Nikolaj Vavilov

Nikolaj Vavilov
Persona informo
Naskiĝo	13-an de novembro 1887 (1887-11-13) en Moskvo
Morto	26-an de januaro 1943 (1943-01-26) (55-jaraĝa) en Saratov
Mortis pro	Naturaj kialoj ^vd
Mortis per	Inanicio ^vd
Tombo	Voskresenskoye cemetery of Saratov ^(en) ^vd
Lingvoj	rusa • angla ^vd
Loĝloko	Rusio ^vd
Ŝtataneco	Rusia Imperio Rusia Soveta Federacia Socialisma Respubliko Sovetunio ^vd
Alma mater	Rusia Ŝtata Agrikultura Universitato (–1910) institut commercial de Moscou ^(fr) ^vd
Familio
Dinastio	Vavilov family ^vd
Patro	Ivan Vavilov ^(en) ^vd
Gefratoj	Sergej Vavilov ^vd
Edz(in)o	E. I. Barulina ^(en) (1926–) ^vd
Infanoj	^vd
Profesio
Okupo	botanikisto geografo akademiulo genetikisto biologo esploristo agronomo ^vd
Laborkampo	Biologio, agrikulturo, genetiko kaj plantoscienco ^vd
Honorigoj Honorigoj (18-a de junio 1942)  eksterlanda ano de la Reĝa Societo (1926)  Lenin-premio  VDNKh gold medal ^(en)  medal Nikolai Mikhailovich Przewalski ^(en) ^vd
Membrecoj Membrecoj Reĝa Societo de Londono (1942–) Nacia Akademio de Sciencoj de Ukrainio (1929–) Rusia Akademio de Sciencoj (akademiano) (1929–) Leopoldina (1925–) Rusia Akademio de Sciencoj (korespondanta membro) (1923–) Central Executive Committee of the Soviet Union ^(en) Barata Akademio de Sciencoj Reĝa Societo de Edinburgo All-Russian Central Executive Committee ^(en) Linea Societo de Londono ^vd
^vd	Fonto: Vikidatumoj

Nikolaj Ivanoviĉ VAVILOV (njikolaj) (ruse Николай Иванович Вавилов; naskiĝis la 13-an/25-an de novembro 1887 en Moskvo; mortis la 26-an de januaro 1943 en Saratov, Gulago) estis rusa botanikisto, agronomisto kaj genetikisto.

La esplortereno de Vavilov estis la agrarsciencoj, botaniko, plantoplibonigo kaj teorio de la plantoplibonigo, genetiko, geobotaniko. Li estis fondinto de la gencentro-teorio kaj kolektis por tio materialon el kvin kontinentoj.

Vivo

Vavilov en sovetunia poŝtmarko de 1987.

Li naskiĝis kiel filo de Moskva laboristo, studis post la abituro en 1906 ĉe la Moskva Agrikultura Instituto. Li esploris tie la rezistan plibonigon de plantoj kaj klopodis iĝi profesoro. Ekde 1917 ĝis 1921 estis li profesoro en la agrara fakultato en Saratov, poste en la Instituto pri aplikata Plantoplibonigo en Petrograd (hodiaŭ Sankt-Peterburgo). Tiu sekcio estis reorganizita al Instituto pri aplikata Plantoplibonigo kaj Novaj Plantoj, kaj kiu estis pli poste alinomata al Instituto pri industria Plantoproduktado.

Dum siaj ekspedicioj al landoj de Azio, Eŭropo, Afriko kaj Ameriko, kolektis li grandan kvanton da grajnaĵo de la lokaj kulturplantoj. Li kolektis ĉefe rikoltriĉajn kaj rezistajn plantojn por eluzo de la genetika variablo. La instituto estas hodiaŭ la tria plej granda genbanko de la mondo.

La kontaktoj de Vavilov al eksterlandaj sciencistoj igis lin suspektindulo, tiel oni arestis lin en 1940. Tion instigis eĉ Trofim Lisenko, kiu laboris ekde 1933 en instituto de Vavilov kaj iĝis strebanto por ties posteno.

Oni juĝis lin je morto en aŭgusto de 1940, sed pli poste oni ŝanĝis tion je 20-jara prizono de Saratov. Li mortis tie en 1943 dum arestiteco en malsato.

Gravaj pozicioj

• 1923-1929 Direktoro de Instituto pri Eksperimenta Agrarscienco
• 1930-1940 Direktoro de Instituto pri Genetiko de Akademio de Sciencoj de UdSSR
• 1929-1935 Prezidanto de la Akademio de Agrarsciencoj
• 1935-1940 Vicprezidanto de Akademio de Agrarsciencoj „V.I. Lenin“ de UdSSR.
• 1931-1940 Prezidanto de Geografia Asocio de UdSSR
• 1942-1943 Ano de Reĝa Societo, Londono

Literaturo

• Anonymus (1997): Editorial Foreword [Originally appearing in the first edition of 1962 in Russian]. In: Vavilov, N.I.: Five Continents. Five Continents. Rom: International Plant Genetics Institute
• Greenpeace (1999): Die Schatzhüter. Greenpeace Magazin / Nachrichten 5. Hamburg: Greenpeace Media GmbH, Große Elbstraße 39, 22767 Hamburg
• Reznik, S. und Vavilov. Y. (1997): The Russian Scientist Nicolay Vavilov. In: Vavilov, N.I. (1997) Five Continents. International Plant Genetics Institute, Rome, Italy

Eksteraj ligiloj

• Detala biografio^{[rompita ligilo]} angle