویزی
۲۰۰۴	و سپس پالی آمد	سندی لایل
۲۰۰۵	غریبه‌ها با آبنبات	هنری
۲۰۰۵	کاپوتی	ترومن کاپوتی
۲۰۰۶	مأموریت: غیرممکن ۳	اوون دیوین
۲۰۰۷	خانواده سوج	جان سوج
	پیش از آنکه شیطان بفهمد مرده‌ای	اندی هنسن
	جنگ چارلی ویلسون	گاست آوراکوتوس
۲۰۰۸	نیویورک، جز به کل	کیدن کوتارد
۲۰۰۸	تردید	پدر برندان فلین
۲۰۰۹	مری و مکس
	قایقی که راک پخش می‌کرد	کاونت
	اختراع دروغ	جیم صاحب بار
۲۰۱۰	جک به قایق‌رانی می‌رود	جک	کارگردان
۲۰۱۱	نیمه ماه مارس	پل زارا
۲۰۱۱	مانیبال	آرت هو
۲۰۱۲	استاد	لنکستر داد
۲۰۱۲	یک کوارتت دیرهنگام	رابرت گلبارت
۲۰۱۳	بازی‌های گرسنگی: اشتعال	پلوتارک هونزبی
۲۰۱۴	جیب خدا
	تحت‌تعقیب‌ترین مرد
	بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد - بخش ۱
۲۰۱۵	بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد - بخش ۲

جوایز و افتخارات

جوایز اسکار

سال	اثر نامزدشده	دسته	نتیجه	منبع
۲۰۰۶	کاپوتی	بهترین بازیگر مرد	برنده	^[۴]
۲۰۰۸	جنگ چارلی ویلسون	بهترین بازیگر نقش مکمل مرد	نامزدشده	^[۵]
۲۰۰۹	تردید		نامزدشده	^[۶]
۲۰۱۳	استاد		نامزدشده	^[۷]

جوایز گلدن گلوب

سال	اثر نامزدشده	دسته	نتیجه	منبع
۲۰۰۶	Best Actor – Motion Picture Drama	Capote	برنده	^[۸]
۲۰۰۸	Best Actor – Motion Picture Musical or Comedy	The Savages	نامزدشده	^[۹]
۲۰۰۸	Best Supporting Actor – Motion Picture	Charlie Wilson's War	نامزدشده	^[۹]
۲۰۰۹		Doubt	نامزدشده	^[۱۰]
۲۰۱۳		The Master	نامزدشده	^[۱۱]

جوایز فیلم بفتا

سال	اثر نامزدشده	دسته	نتیجه	منبع
۲۰۰۶	Best Actor in a Leading Role	Capote	برنده	^[۱۲]
۲۰۰۸	Best Actor in a Supporting Role	Charlie Wilson's War	نامزدشده	^[۱۳]
۲۰۰۹		Doubt	نامزدشده	^[۱۴]
۲۰۱۲		The Ides of March	نامزدشده	^[۱۵]
۲۰۱۳		The Master	نامزدشده	^[۱۶]

منابع

↑ «فیلیپ سیمور هافمن، یادگار بزرگان سینمای کلاسیک». همشهری آنلاین. ۲۰۱۴-۰۲-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۱۰.
↑ Weber, Bruce; Goodman, J. David (February 2, 2014). "Philip Seymour Hoffman, Actor of Depth, Dies at 46". The New York Times. Archived from the original on July 8, 2014. Retrieved February 2, 2014.
↑ "OD eyed in Philip Seymour Hoffman death" (به انگلیسی). nypost.com. ۲ فوریه ۲۰۱۴.
↑ "The 78th Academy Awards". AMPAS. Archived from the original on November 2, 2015. Retrieved June 25, 2015.
↑ "The 80th Academy Awards". AMPAS. Archived from the original on April 15, 2022. Retrieved June 25, 2015.
↑ "The 81st Academy Awards". AMPAS. Archived from the original on October 6, 2014. Retrieved June 25, 2015.
↑ "The 85th Academy Awards". AMPAS. Archived from the original on October 14, 2014. Retrieved June 25, 2015.
↑ "63rd Golden Globe Award Winners". HFPA. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 25, 2015.
↑ ^۹٫۰ ^۹٫۱ "65th Annual Golden Globe Nominations". E!. December 13, 2007. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 25, 2015.
↑ Finke, Nikki (December 11, 2008). "66th Annual Golden Globe Nominations". Deadline.com. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 25, 2015.
↑ "Golden Globes 2013: full list of winners". The Guardian. January 14, 2013. Archived from the original on May 1, 2020. Retrieved June 25, 2015.
↑ "2006 Film Actor in a Leading Role". BAFTA. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 25, 2015.
↑ "2008 Film Supporting Actor". BAFTA. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 25, 2015.
↑ "2009 Film Supporting Actor". BAFTA. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 25, 2015.
↑ "2012 Film Supporting Actor". BAFTA. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 25, 2015.
↑ "2013 Film Supporting Actor". BAFTA. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 25, 2015.