پدرش کارگرِ کارخانه کشتی‌سازی و راه‌آهن و مادرش از مهاجران نروژ ی بود تنها دو سال داشت که پدرش درگذشت و دوران کودکی بسیار سختی را گذراند مادرش تنها با کمک‌های دولتی زندگی می‌کرد و در نهایت به نزد خانواده‌اش در کنتیکت بازگشت و با یک افسر سابق ارتش بریتانیا ازدواج کرد. خواهر رابرت، آنت (Annette) نیز هنرپیشه بود و با نام هنری جولی میچِم (Julie Mitchum) بازی می‌کرد.[۱]
رابرت دوران رکود اقتصادی را با مشاغل گوناگون سپری کرد چون بپای باشگاه شبانه، کارگر معدن زغال سنگ، و مشت زن حرفه‌ای. با همکلاسی‌اش ازدواج کرد و تا آخر عمر در کنار هم ماندند. سرانجام در شرکت هواپیماسازی لاک هید استخدام شد و دوران فراغتش را هم به تئاتر اختصاص داد. در فیلم درجه ب از وسترن گرفته تا جنگی و درام هم ظاهر شد. حتی در استادان رقص لورل و هاردی ۱۹۴۳ هم بازی کرد. کم‌کم در فیلم‌های درجه الف هم ظاهر شد و با بازی در نقش یک ستوان در فیلم سرگذشت سرباز جو نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
او که از بازیگران فیلم نوآر بود به مدد چهره‌اش در نقش آدم‌های خشن و سرد به محبوبیت رسید. با چشمان خماری که ناشی از جراحتی بود که در مشت زنی برداشته بود. دو پسرش جیمز و کریستوفر هم هنرپیشه سینما هستند.[۲]
.jpg)
