او با مجموعهٔ تلویزیونی زیر آسمان شهر در نقش «خشایار مستوفی» به شهرت رسید و شهرت وی با مجموعههای خانه به دوش در نقش «آقا ماشاالله» و مسافران در نقش «فرخ افروخته» ادامه یافت.
زندگی شخصی و هنری
حمید لولایی در سال ۱۳۳۴ در محله عشرتآباد تهران به دنیا آمد و اصالتاً از شمال کشور است، اما دوران کودکی خود را در محلهای نزدیک میدان سپاه سپری کرده است. وی در یک خانواده پرجمعیت به دنیا آمده و دارای ۹ خواهر و برادر است. لولایی در سال ۱۳۶۹ ازدواج کرد و دارای دو فرزند دختر هست.[۱]
او فعالیت خود را از سال ۱۳۵۸ آغاز کرد. در این سال، رضا قاسمی او را برای ایفای نقش در تئاتر سبزه، دوست بچهها به کارگردان آن، رضا ژیان پیشنهاد داد و او در این نمایش، در دو نقشِ «فیل» و «دارکوب» ظاهر شد. سپس در سال ۱۳۵۹ در نمایش بچهها و خمرهٔ سخنگو به کارگردانی سیاوش طهمورث بازی کرد و کمی بعد در تئاتر آن شصت نفر، آن شصت هزار به کارگردانی بهرام ابراهیمی به ایفای نقش پرداخت.[۲]
وی پس از انجام چند تئاتر در یک فیلم سینمایی نیز نقش آفرینی کرد که به خاطر ضعیف بودن آن به اکران عمومی نرسید. سریال سربداران اولین تجربه تلویزیونی لولایی بود که در دو سکانس آن با گریمی سنگین حضور داشت اما در پخش، بازی های او به دلیل کوتاهتر شدن سریال، حذف شد. پس از این اتفاق به مدت ۸ سال از فضای بازیگری تقریبا دور شده و به عنوان مدیر سینما آزادی فعالیت میکرد. بالاخره در سال ۱۳۷۰ با سریال فراموشخانه دیده شد و از مدیریت سینما استعفا داد و به بازیگری روی آورد و مدتی بعد علی عمرانی از او خواست تا در مجموعه طنز ساعت خوش ایفای نقش کند. داریوش کاردان اولین کسی بود که قابلیت های حمید لولایی را در عرصه کمدی کشف کرد و برای حضور در سریال نوروز ۷۲ از او دعوت کرد اما سریال «ساعت خوش» باعث شناخته تر شدن بیشتر او شد تا اینکه پس از چند سال دوری با ایفای نقش «خشایار مستوفی» در مجموعه زیر آسمان شهر به کارگردانی مهران غفوریان دوباره به بازیگری مطرح تبدیل شد. از دیگر نقشهای مهم او بازی در مجموعههای ترش و شیرین، چارخونه و فیلم چند میگیری گریه کنی میباشد.[۳][۴]
↑حمید لولایی در مصاحبهای با سروش صحت که در قسمت سوم از فصل هفتم مجموعهٔ شام ایرانی انجام شد، شرح کاملی از زمانِ شروعِ فعالیت هنری و همچنین سه اثر نخست خود در زمینهٔ تئاتر بیان کرد. این مصاحبه در وبگاههای گوناگون قابل مشاهده و دیویدی آن قابل تهیه است.