PROFILBARU.COM

Με τον όρο αρχαιοσεισμολογία εννοείται η μελέτη σεισμών του παρελθόντος από την ανάλυση αρχαιολογικών θέσεων. Τέτοιου είδους αναλύεις αποδίδουν συνήθως άγνωστες πληροφορίες για σεισμικά γεγονότα που δεν έχουν ιστορικά καταγραφεί. Τέτοιου είδους δεδομένα βοηθούν επίσης στην τεκμηρίωση σεισμικού κινδύνου σε περιοχές με μεγάλες περιόδους επαναφοράς εξαιρετικά καταστροφικών σεισμών^[1]. Το 1991, σε διεθνές συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα σηματοδοτήθηκε η έναρξη της σύγχρονης έρευνας στον τομέα της αρχαιοσεισμολογίας, που περιγράφθηκε ως «μελέτη των αρχαίων σεισμών και των κοινωνικών, πολιτιστικών, ιστορικών και φυσικών επιδράσεών τους»^[2].

Αρχαιολογικό αρχείο

Το αρχαιολογικό αρχείο φέρει τρεις διαφορετικές μαρτυρίες σεισμικής δραστηριότητας.

Τα αρχαιολογικά υπολείμματα εκτοπίζονται από ένα ενεργό ρήγμα^[3].
Τα υπολείμματα και αντικείμενα που περιλαμβάνονται σε στρώματα καταστροφής και σχετίζονται με την υποχώρηση του έδαφος ή τη δόνησή του, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι σήμερα για τη χρονολόγηση των ζημιών του σεισμού. Επίσης, άλλα αρχαιολογικά στοιχεία, όπως επισκευές, η εγκατάλειψη ενός τόπου ή αρχιτεκτονικές αλλαγές, μπορούν να συμβάλλουν στον εντοπισμό των αρχαίων σεισμών^[4].
Τα αρχαία κτίρια και άλλες ανθρωπογενείς δομές είναι δυνατόν να μελετηθούν για σημάδια της αρχαίας σεισμικής καταστροφής, που σχετίζονται συχνά με τη δόνηση του εδάφους^[5].

Παραπομπές και σημειώσεις

↑ Giner-Robles, J.L.· και άλλοι. «Archaeoseismology as an emerging science». Sequridad Y Medio Ambiente. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. CS1 maint: Explicit use of et al. (link)
↑ Sintubin, Manuel (2012). «Archaeoseismology». Στο: Beer, Michael and Kougioumtzoglou, A. Ioannis and Patelli, Edoardo and Au, Siu-Kui Ιvan, επιμ. Encyclopedia of Earthquake Engineering. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg. σελίδες 1–17. ISBN 978-3-642-36197-5. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: editors list (link)
↑ Altunel, E. et al (2003). «Earthquake faulting at ancient Cnidus, SW Turkey». Turkish Journal of Earth Sciences 12 (1): 137–151.
↑ Marco, S. (2008). «Recognition of earthquake-related damage in archaeological sites: examples from the Dead Sea fault zone». Tectonophysics (453): 148–156.
↑ Silva, P.G. et al (2009). «Surface and subsurface palaeoseismic records at the ancient Roman city of Baelo Claudia and the Bolonia Bay area, Cádiz (south Spain)». Geological Society of London. Special Publication: 93–121.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Μαργαριταρίδου, Στελλίνα (2 Μαΐου 2015). «Δύο Πανεπιστήμια, ένας καταστροφικός σεισμός, ο Όμηρος και η Τροία». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016.
«Δύο κίονες της Ακρόπολης, μάρτυρες της σεισμικής ιστορίας της Αθήνας». Το Βήμα:Πολιτισμός. 20 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016.
«Archaeoseismology». Academia.edu. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016.
«Quantitative Methods in Archaeoseismology» (PDF). 1 st INQUA ‐ IGCP ‐ 567 International Workshop on Earthquake Archaeology and Palaeoseismology. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016.