Συντεταγμένες: 06h 46.0m 00s, −20° 46′ 00″
Το Μεσιέ 41 (γνωστό και ως Μ41 και NGC 2287) είναι ανοικτό σμήνος αστέρων σε απόσταση περίπου 2.300 ετών φωτός στον αστερισμό Μέγας Κύων.
Το Μεσιέ 41 ανακαλύφθηκε από τον Giovanni Batista Hodierna πριν το 1654 και πιθανότατα ήταν γνωστό στον Αριστοτέλη το 325 Π.Χ..[3] Το 1765 ο Σαρλ Μεσιέ το πρόσθεσε στον κατάλογό του.
Το Μεσιέ 41 περιλαμβάνει περίπου 100 άστρα, συμπεριλαμβανομένων και πολλών κόκκινων και πορτοκαλί γιγάντων, ο λαμπρότερος των οποίων έχει μέγεθος 6.9 και φασματικό τύπο Κ3 και βρίσκεται κοντά στο κέντρο του σμήνους. Η ηλικία του σμήνους είναι περίπου 200 εκατομμύρια έτη.