فتحعلی اویسی فردویی (۲۵ دی ۱۳۲۴ – ۱۳ مهر ۱۴۰۰) بازیگر و کارگردان ایرانی بود. او فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری سینما از دانشگاه ایالتی تگزاس در سال ۱۳۵۳ بود و در همان سال به ایران بازگشت و عضو تلویزیون ایران شد. فعالیت سینمایی او با بازی در فیلم قدغن از علیرضا داوودنژاد در سال ۱۳۵۷ آغاز شد. اویسی در طول ۴۰ سال فعالیت خود در فیلم‌های گوناگونی نقش‌آفرینی کرد و برای نقش‌های کمدی و دراماتیکش شهرت داشت. او چند فیلم را نیز کارگردانی کرد. او در سال ۱۳۷۱ فیلم مریم و میتیل را ساخت و جایزهٔ دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد.
اویسی مدرک فوق‌لیسانس خود را در رشته بازیگری و کارگردانی سینما از آمریکا گرفت و در سال ۱۳۵۳ به ایران بازگشت.[۶] او از سال ۱۳۵۴ عضو «گروه دانش تلویزیون» شد و به فیلم‌سازی و ساخت مستند علمی روی آورد. او نخستین فیلم کوتاه و ۳۵ میلی‌متری خود را در سال ۱۳۵۴ با نام سه شنبه آخر ساخت.
اویسی در کنار هنرمندانی مانند غلامحسین لطفی، داریوش ارجمند، و حسین نوری از اندک اعضای مؤسسه هنرمندان پیش‌کسوت بود که در سینما هم سابقه بازیگری و هم سابقه کارگردانی را داشت.[۷]
فتحعلی اویسی علاوه بر فعالیت در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون، در خوانندگی نیز فعالیت داشت.[۸] قطعه «می‌زند باران به شیشه» از وی به محبوبیت رسید و در سال ۱۳۸۶ به همراه گروه موسیقی «آرپژ» در کاخ سعدآباد به اجرای کنسرت پرداخت.[۹]
در سال ۱۳۹۱ اویسی به همراه پسرش آلبوم خانه دل را منتشر کرد.[۱۰]
