منطقهٔ تالش از جنگل و شالیزار پوشیده شده و خانه‌باغ‌ها به صورت پراکنده در آن گسترده شده‌اند. این منطقه به دو قسمت کوهستانی در سمت غرب و جلگه‌ای در سمت شرق تقسیم شده که منطقهٔ کوهستانی، کوه‌های تالش و منطهٔ جلگه‌ای نیز کناره‌های دریای خزر را شامل میشود.[۱]
زمین‌های کشاورزی و جلگه‌ای سواحل دریای خزر در منطقهٔ تالش از طریق رودهای پرآبی که منبعشان دامنه‌های رشته‌کوه‌های تالش است، آبیاری می‌شوند. چشمه‌های آب‌معدنی نظیر آق‌ائولر، قره‌گول، علی‌داشی و ملاهادی‌چای پس از سیراب‌کردن زمین‌های منطقه به دریای خزر می‌ریزند.[۱]
اقلیم
آب و هوای منطقه تالش بسیار مرطوب بوده، میزان بارندگی سالانة آن در ایستگاه هواشناسی آستارا (شمالی‌ترین نقطه) ۱۴۴۶ میلی‌متر و و میانگین بارندگی سالانه در رضوانشهر (جنوبی‌ترین نقطه) ۱۸۰۰ میلی‌متر است. همچنین بیشینهٔ درجهٔ حرارت در رضوانشهر ۳۴٫۴ درجهٔ سانتی‌گراد است.[۱]
مذهب غالب منطقه شیعه است ولی بخش زیادی از مردم مناطق تالش در مرکز و شمال منطقه که تالش‌نشین باقی‌مانده سنی شافعی هستند.[۱][۳][۴][۴][۵]
جمعیت
در سال ۱۳۹۵ خورشیدی جمعیت منطقهٔ تالش بالغ بر ۵۰۰ هزار نفر بوده که از این تعداد ۲۰۰ هزار نفر در شهرستان طوالش، ۹۵ هزار نفر در شهرستان آستارا، ۷۰ هزار نفر در شهرستان رضوانشهر، ۵۵ هزار نفر در شهرستان ماسال، ۳۰ هزار شهرستان شفت و ۶۰ هزار نفر فومن و صومعه سرا ساکن بوده است.
شخصیت‌ها:
پرویز خان آقاجانی (۱۳۰۲ ش / ۱۳۳۹ ش)
فرزند ارشد یونس خان از چهره‌های ماندگار و برجسته میهنی و مدیریتی کرگانرود شمالی در دهه ۱۳۳۰ ش یکی از فرماندهان طلایه دار یونس خان در فتح و پاکسازی آستارا از لوث وجود سرسپردگان شوروی در آذر سال ۱۳۲۴ ش (غائله فرقه دموکرات آذربایجان به سرکردگی پیشه‌وری) دارای حسن سلوک و مردمداری، اخلاق و منش نیک مردم پسند، سرپرستی و مسئولیت دهداری روستاهای خطبه سرا، شیرآباد، حویق، چوبر، لیمر، وزنه طی سال‌های ۱۳۳۲–۱۳۳۸ وی به علت بیماری سرطان مهر ماه ۱۳۳۹ در گذشت.[۶]
↑امیر انتخابی هشتپری، شهرام: بررسی تطبیقی کتاب «طالش منطقه‌ای قومی در شمال ایران». در نشریه: کتاب ماه تاریخ و جغرافیا» خرداد و تیر ۱۳۸۴ - شماره ۹۲ و ۹۳.
.JPG)
