Дэпо́ Мі́нскага добраахво́тнага пажа́рнага тавары́ства — помнік грамадзянскай архітэктуры ў Мінску. Месціцца па адрасе вуліца Гарадскі Вал, 12. Уваходзіць у склад гісторыка-культурнай каштоўнасці «Гістарычны цэнтр г. Мінска» міжнароднага значэння.
Гісторыя
Будынак з цэглы пабудаваны ў 1885 годзе на рагу вуліц Праабражэнскай (цяпер Інтэрнацыянальная) і Нова-Раманаўскай (цяпер Гарадскі Вал). Дэпо было цесным і нязручным. У прыватнасці, не хапала асобных памяшканняў, таму коней даводзілася трымаць разам з пажарным рыштункам[1]. У 1920—1930-х гг. да будынка пажарнага дэпо быў прыбудаваны трохпавярховы жылы дом. Добраахвотнае пажарнае таварыства месцілася ў будынку да 1937 года, а пасля будынак перададзены прафесійным пажарным[2].
У 1994—1998 годзе будынак рэканструяваны, у выніку чаго з’явілася мансарда з дэкаратыўнымі элементамі, якая адпавядае стылістыцы будынка. На фасадзе былі адноўленыя вароты[2].
У будынку месціцца Музей пажарнай і аварыйна-ратавальнай справы, а таксама пажарная частка. У 2005 годзе пажарнае дэпо атрымала № 1 у Мінску[2].
Архітэктура
Трохпавярховы прамавугольны ў плане будынак накрыты чатырохсхільным вальмавым дахам. Фасады расчлянёныя па гарызанталі карнізнымі паясамі, па вертыкалі — лапаткамі (на 1-м паверсе руставанымі). Па перыметры сцены завершаныя развітым шматслойным карнізам. Аконныя праёмы на 1-м паверсе шырокія прамавугольныя, на 2-м — лучковыя з абрамленнем, на 3-м — вузкія прамавугольныя.