PROFILBARU.COM

Membrecoj
Membrecoj	Usona Nacia Akademio de Sciencoj (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1867–); Accademia delle Scienze di Torino (1854–); Reĝa Societo de Londono (1840–); Bavaria Akademio de la Scienco ; Akademio Nacia de Scienco de la Kvardeko ; Prusa Akademio de Sciencoj ; Akademio Nacia de Medicino ; Akademio Reĝa de Medicino de Belgio ; Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj ; Rusia Akademio de Sciencoj ; Leopoldina ; Getingena Akademio de Sciencoj ; Reĝa Nederlanda Akademio de Artoj kaj Sciencoj ; Peterburga Akademio pri Sciencoj ; Hungara Scienca Akademio ; Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj vd

Honorigoj
Honorigoj	(1869) Albert-medalo; (1853) Maksimiliano-Ordeno; (4-a de junio 1840) eksterlanda ano de la Reĝa Societo; (1840) Medalo Copley; Pro la Merito pri la Sciencoj kaj Artoj; Honora civitano de Munkeno; Fellow of the American Academy of Arts and Sciences (en) ; vd

**Justus von Liebig**
Justus von Liebig
	Barono von Liebig
Persona informo
	Justus von Liebig
Naskiĝo	12-a de majo 1803; en Darmstadt, Hesio-Darmstadt, Sankta Romia Imperio
Morto	18-a de aprilo 1873; en Munkeno, Bavario, Germana Regno
Tombo	Alter Südfriedhof (en) 48° 07′ 30″ Nordo 11° 33′ 48″ Oriento / 48.124917 °N, 11.563361 °O (mapo) vd
Etno	Germanoj vd
Lingvoj	germana vd
Loĝloko	Hesio-Darmstadt vd
Ŝtataneco	Hesio-Darmstadt vd
Alma mater	Bonna universitato; Universitato de Munkeno
Subskribo
Familio
Infanoj	Johanna Liebig (en) , Georg von Liebig (en) , Hermann von Liebig (en) vd
Parencoj	Jacob Volhard (mul) (nevo) vd
Profesio
Okupo	kemiisto ; agronomo ; universitata instruisto ; inventisto ; verkisto vd
Laborkampo	Kemio vd
Aktiva en	Munkeno vd
Doktoreca konsilisto	Karl Wilhelm Gottlob Kastner vd
Honorigoj
Honorigoj	(1869) Albert-medalo; (1853) Maksimiliano-Ordeno; (4-a de junio 1840) eksterlanda ano de la Reĝa Societo; (1840) Medalo Copley; Pro la Merito pri la Sciencoj kaj Artoj; Honora civitano de Munkeno; Fellow of the American Academy of Arts and Sciences (en) ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Usona Nacia Akademio de Sciencoj (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1867–); Accademia delle Scienze di Torino (1854–); Reĝa Societo de Londono (1840–); Bavaria Akademio de la Scienco ; Akademio Nacia de Scienco de la Kvardeko ; Prusa Akademio de Sciencoj ; Akademio Nacia de Medicino ; Akademio Reĝa de Medicino de Belgio ; Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj ; Rusia Akademio de Sciencoj ; Leopoldina ; Getingena Akademio de Sciencoj ; Reĝa Nederlanda Akademio de Artoj kaj Sciencoj ; Peterburga Akademio pri Sciencoj ; Hungara Scienca Akademio ; Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Justus Freiherr von LIEBIG [fon li:bik], denaske Justus LIEBIG (naskiĝis en Darmstadt, la 12-an de majo 1803; mortis en Munkeno la 18-an de aprilo 1873) estis germana kemiisto, kiu faris grandajn kontribuojn al la organika kemio kaj al la agrikulturo. Li konsideratas la fondinto de la industria agrikulturo, bazita sur organika kemio.

Vivo

Justus Liebig naskiĝis kiel filo de farboproduktisto kaj -komercisto en la germana urbo Darmstadt. Jam frue li eksperiemntis kun materialoj, kiujn li trovis en la metiejo de la patro, kaj evoluigis fortan intereson pri kemio. La gimnazion, kiu tradicie en Germanio finiĝas post la 13-a lerneja jaro, li nur vizitis ĝis la 11-a lerneja jaro, do ne ricevis la abituran ekzamenon. En la urbeto Heppenheim 20 kilometrojn sude de Darmstadt li komencis lerni la metion de apotekisto, sed post nelonga tempo nekontente ĉesis la metilernadon.

Dum oktobro 1819 li en la universitato de Bonn komencis studi kemion. Profesoroj ekaprezis lian talenton kaj li dungiĝis kiel asistanto en universitata laboratorio. Kiam lia ĉefa profesoro ricevis novan postenon en la Universitato de Erlangen, Justus Liebis sekvis lin kaj en Erlangen doktoriĝis. Dum maro 1822 li partoprenis en demonstracioj de demokratiemaj studentoj kaj sekve estis serĉata de la loka polico, tiel ke li devis fuĝi hejmen al Darmstadt. Lia profesoro en Erlangen poste atingis, ke la grandduko de Darmstadt atribuis al Justus Liebig stipendion, kiu ebligis pluan studadon en la universitato Sorbono de Parizo. Ĉi-tie li konatiĝis kun la siatempe plej progresemaj profesoroj pri kemio.

Pro subteno de la natursciencisto Alexander von Humboldt, Justus Liebig en aĝo de nur 21 jaroj dum majo 1824 iĝis eksterordinara profesoro ĉe la universitato de Gießen; jaron poste li iĝis ordinara profesoro. Malgraŭ minimuma salajro kaj la neceso mem aĉeti multajn materialojn por eksperimentoj, liaj interesaj instrumetodoj rapide igis lin tre populara profesoro. Por mildigi la privatajn financajn problemojn, Justus Liebig de 1827 ĝis 1833 kune kun tri aliaj profesoroj pri kemio vivtenis privatan instituton, kiu edukis apoteko-helpistojn. Pro lia kreskanta renomo, iom post iom studentoj el pluraj ŝtatoj (inter ili 84 angloj kaj 18 usonanoj) aliĝis al la universitato de Gießen, por aŭdi liajn prelegojn pri kemio kaj farmacio. Dum 1845 li pro siaj meritoj estis nobeligita. (Ekde tiam li portis la titolon Freiherr (barono) kaj la vorteton von en sia nomo.)

Li ricevis posteno-ofertojn de la universitatoj Tallinn 1827, Göttingen 1835, Sankt-Peterburgo 1839, Vieno 1841, Londono 1845 kaj Hajdelbergo 1851, kiujn li malakceptis, sed surbaze de kiuj li paŝon post paŝo povis elmarĉandi pli bonan salajron en la universitato de Gießen. Dum 1852 li tamen akceptis oferton pri profesoriĝo en la Ludoviko-Maksimiliano-Universitato Munkeno. Post kiam li evoluigis mineralan sterkon surbaze de superfosfato, li iĝis kunfondanto de la Bavaria Akcia Kompanio pri Kemiaj kaj Agrikulturaj Fabrikaĵoj, kiuj ankoraŭ nuntempe ekzistas kun la nuna germana nomo "Süd-Chemie". La 15-an de decembro 1859 li iĝis prezidanto de la Bavaria Akademio de Sciencoj, kaj havis tiun postenon ĝis sia morto la 18-an de aprilo 1873. Dum 1870 li aldone iĝis honora civitano de la urbo Munkeno.

La universitato de Gießen post la Dua Mondmilito honorige ricevis lian nomon kaj nuntempe nomiĝas Justus-Liebig-Universitato Gießen.

Inter la plej gravaj eltrovaĵoj de Justus von Liebig estas:

la teorio pri kemiaj radikaloj
minerala sterko
la teorio de izomeroj
ekstraktaĵo de bova viando
arĝenta spegulo
fero-nikelo-alojo
la anestezilo kloroformo
bakpulvoro

En la historio de kemio Justus von Liebig elstaras kiel la plej konata kaj plej sukcesa kemiisto de la 19-a jarcento, kiel fondinto de la organika kemio, la agrikultura kemio kaj de fiziologio de nutrado. Pro sia intensa verkado de literaturo li havis grandan influon pri la evoluo de sia fako.

En 1858 li ricevis membrecon en Hungara Scienca Akademio.