لنکران شهری ساحلی است که از باکو پایتخت جمهوری آذربایجان ۲۶۸ کیلومتر و از شهر آستارا و مرز ایران ۴۵ کیلومتر فاصله دارد. این شهر با مزارع چای و باغ‌های مرکّبات خود شناخته می‌شود. در هنگام ورود به شهر از سمت باکو سماوری در کنار جاده جای دارد که نماد این شهر به شمار می‌آید.
ارتفاع این شهر بیست و هشت متر زیر سطح دریا است و در جلگه‌ای ساحلی به نام جلگه پست لنکران جای دارد. شهر لنکران و چند شهر بزرگ و پرجمعیت جمهوری آذربایجان از شهرستان‌های خود جدا هستند. این شهر و شهرستان لنکران از شمال با شهر ماساللی، از جنوب با شهر آستارا، از شرق با دریای کاسپین و از غرب با کوه‌های تالش و شهرهای لریک و یاردیملی همسایه است. این شهر مرکز ناحیه اقتصادی یا استان لنکران است.[۴]
مردم
بیشتر مردم لنکران و جنوب شرقی جمهوری آذربایجان امروزی از قوم تالش هستند (نقشه‌ای از ۱۸۸۷ میلادی)
نام لنکران از دو واژه تالشیلَن (به معنی نی) و کران (به معنی خانه‌ها، آبادی) تشکیل شده و به معنای «نی‌آباد» است.[۱۶] علت نامگذاری آن وجود گیاهان نیشکر در مرداب‌های پیرامون این شهر است. پسوند کران (از واژه که به‌معنی خانه و اُن به‌عنوان نشانه جمع و در مجموع به‌معنی خانه‌ها یا آبادی) در نام شماری از آبادی‌های دیگر منطقه تالش نیز به‌کار رفته‌است از جمله سیهه‌کران (به معنی آبادی سنگ‌ها)، اوجاکران (آبادی با فضا و نمای باز)، ترک‌کران (آبادی ترک‌ها)، شیخ‌کران (آبادی شیخ‌ها)، صیدکران (آبادی سیّدها)، سیله‌کران (آبادی سیل‌خیز)، آسخانه‌کران (آبادی آهنگران) و غیره.[۱۷]
واژه لنکران را اما برخی دگرگون‌شده واژه فارسیلنگرکَنان (محل برکشیدن لنگر از آب) دانسته‌اند و در متون قدیمی‌تر از جمله نوشته‌های عباس‌قلی آقا باکیخانف، نویسنده و مورخ مشهور در کتاب گلستان ارم (۱۸۴۱ میلادی) و اخبارنامه میرزا احمد فرزند خداوردی (۱۸۸۲ میلادی) نام این شهر را به صورت لنگرکنان یا لنگ‌گوران هم می‌نوشتند.[۱۸]
گروهی نیز کَران را برگرفته از واژه فارسی کَران به معنی مرز و انتها می‌دانند و لَن را به عنوان اشاره‌ای به اقوام و تبار کادوس یا کاسپی برمی‌شمارند.[۱۹][۲۰][۲۱]
نام تالش
از لنکران همیشه به عنوان یکی از آبادی های سرزمین تالش نام برده شده است. در اسناد و منابع پیش از اسلام واژه تالش دیده نشده است. برخی از پژوهشگران، تالش را با قوم «کادوس» که از آن بارها در منابع یونان و روم باستان یاد شده است، یکی می‌دانند.[۲۲][۲۳]
در منابع سده‌های نخست هجری از این قوم با نام «طیلسان» یاد کرده‌اند. یاقوت ذیل مادهٔ طیلسان، به نقل از اصمعی می‌گوید که طیلسان با تالشان یکی است.[۲۴]
واژهٔ طیلسان ظاهراً از اواسط سدهٔ ۷ق متروک، و به‌جای آن واژه «تالش» به‌تدریج وارد منابع تاریخی و جغرافیایی ایران شد. نام طیلسان معرّب واژه تالشان (طالشان) می‌باشد.[۲۵]
سرزمین بَبَر در اواخر دوره ساسانی و اوایل دوره اسلامی، میان گیلان و تالش از یک سو و تالش و دیلم از سوی دیگر قرار داشت. نیز آن را نزدیک دیلم، گیلان، تالش و مغان آورده‌اند. سرزمین بَبَر محدوده‌ی خلخال و منطقه مرزی تالش و گیلان را شامل می‌شود.[۲۶][۲۷]
برخی واژه «تالش» را برگرفته از طَیلَسان به معنی روپوش بلند پشمی می‌دانند و بر این باورند که مردم تالش را به دلیل جامه‌شان این چنین نامیده‌اند. طَیلَسان معرَّب تالسان، نوعی از ردا که مردم بر دوش اندازند.
به نظر میرسد واژه «تالش» که تالشان آن را تِوِلِـش یا تِـوِلیش تلفظ می‌کنند، از واژه‌ی «تول» و «تِـوِل» به معنی «گِـل» گرفته شده است. مارسل بازن فرانسوی می‌گوید: «واژه تالش که خود آن را تالیش یا تِـوِلِش تلفظ می‌کنند، هم برای نامیدن دامنه خاوری رشته‌کوه و هم مردمانی به همین نام به کار می‌رود».
واژه تُول (tūl) و تِوِل (tevel) در زبان تالشی به معنی گِل می‌باشد و در زبان مازندرانی واژه تیل (til) به معنای گِل می‌باشد و در زبان گیلکی نیز واژگان تیول (tül)، تیل (til) و تول (tul) به‌معنای گِل/گل‌آلود هستند. واژه طیلسان معرّب واژه تالشان و تولشان می‌باشد.
محمد معین با ارجاع به کسروی مینویسد: «تالش به قول برخی مبدَّل و محرَّف «کادوس» است و آن قومی بود که در زمان باستان بس انبوه بودند و در کوهستان شمال‌غربی ایران جایگاه داشتند و چون بارها به گردنکشی برخاستند و با پادشاهان هخامنشی از در نافرمانی درآمدند از اینجا نام ایشان در تاریخ آمده و امروز مترجمان «کادوش» را که تلفظ درست آن است، «کادوس» نویسند. جایگاهی که برای «کادوشان» در تاریخ یاد کرده‌اند امروز منطبق با جایگاه تالشان می‌باشد.»[نیازمند منبع]
احمد کسروی بر این باور است که بی‌گمان تالشان امروزی فرزندان و بازماندگان همان کادوس‌ها می‌باشند و واژه «تالش» از «کادوس» است. او می‌گوید: نخست باید دانست که رویه درست و ایرانی نام کادوس، کادوش یا کادِش می‌بوده که گادوش یا گادش نیز می‌گفته‌اند؛ چرا که می‌دانیم که یونانیان همچون تازیان واژه‌هایی را که می‌گرفتند، دیگر می‌گردانیده‌اند و از جمله «ش» ها را در آخر نام‌ها «س» می‌کردند؛ همچون کاسی که اصل آن کاشی است.[نیازمند منبع]
تاریخ
خیابانی در لنکران
دوران باستان
این شهر بر روی یک مرداب در راستای رودخانه‌ای با نام لنکران‌چای ساخته شده‌است. بازمانده‌هایی از شهرک‌های انسانی مربوط به دوران نوسنگی و همچنین ویرانه‌هایی از سده‌های میانی، برنز و آهن هم در این شهر و پیرامون آن وجود دارد.[۲۸] جایگاه جغرافیایی مطلوب در کنار دریای کاسپین، روابط بازرگانی و فرهنگی با کشورهای پیرامون و قرارگیری در مسیرهای اصلی کاروان‌های بازرگانی که غرب و شرق را به هم پیوند می‌داد، به پیشرفت و رونق آن کمک کرد.
سرای خان لنکران
صفویه
بنای شهر امروزی لنکران به سده ۱۶ میلادی برمی‌گردد. این شهر مدت‌ها پایتخت و مرکز حکومت خانات تالش بود. در سال ۱۷۳۶ میلادی، نادرشاه پس از سرنگون کردن بازمانده حکومت صفوی شخصی به نام سید عباس که نماینده شاخه جانبی صفویان بود را به عنوان فرمانروای تالش به رسمیت شناخت. به دستور نادرشاه او خان تالش و والی این منطقه از ایران اعلام شد. این رخداد در تاریخ‌نویسی خانات تالش به عنوان آغاز فرمانروایی سید عباس و تشکیل حکومت مستقل تالش تلقی می‌شود. پس از او قراخان بر مسند حکومت نشست.[۲۹][۳۰] در آغاز مرکز این خانات شهر آستارا بود که پیش‌تر مرکز حکومت اسپهبدان گیلان نیز به شمار می‌رفت. پس از مدتی پایتخت این خانات به لنکران که در آن زمان یک آبادی کوچک بود جابه‌جا شد.[۳۱][۳۲] در این دوره، لنکران به یک شهر بندری مهم در کرانه‌های دریای کاسپین تبدیل شد. چندین کارگاه صنعتی کاشی‌سازی، آجرپزی، شمشیرسازی و قایق‌سازی به‌همراه کاروانسرا، گرمابه، بندر تجاری و مراکز بازرگانی در این شهر ساخته شد. همچنین شکار، ماهیگیری، زنبورداری، دامداری، دامپروری و پرورش کرم ابریشم رونق فراوانی گرفت و این شهر روابط بازرگانی خود با دیگر شهرهای ایران و دیگر مناطق از جمله عثمانی، روسیه، آسیای میانه، چین، هند و سایر کشورها برقرار کرد. این روابط منجر به گسترش آبادانی، صنعت، آموزش و بهداشت این شهر شد. این شهر پس از مدتی به تولیدکننده نیشکر، کتان، ابریشم، ماهی، برنج، میوه و سبزیجات تبدیل شد. بیشتر این محصولات در سده‌های ۱۸ و ۱۹ میلادی به روسیه فرستاده می‌شد.[۳۳]
نقشهٔ ممالک ایران از ابراهیم متفرقه در سال ۱۷۲۹ - در این نقشه از شهرهای آستارا و لنکران به عنوان بخشی از ناحیه گیلان یاد شده است.
افشاریه، زندیه و قاجاریه
حکومت خانات تالش با مرگ نادرشاه افشار (۱۷۳۶–۱۷۴۷)، از دهه ۱۷۲۰ در دوران آشفتگی تاریخ ایران تا سال ۱۸۲۸ میلادی، تحت سلطه دودمان‌های زندیه و قاجاریهایران قرار داشت. در نیمه نخست سده هجدهم میلادی، روس‌ها برای چندین سال طی جنگهای ایران و روسیه بر آن حکومت کردند. این شهر در سال ۱۷۳۲ میلادی با پیمان رشت به خاک ایران بازگشت. نخستین حکمران تالش میرجمال‌الدین بیگ (قراخان)، از سادات لنکران بود که نسب او به زید بن علی می‌رسید. میرجمال‌الدین در جنگ با لزگی‌ها در داغستان (۱۱۵۳–۱۱۵۴ خورشیدی) همراه نادرشاه بود. نادرشاه او را به سبب تیره بودن چهره‌اش قراخان لقب داده بود.[۳۴] نادر پس از سرکوب مردم تالش که به علت به علت فشارهای مالیاتی قیام کرده بودند، میر جمال‌الدین تالش را به حکومت آن منطقه گماشت. بعدها قره‌بیگ‌خان ضمن پیروی از جانشینان نادر و حتی کریم خان زند، توانست بر مدعیان محلی فائق‌آید و حکومت خود را در آن ناحیه تثبیت کند.[۳۵] میر جمال‌الدین خان پس از کشته شدن نادرشاه و در هنگامه جنگهای مدعیان پادشاهی ایران، مناطق دیگری را بر قلمرو خود افزود و بخش بزرگی از سرزمین تالش را تصرف کرد.[۳۴] جانشینان کریم خان زند نتوانستند حضور خود را در تالش حفظ کنند و این سرزمین در دوره آنان با تاخت و تاز مدعیان غیر تالش رو به رو بود که بر سر کسب قدرت با یکدیگر در ستیز بودند. قراخان برای مقابله با این مدعیان به روسیه تزاری متوسل شد.
پس از درگذشت قراخان در ۱۲۰۱، فرزند بزرگش، میرمصطفی‌خان، حاکم تالش شد. نخستین سال‌های حکومت میرمصطفی‌خان مصادف با به قدرت رسیدن آغامحمدخان قاجار بود. آقامحمدخان که در صدد سرکوب قیام‌های اقوام در گوشه و کنار کشور بود، با فرستادن نامه‌هایی به خانات نواحی مختلف قفقاز و تالش از آن‌ها خواست که از حکومت مرکزی پیروی کنند. میرمصطفی‌خان به پشت‌گرمی روسیه پاسخ منفی به نامه آغامحمدخان داد و در ۱۲۰۹ خورشیدی به هنگامی که آغامحمدخان قصد تصرف گرجستان را داشت، ضد نیروهای قاجار وارد عمل شد. آغامحمدخان نیز نیروهایی را به تالش گسیل داشت و لنکران مرکز حکومت میرمصطفی‌خان را به تصرف درآورد. میرمصطفی‌خان به کوه‌های اطراف روانه شد و پس از آنکه نیروهای آغامحمدخان، لنکران را ترک کردند، به آنجا بازگشت و کوشید تا بیش از پیش قدرت و نیروهای خود را تقویت کند. میرمصطفی‌خان در آغاز سلطنت الکساندر اول، نماینده‌ای به دربار روسیه فرستاد و پشتیبانی آنان را درخواست کرد. دولت روسیه که آماده پذیرش چنین درخواستی بود، نیروهایی به تالش فرستاد و میرمصطفی‌خان نیز آنان را در قلعه کهنه آستارا و قریه گرمی اوجارود و شهر لنکران جای داد.
در دوره پادشاهی فتحعلی‌شاه قاجار و با آغاز دوره نخست جنگهای ایران و روسیه، عباس میرزا و قائم‌مقام فراهانی کوشیدند با گفتگو میرمصطفی‌خان را از نزدیکی به روسیه بازدارند. در این زمان میرمصطفی‌خان گاهی به سمت ایران و گاهی به سمت روسیه تمایل پیدا می‌کرد، اما سرانجام تحت شرایط حاکم بر آن زمان و نتیجه بخش نبودن مذاکرات با نمایندگان حکومت، هیئتی از جانب خود برای پذیرش تحت‌الحمایگی به دربار روسیه گسیل داشت.
در طول جنگهای ایران و روس در سال ۱۸۰۴، ژنرال پیوتر کوتلیارفسکی[۳۶][۳۷] که در جریان جنگ، نیروهای روسیه را در ناحیه قفقاز رهبری می‌کرد، چندین پیروزی در نبردها و درگیری‌های گنجه، قره‌باغ و اصلاندوز به دست آورد و طی نبردی که با نام یورش به لنکران معروف و شناخته شد دژ شهر لنکران و مقر فرماندهان لنکران را اشغال کرد و بسیاری از نیروهای کشت و یا دستگیر کرد؛ اگرچه خود او نیز در این نبرد آسیب فراوانی دید.[۳۸][۳۹][۴۰][۴۱][۴۲] میر حسن خان تالشی ملقب به اسبق‌المجاهدین آخرین حاکم مستقل تالش بود که پس از پدرش، میر مصطفی خان، به قدرت رسید.
پس از مرگ مرگ میر مصطفی خان در روز یک‌شنبه ۷ اوت ۱۸۱۴ میلادی (۱۶ مرداد ۱۱۹۳ خورشیدی)، روس‌ها به ناچار حکومت پسر ارشد وی، میر حسن خان را به رسمیت شناختند، اما میر حسن خان برخلاف روش پدر، با اهداف توسعه‌طلبانه روس‌ها به مخالفت برخاست.
به دنبال پیمان گلستان از سال ۱۸۱۳، منطقه تالش شمالی به روسیه تزاری واگذار شد و باعث اعتراضات فراوان مردم تالش آن منطقه شد. در پی آن درگیری‌های محلی گسترده‌ای بر ضد روس‌ها آغاز شد که تا حدود زیادی روس‌ها را به عقب راند. نیروهای روس با تازش ارتش محلی تالش به رهبری میر حسن خان تا شهر سالیان عقب‌نشینی کردند.
نقشه خانات قفقاز در آغاز سده نوزدهم میلادی؛ خانات تالش و شهر لنکران در گوشه پایین سمت راست دیده می‌شود.
در دوره دوم جنگهای ایران و روسیه با شکست نیروهای ایران در نقاط مرزی و تصرف تبریز و برخی از شهرهای ایران، مقام‌های ایرانی به پای میز مذاکره کشیده شدند و عباس میرزا در پی پافشاری پاسکویچ، فرمانده لشکریان روس، ضمن انعقاد پیمان ترکمانچای در تاریخ ۲۲ فوریه ۱۸۲۸ میلادی (۲ اسفند ۱۲۰۶ خورشیدی)، تالش شمالی را به روسیه واگذار کرد. عباس میرزا از میر حسن خان درخواست کرد تالش شمالی را به روسیه تحویل دهد و در عوض حکومت شهر اردبیل همراه با ولایت کرگانرود و اسالم و ویلکیج را دریافت کند اما میر حسن خان با رد خواسته عباس میرزا، حاضر به تخلیه تالش شمالی نشد.[۴۳] سرانجام پس از کش و قوس فراوان و چند درگیری و نیز وارد شدن تلفات سنگین به نیروهای میر حسن خان در اثر هجوم نیروهای روسی با وجود آسیب‌های فراوان به نیروهای روس، نیروهای میر حسن خان در ژوئیه ۱۸۲۸ میلادی (تیر ۱۲۰۷ خورشیدی) از تالش شمالی خارج شدند. با این حال، با پیمان ترکمانچای در سال ۱۸۲۸ میلادی که پس از جنگهای بعدی و پایانی میان دو کشور ایران و روسیه رخ داد (۱۸۲۶–۱۸۲۸)، حکومت قاجار وادار شد که بدون هرگونه درگیری شهر را به روسیه تحویل دهد.[۴۴]
با امضای پیمان ترکمانچای در ۱۸۲۸ میان ایران و روسیه، لنکران از ایران و ناحیه گیلان جدا شد و به امپراتوری روسیه واگذار شد و پایانی بود بر تسلط ایران بر منطقه شمالی سرزمین تالش. در پی چندین سال جنگ شماری از مردم ساکن این ناحیه که تقریباً همگی تالش‌تبار بودند به سوی نواحی جنوبی‌تر یعنی جنوب رود آستارا و دیگر شهرهای ایران کوچ کردند و در آن‌ها ساکن شدند.[۴۵]
با وقوع قتل الکساندر گریبایدوف در روز چهارشنبه ۱۱ فوریه ۱۸۲۹ میلادی (۲۲ بهمن ۱۲۰۷ خورشیدی) و انتشار خبر آن، میر حسن خان، فرصت را مناسب یافته و با حضور در تالش شمالی، کوشید تا منطقه را از سلطه روس‌ها خارج کند، اما دستگیر شد و به بالا خان (حاکم کرگانرود) و سپس جهانگیر میرزا (حاکم اردبیل) تحویل داده شده و به دستور عباس میرزا در قلعه نمین زندانی شد. او پس از تحمل چند ماه زندان، دوباره به تالش شمالی فرار کرد و چندین بار برای تصرف منطقه کوشید که با حمله سپاهیان روس، سربازان شروانی و مزدوران تالشی، به تالش جنوبی وارد شد و سپس به انزلی گریخت و از آنجا به مازندران نزد پسر فتحعلی شاه رفت.
میر حسن خان در روز در روز پنج‌شنبه ۲۱ تیر ۱۲۱۱ خورشیدی در زندان و بر اثر بیماری استسقاء درگذشت.[۴۶]
نقشه‌ای از دریای کاسپین که به دست امانوئل بوئن در سال ۱۷۴۷ میلادی کشیده شده است. شهر لنکران در گوشه چپ پایین به عنوان بخشی از ناحیه گیلان دیده می‌شود.
امپراتوری روسیه
این شهر در سال ۱۸۶۲ میلادی، این شهر دارای ۸۹۹ خانه (۲۹ بلوک)، دو بازار ارمنی‌ها و مسلمان، ۱ کلیسای روسی-ارتدکس (واقع در نزدیکی قلعه لنکران)، ۱ کلیسای ارمنی و ۳ مسجد بود.
این شهر پس از فروپاشی امپراتوری روسیه، پس از انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷، در مدت زمانی کوتاه به عنوان بخشی از جمهوری خلق آذربایجان و سپس بخشی از جمهوری سوسیالیستی شوروی آذربایجان شناخته شد. اگرچه در سال ۱۹۲۰ میلادی درگیری‌های گسترده‌ای به نام خیزش لنکران رخ داد و در پی آن تمامی مناطق جنوب رود ارس از کنترل نظامی باکو درآمد اما با حملات پرشمار روس‌ها و بلشویک‌ها، قیام و خیزش مردمی در مناطق تالش‌نشین سرکوب شد و تالش شمالی به آذربایجان شوروی الحاق شد.[۴۹] در ژوئن سال ۱۹۹۱، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، درگیری‌هایی پراکنده برای استقلال و آزادی ناحیه جنوبی جمهوری آذربایجان صورت گرفت که منجر به تاسیس جمهوری تالش-مغان به رهبری علی‌اکرم همت‌زاده و به مرکزیت شهر لنکران شد اما پس از دو ماه این دولت توسط حکومت مرکزی کنار گذاشته شد و در نهایت بخشی از خاک جمهوری آذربایجان شد. این جمهوری از نظر جغرافیایی تمام مناطق جنوبی رود ارس را شامل می‌شد.[۵۰] پس از فروپاشی این جمهوری خودگردان با حمله نظامی نیروهای باکو به آن، همت‌زاده تا سال ۲۰۰۴ در زندان بود.[۵۱][۵۲][۵۳] او در سال ۲۰۰۴ میلادی از زندان آزاد شد اما شهروندی جمهوری آذربایجان از او گرفته شد، از این رو به هلند پناهنده شد. همت‌زاده در مهرماه سال ۱۳۸۷ نامهای سرگشاده به مردم ایران نوشت و ضمن اشاره به لغو قراردادهای گلستان و ترکمنچای پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، از آن‌ها برای احقاق حقوق هموطنانشان آن‌سوی مرزها درخواست کمک نمود.[۵۴]
آب و هوا
لنکران بر اساس سامانه طبقه‌بندی اقلیمی کوپن دارای اقلیم نیمه‌گرمسیری مرطوب (CFA) و آب و هوای مدیترانه‌ای است. لنکران زمستان سرد و مرطوب دارد و تابستان بسیار گرم، خشک و گاه بسیار مرطوب است. بیشینه بارش سالانه ۱۶۰۰ تا ۱۸۰۰ میلی‌متر است و این رقم بالاترین میزان بارش کشور جمهوری آذربایجان است.[۵۵] سردترین ماه سال ژانویه با میانگین دمای ۳٫۶ درجه سانتی‌گراد و گرم‌ترین ماه سال ژوئیه با میانگین دمای ۲۵٫۳ درجه سانتی‌گراد است. وضعیت کلی آب و هوای لنکران به شرح زیر است:
بهار: معتدل و بسیار پربارش
تابستان: گرم و شرجی همراه با باران‌های سیل‌آسا
پاییز: در روزها گرم و مرطوب و شب‌هنگام سرد
زمستان: سرد به همراه برف و کولاک‌های سنگین که متأثر از اقلیم منطقه آذربایجان است.
در نزدیکی شهر لنکران سواحل شنی فراوانی وجود دارد. چشمه‌های آب دارای سولفید، کلرید، کلسیم، سدیم و چشمه‌های معدنی اندجین (بالا و پایین) در ۱۲ کیلومتری غرب شهر واقع شده‌اند. همچنین در غرب این شهر خرابه‌های قلعه بالابور و چشمه‌ای در نزدیکی روستایی به همین نام یعنی بالابور قرار دارد.
تالاب پارک ملی هیرکان
در نزدیکی شهر لنکران یک منطقه گسترده از جنگل‌ها به نام پارک ملی هیرکان قرار دارد که در آن انواع گوناگون جانوران و گیاهان نگهداری می‌شوند. خلیج قزل آغاج دارای بیش از ۲۵۰ گونه گیاه، ۳۰ گونه ماهی و بیش از ۲۲۰ گونه پرنده است. لنکران همچنین برای درخت چوب آهن (Parrotia persica یا Ironwood) که با نام انجیلی نیز شناخته می‌شود مشهور است. این درخت به‌طور طبیعی در منطقه رشد می‌کند و در پارک ملی هیرکان نیز دیده می‌شود. بر اساس داستان‌های بومی چوب آهن تنها چوبی است که در آب فرو می‌رود، از این رو نام (چوب آهن یا دمیر آغاج) است. این چوب از گذشته تاکنون برای گرم کردن مورد استفاده قرار گرفته‌است، زیرا مدت زمان سوختن و گرمادهی آن زیاد است. گونه‌هایی از پلنگ ایرانی(Panthera pardus saxicolor) نیز در پارک ملی هیرکان زندگی می‌کنند. در سال ۱۹۳۷ گروهی از طبیعت‌شناسان گونه‌ای از عنکبوت‌های خرمن با نام Opilio lepidus (عنکبوت لنکرانی) را در این ناحیه یافتند و به ثبت رساندند.[۵۸] پارک ملی هیرکان جمهوری آذربایجان و جنگل‌های هیرکانی ایران در سال ۲۰۱۹ به میراث جهانی یونسکو افزوده شدند.[۵۹]
بیشتر اهالی به فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی مشغول هستند.
حوزه‌های غالب در اقتصاد لنکران عبارتند از کشت سبزیجات، کشت چای، کشاورزی، دامپروری، باغداری درختان مرکبات، زنبورداری، ماهیگیری و کشاورزی. آب و هوای نیمه گرمسیری مرطوب، دسترسی به زمین‌های مناسب کشت و زراعت، آب و منابع کافی نیروی کار در شهر، پایه خوبی برای فعالیت‌های کشاورزی و همچنین توسعه شرکت‌های کشتیرانی است.[۶۱] آسیاب‌های برنج در روستای دارقوبا از توابع لنکران به صورت گسترده فعالیت می‌کنند. در این شهرستان چند کارخانه بزرگ تولید و بسته‌بندی چای وجود دارند. همچنین در این شهر نخستین کارخانه گیاه چایجمهوری آذربایجان در سال ۱۹۳۷ ساخته شده‌است. در دوران شوروی مزارع چای لنکران به عنوان تنها نقطه تولید چای این کشور از اهمیت خاصی برخوردار بوده و هم‌اکنون به بسیاری از نقاط دنیا صادر می‌شود.[۶۲]
بازار بزرگ لنکران
خوراک
غذاهای لنکران تا حد زیادی تحت تأثیر فرهنگ‌های گوناگون اقوام ساکن در آن قرار گرفته‌است و بیشترین گوناگونی غذاها متعلق به مردم تالش است که به دلیل سکونت تالش‌ها از دیرباز و حاکمیت خانات تالش در این منطقه بوده است، از این رو تنوع زیادی در مواد غذایی لنکران وجود دارد. غذاهای معروف آن شامل لونگی، کلوچه لنکران، مرجی پلو (عدس پلو)، پلو سفید، کدو تنبل پلو و ترش‌کباب (کباب ترش) می‌باشد.[۶۳][۶۴][۶۵]
نمایی از نماد سماور در ورودی شهر از سمت باکو
فرهنگ
نمایی از مسجد بازار بزرگ لنکران در سده ۱۹ میلادی بر روی تمبر جمهوری آذربایجان در سال ۲۰۰۶
در لنکران ۲ موزه، تئاتر نمایشی، کتابخانه، ۸۷ سازمان فرهنگی و یک پارک فرهنگ وجود دارد؛ همچنین در شهرستان لنکران ۲۰ اثر باستانی با اهمیت ملی و ۵۳ اثر با اهمیت بومی وجود دارد.
بهداشت و درمان
بیمارستان جمهوری لنکران در سال ۱۹۲۰ میلادی در این شهر گشایش یافت. این شهر همچنین دارای مرکز درمانی، مرکز درمانی ویژه کودکان، بیمارستان کودکان، اورژانس و درمانگاه دندانپزشکی است.
آموزش
در لنکران و حومه ۸۸ مدرسه، ۵۳ موسسه پیش دبستانی، دانشگاه دولتی لنکران، دانشکده پزشکی، ۳ مدرسه ورزشی و یک مرکز آموزشی ورزشی و همچنین آموزشگاه موسیقی و یک آموزشگاه هنری وجود دارد. دانشگاه دولتی لنکران در سال ۱۹۹۱ میلادی بنیان‌گذاری شد و نخستین دانشگاه در این شهر است که دوره‌های آموزشی خود را آغاز می‌کند.[۶۸][۶۹]
رسانه
گروه تالیش ننه‌لری
چندین هنرمند و خواننده مشهور جمهوری آذربایجان متولد شهر لنکران هستند. یکی از گروه‌های آواز سنتی و فولکلوریک باجی‌لار یا خواهران است که چندین جشنواره موسیقی در لنکران و باکو برگزار کرده‌اند و با ترانه‌های تالشی خود مشهور هستند. آن‌ها همچنین برنامه‌های فراوانی را در رسانه‌های کشور جمهوری آذربایجان اجرا کرده‌اند.[۷۰]
این شهر دارای کانال منطقه‌ای جنوب و تلویزیون و روزنامه لنکران است.[۷۱]
یک قطار شبانه از باکو به آستارا (پس از گذر از لنکران) فعالیت دارد.[۸۰][۸۱] فرودگاهی نیز در سمت باختری شهر قرار گرفته‌است که در دوره شوروی احداث شده‌است و دارای دو ترمینال پروازهای داخلی و خارجی است. بیشتر پروازهای داخلی آن به مقصد فرودگاه بین‌المللی حیدر علی‌اف در شهر باکو است. ترمینال پروازهای خارجی آن از سپتامبر ۲۰۰۸ آغاز به کار کرد و هر هفته پروازهایی به مقصد مسکو و سنت پترزبورگ دارد.[۸۲] کد پستی این شهر AZ4200 است.[۸۳]
↑Введение в историю и культуру талышского народа / под ред. Г.С. Асатряна. — Ереван: "Кавказский центр иранистики", 2011. — 200 с. — ISBN ISBN 978-99930-69-69-0.
↑Гагик Погосян /Хахбакян. Некоторые документы по истории окончательного присоединения Талышинского ханства к Российской империи // Регион и мир. — 2011. — № 1.
↑آنوسوف، اچ. سی (۱۹۰۲ میلادی). [پوتو]، ویراستار. تثبیت سلطه روسیه در قفقاز (جلد اول). ج. ۲. تفلیس: لیبرمن. صص. ۴۷۹–۴۹۲. مقدار |editor-link1= را بررسی کنید (کمک); تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
↑لنکرانی، احمد (۱۳۸۰). اخبارنامه: تاریخ خانات تالش در زمان جنگهای روسیه علیه ایران. به کوشش علی عبدلی. تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه. ص. ۱۱۸. شابک۹۶۴-۳۶۱-۰۳۹-X.
↑برادگاهی، سعیدعلی (۱۳۷۸). «جواهرنامه لنکران». چهار رساله در زمینه تاریخ و جغرافیای تالش. به کوشش علی عبدلی. رشت: گیلکان. ص. ۶۴. شابک۹۶۴-۹۰۵۵۶-۵-۷.
↑Musavat Party (Azerbaijan) Pan-Turkism: From Irrendentism to Coopersation by Jacob M. Landau P.55 On the Religious Frontier: Tsarist Russia and Islam in the Caucasus by Firouzeh Mostashari P. 144 Ethnic Nationalism and the Fall of Empires by Aviel Roshwald, page 100 Disaster and Development: The politics of Humanitarian Aid by Neil Middleton and Phil O'keefe P. 132 The Armenian-Azerbaijan Conflict: Causes and Implications by Michael P. Croissant P. 14
↑"Archived copy". Archived from the original on 2008-07-05. Retrieved 2008-04-03.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) Official website of Executive Power of Lankaran.
↑"Archived copy". Archived from the original on 2009-05-03. Retrieved 2008-04-03.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) Lankaran State University website
↑"Weightlifting Masters". Official Website of European Masters Weightlifting 2012. Archived from the original on 20 April 2011. Retrieved 19 March 2011.
Shahvar, Soli; Abramoff, Emil (2018). "The Khan, the Shah and the Tsar: The Khanate of Talesh between Iran and Russia". In Matthee, Rudi; Andreeva, Elena (eds.). Russians in Iran: Diplomacy and Power in the Qajar Era and Beyond. London: I.B. Tauris. pp. 24–48. ISBN978-1-78673-336-8.
Purwarupa mobil ekonomis hatchback Polandia Beskid 106 yang dirancang pada tahun 1980an. Purwarupa atau prototipe (bahasa Inggris: prototype) atau arketipe adalah rupa yang pertama atau rupa awal (contoh) atau standar ukuran dari sebuah entitas.[1][2] Dalam bidang desain, sebuah purwarupa dibuat sebelum dikembangkan atau justru dibuat khusus untuk pengembangan sebelum dibuat dalam skala sebenarnya atau sebelum diproduksi secara massal. Referensi ^ Definisi purwarupa dalam ...
Chemical compound DasabuvirClinical dataTrade namesExviera, Viekira Pak, Viekira XROther namesABT-333AHFS/Drugs.comViekira Pak MonographDasabuvir UK Drug InformationMedlinePlusa616040License data EU EMA: by INN US DailyMed: Dasabuvir Routes ofadministrationBy mouthATC codeJ05AP09 (WHO) Legal statusLegal status AU: S4 (Prescription only) US: ℞-only co-packaged with ombitasvir/paritaprevir/ritonavir (Viekira Pak)[1] EU: Rx-only[2&#...
هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (يوليو 2019) آقنييسكا أرنولد معلومات شخصية الميلاد 24 سبتمبر 1947 (76 سنة) مواطنة بولندا الحياة العملية المهنة صحافية، ومخرجة أفلام اللغات البولندية الم...
Тійода — термін, який має кілька значень. Ця сторінка значень містить посилання на статті про кожне з них.Якщо ви потрапили сюди за внутрішнім посиланням, будь ласка, поверніться та виправте його так, щоб воно вказувало безпосередньо на потрібну статтю.@ пошук посилань сам
Gibraltarians of Genoese descent Genoese GibraltariansGenovesi di Gibilterra (Italian) The Flags of Genoa and Gibraltar.Early view of Catalan Bay or La Caleta (a fishing village on the east side of the Rock of Gibraltar where Genoese fishermen settled) looking south from the top of the access road - late 19th century. The round shaped rock which juts out into the sea is commonly known as la mamela (Italian: la mammella, the breast), the name given to it by the early Genoese settlers as i...
Toivo PawloToivo Pawlo pada 1968Lahir(1917-12-25)25 Desember 1917London, InggrisMeninggal14 Juni 1979(1979-06-14) (umur 61)Stockholm, SwediaPekerjaanAktorTahun aktif1943-1978Suami/istriKerstin Hedeby (m. 1949–1977)Amie LindahlAnakRebecca PawloClara Pawlo Toivo Pawlo (25 Desember 1917 – 14 Juni 1979) adalah seorang pemeran film asal Swedia. Ia tampil dalam 50 film antara 1943 dan 1978.[1] Filmografi...
Sting Sting (2023) Personalia Geburtsname Steve Borden Geburtstag 20. März 1959 Geburtsort Omaha, Nebraska, Vereinigte Staaten Karriereinformationen Ringname(n) Blade Runner Flash Blade Runner Sting Sting Körpergröße 188 cm (6 ft 2 in) Kampfgewicht 113 kg (250 lb) Angekündigt aus Venice Beach, Kalifornien Trainiert von Red Bastien Rick Bassman Debüt 1. November 1985 Steve Borden (* 20. März 1959 in Omaha, Nebraska), auch bekannt unter seinem Ringnamen Sting, ist ein US-amerikanischer W...
NA61/SHINE experiment at CERNNA61 Experiment LogoFormationData taking started on 18-04-2008HeadquartersGeneva, SwitzerlandLeader of ExperimentMarek GazdzickiWebsitehttps://shine.web.cern.ch/ Super Proton Synchrotron(SPS)Key SPS ExperimentsUA1Underground Area 1UA2Underground Area 2NA31NA31 ExperimentNA32Investigation of Charm Production in Hadronic Interactions Using High-Resolution Silicon DetectorsCOMPASSCommon Muon and Proton Apparatus for Structure and SpectroscopySHINESPS Heavy Ion and Ne...
Canadian puppeteer Micheline LegendreLegendre in 1977Born(1923-02-18)18 February 1923Outremont, QuebecDied5 January 2010(2010-01-05) (aged 86)Outremont, QuebecCitizenshipCanadaEducation École de musique Vincent-d'Indy Université de Montréal Occupations Violinist Puppeteer Art historian Years active1945–2010OrganizationLes marionettes de Montréal Micheline Legendre (18 February 1923 – 5 January 2010) was a Canadian puppeteer.[1][2] She performed o...
Muslim Community For other uses, see Malik (disambiguation). Mallick/Malik baya/SayyidRegions with significant populationsIndiaLanguages• Urdu • Hindi •ReligionIslamRelated ethnic groupsSayyid The Mallick or Malik baya are a small Sayyid Muslim community found in the state of Bihar in India and follow Sunni Islam. According to Bihar Minority commission report and several other historical books they are considered to be an ashraf community[1][full citation needed] among B...
2020 single by Sakurazaka46 Nobody's FaultRegular edition coverSingle by Sakurazaka46from the album As You Know? B-side Naze Koi o Shite Konakattan darō? Hanshinhangi (Type-A) Plastic Regret (Type-B) Saishū no Chikatetsu ni Notte (Type-C) Buddies (Type-D) Blue Moon Kiss (Regular) ReleasedDecember 9, 2020 (2020-12-09)GenreJ-popLength4:29LabelSony MusicComposer(s)Derek TurnerLyricist(s)Yasushi AkimotoProducer(s)Yasushi Akimoto (exec.)Sakurazaka46 singles chronology Dare ga Sono...
Humanist sans-serif font Typeface TahomaCategorySans-serifClassificationHumanistDesigner(s)Matthew CarterFoundryMicrosoftDate released1994VariationsNina Tahoma is a humanist sans-serif typeface that Matthew Carter designed for Microsoft Corporation. Microsoft first distributed it, along with Carter's Verdana, as a font with Office 97. While similar to Verdana, Tahoma has a narrower body, smaller counters, much tighter letter spacing, and a more complete Unicode character set. Carter first des...
French African colonies after World War II. French West Africa in dark green. Following is a list of senators of French West Africa, people who represented the colonies in French West Africa in the Senate of France during the French Fourth Republic (1945–1959). All of these colonies became independent countries between 1958 and 1960. Dahomey Location of Dahomey Senators for Dahomey (now Benin) under the French Fourth Republic were:[1] In office Name Group Notes 1947–1955 Louis Ign...
High school in Murfreesboro, Tennessee, United StatesRiverdale High SchoolAddress802 Warrior DriveMurfreesboro, Tennessee 37128United StatesCoordinates35°48′57.07″N 86°24′34.2″W / 35.8158528°N 86.409500°W / 35.8158528; -86.409500InformationSchool typeHigh schoolFoundedc. 1972; 51 years ago (1972)School districtRutherford CountyCEEB code431622PrincipalTamera Blair[1]Teaching staff126.50 (FTE) (2020–21)[2]Grades9–12...
Community is an American television sitcom which premiered on NBC on September 17, 2009, and ended on June 2, 2015. Series creator Dan Harmon served as showrunner for all seasons, except season four in which David Guarascio and Moses Port served as co-showrunners.[1][2] The series follows a group of students at a community college in the fictional locale of Greendale, Colorado. The series heavily uses meta-humor and pop culture references, often parodying film and television c...
Esta página cita fontes, mas que não cobrem todo o conteúdo. Ajude a inserir referências. Conteúdo não verificável pode ser removido.—Encontre fontes: ABW • CAPES • Google (N • L • A) (Agosto de 2020) Aneurisma cerebral Especialidade interventional neuroradiology, neurocirurgia, neurologia Frequência 2% Classificação e recursos externos CID-10 I67.1 CID-9 437.3 DiseasesDB 1358 MedlinePlus 001414 eMedicine neuro/503 me...
Campionati mondiali di slittino 1970 Competizione Campionati mondiali di slittino Sport Slittino Edizione XIV Organizzatore FIL Date 31 gennaio - 1º febbraio 1970 Luogo Schönau am Königssee Impianto/i Pista di Königssee Vincitori Singolo u. Josef Fendt Singolo d. Barbara Piecha Doppio M. Schmid / E. Walch Medagliere Nazione Tot. Germania Ovest 1 1 1 3 Austria 1 1 0 2 Polonia 1 0 0 1 Cronologia della competizione Schönau am Königssee 1969 Valdaora 1971 Manuale I Campionati mo...
Lake in Hubei, China Hong LakeHong LakeLocation in HubeiLocationHonghu, HubeiCoordinates29°50′52″N 113°20′26″E / 29.847791°N 113.340454°E / 29.847791; 113.340454Basin countriesChinaSurface area348 km2 (134 sq mi)SettlementsHonghu Hong Lake (Chinese: 洪湖; pinyin: Hóng Hú) is a 348 km2 (134 sq mi) freshwater lake in the municipal region of Jingzhou, in central China's Hubei province. Map including Hong Lake (lab...
Mauritius Wilkins Maurice Hugh Frederick Wilkins CBE FRS (15 Desember 1916 – 5 Oktober 2004) adalah fisikawan Selandia Baru-Britania Raya yang bekerja di proyek bom atom di Universitas California selama PD II. Wilkins kemudian beralih ke studi tentang DNA dan menggaji Rosalind Elsie Franklin sebagai asisten. Mereka mengerjakan studi difraksi sinar X yang menunjukkan model asli James D. Watson dan Francis Harry Compton Crick salah. Mereka menunjukkan bahwa model untai ganda yang kemudian dik...
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_Empire_1747.JPG)
_Hirkan_MP_019.JPG)
.jpg)
.jpg)
.svg)
