Mobil şəbəkə — son qovşaqlara, onlardan olan əlaqənin simsiz olduğu və şəbəkənin quruda hücrələr adlanan ərazilər üzərində paylandığı telekommunikasiya şəbəkəsi. Bu hücrələr hər birinə ən azı bir sabit yerləşmiş qəbuledici tərəfindən təqdim olunur. Bu baza stansiyaları hücrəni səs, verilənlər və digər məzmun növlərinin ötürülməsi üçün istifadə olunan şəbəkə əhatəsi ilə təmin edir. Müdaxilədən qaçmaq və hər bir hücrə daxilində zəmanətli xidmət keyfiyyətini təmin etmək üçün hücrə adətən qonşu hücrələrdən fərqli tezliklər dəstindən istifadə edir.[1]
hücrələr birləşdirildiyi halda geniş coğrafi ərazidə radio yayımı təmin edir. Bu çoxsaylı portativ ötürücülərə bir-biri ilə həmçinin stasionar qəbuledicilər və telefonlarla şəbəkənin istənilən yerində ötürücülərə ötürmə zamanı birdən çox hücrə vasitəsilə hərəkət etsə belə baza stansiyaları vasitəsilə əlaqə saxlamağa imkan verir. Mobil şəbəkələr bir sıra funksiyaları təklif edir:[1]
Əsas telekommunikasiya provayderləri Yer kürəsinin məskunlaşmış ərazisinin əksəriyyətində səs və verilənlər mobil şəbəkələrini yerləşdirmişdilər. Bu mobil telefonların və mobil hesablama cihazlarının ictimai kommutasiya edilmiş telefon şəbəkəsinə və ictimai internetə qoşulmasına imkan verir. Şəxsi mobil şəbəkələr tədqiqat[2] və ya yerli ictimai təhlükəsizlik agentlikləri, taksi şirkəti üçün göndəriş kimi iri təşkilatlar və donanmalar üçün istifadə edilə bilər.[3]
Bir böyük ötürücüdən daha çox tutum. Buna səbəb eyni tezliyin müxtəlif hücrələrdə olduğu müddətcə birdən çox keçid üçün istifadə edilməsidir.
Mobil qurğular bir ötürücü və ya peyklə müqayisədə daha az enerji sərf edir, çünki hücrə qüllələri daha yaxındır.[3]
Tək yerüstü ötürücüdən daha böyük əhatə dairəsi. Buna səbəb əlavə hücrə qüllələrinin qeyri-müəyyən müddətə əlavə edilə bilməsi və üfüqlə məhdudlaşmamasıdır.
Uzun məsafələrdə yayıla bilməyən daha yüksək tezlikli siqnallardan (və beləliklə, daha çox mövcud bant genişliyi) istifadə etmək qabiliyyəti.
Məlumatların sıxılması və multipleksləşdirilməsi ilə bir neçə video (rəqəmsal video daxil olmaqla) və audio kanallar tək genişzolaqlı daşıyıcıda daha yüksək tezlikli siqnal vasitəsilə hərəkət edə bilər.
P. Key, D. Smith. Teletraffic Engineering in a competitive world. Elsevier Science B.V., Amsterdam Netherlands, 1999. ISBN978-0444502681. Chapter 1 (Plenary) and 3 (mobile).
William C. Y. Lee, Mobile Cellular Telecommunications Systems (1989), McGraw-Hill.
Xarici keçidlər
Raciti, Robert C. "CELLULAR TECHNOLOGY". Nova Southeastern University. July 1995. 15 July 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 April 2012.
