Pa ver otros usos d'esti términu,
Radiu.
| Franciu ← Radiu → Actiniu |
|---|
|
|
|
Tabla completa • Tabla enantada |
| Información xeneral |
|---|
| Nome, símbolu, númberu |
Radiu, Ra, 88 |
|---|
| Serie química |
Alcalinotérreos |
|---|
| Grupu, periodu, bloque |
2, 7, s |
|---|
| Masa atómica |
(226,0254) u |
|---|
| Configuración electrónica |
[Rn]7s2 |
|---|
| Electrones per nivel |
2, 8, 18, 32, 18, 8, 2 |
|---|
| Propiedaes atómiques |
|---|
| Electronegatividá |
0,9 (Pauling) |
|---|
| Radiu atómicu (calc) |
215 pm (Radiu de Bohr) |
|---|
| Radiu covalente |
221±2 pm |
|---|
| Radiu de van der Waals |
283 pm |
|---|
| Estáu(aos) d'oxidación |
2 (base fuerte) |
|---|
| Propiedaes físiques |
|---|
| Densidá |
5500 kg/m³ |
|---|
| Puntu de fusión |
973 K (700 °C) |
|---|
| Puntu de bullidura |
2010 K (1737 °C) |
|---|
| Entalpía de fusión |
37 kJ/mol |
|---|
| Presión de vapor |
327 |
|---|
| Varios |
|---|
| Estructura cristalina |
Cúbica centrada nel cuerpu tao = sólidu (non magnéticu) |
|---|
| Nᵘ CAS |
7440-14-4 |
|---|
| Calor específica |
94 J/(K·kg) |
|---|
| Conductividá térmica |
18,6 W/(m·K) |
|---|
| Isótopos más estables |
|---|
|
Artículu principal: Isótopos del radiu |
|
|
| Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario. |
| [editar datos en Wikidata] |
El radiu ye un elementu químicu de la tabla periódica. El so símbolu ye Ra y el so númberu atómicu ye 88.
Ye de color blancu inmaculáu, pero se ennegrece cola esposición al aire. El radiu ye un alcalinotérreo que s'atopa a nivel de traces en mines d'uraniu. Ye desaxeradamente radiactivu, un millón de vegaes más que l'uraniu. El so isótopu más estable, Ra-226, tien un periodu de semidesintegración de 1.602 años y se transmuta dando radón.
Carauterístiques principales
El radiu ye'l más pesáu de los metales alcalinotérreos, ye intensamente radiactivu y paezse químicamente al bariu. Los preparaos de radiu son destacables porque son capaces de caltenese a más alta temperatura que la so redolada y poles sos radiaciones, que pueden ser de tres tipos: rayu alfa, rayu beta y rayu gamma. Amás, el radiu produz neutrones si entemecer con beriliu.
Cuando se preparar el metal radiu puru ye de color blancu brillante, pero se ennegrece cuando s'espón al aire por cuenta de la rápida oxidación del metal col osíxenu. Ye luminiscente (dando un color azul maciu), malvar n'agua pa dar hidróxidu de radiu y ye llixeramente más volátil que'l bariu.
Aplicaciones
Dellos usos práuticos del radiu derivar de les sos propiedaes radiactives. Radioisótopos afayaos apocayá, como los de cobaltu-60 y cesiu-137, tán reemplazando al radiu inclusive nestos llindaos usos, yá que son más potentes y más seguros de manipoliar.
- D'antiguo usábase en pintures luminiscentes pa relós y otros preseos. Más de cien pintor d'esferes de reló, qu'usaben los sos llabios pa moldiar el pincel, morrieron de radiación. Poco dempués popularizáronse los efeutos adversos de la radioactividá. A finales de los sesenta entá s'usaba'l radiu nes esferes de reló. Los oxetos pintaos con estes pintures son peligrosos y han de ser manipoliaos convenientemente. Anguaño, úsense fosfatos con pigmentos que prinden la lluz en cuenta de radiu.
- Cuando s'entemez con beriliu, ye una fonte de neutrones pa esperimentos físicos.
- El cloruru de radiu usar en medicina pa producir radón, que s'usa en tratamientos contra'l cáncer.
- Una unidá de radioactividá, el curiu, ta basada na radioactividá del radiu-226.
- El radiu emplegar a principios de sieglu hasta los años 30 en medicines, ente ellos el Radithor (agua destilao con radiu), que lo describíen como solución ante tolos males. Tamién s'entemecía con pastes dentales, chicles, cremes y una infinidá de coses más. Brindar con Radithor, y de cutiu, esti elementu emplegar nos cristales, pa da-yos una tonalidá verdosa brillosa na escuridá. La razón de too esto ye que tou lo que contenía radiu significaba meyora.
Historia
El radiu (del Llatín radius, rayu) afayóse en 1898 por Marie Skłodowska-Curie y el so home Pierre nuna variedá d'uraninita del norte de Bohemia. Mientres estudiaben el mineral, los Curie retiraron el uraniu d'él y atoparon que'l material restante entá yera radiactivu. Entós producieron un amiestu radiactivo fecha principalmente de bariu que daba un color de llapada coloráu brillante y llinies espectrales que nun s'habíen documentáu enantes. En 1910 el radiu foi aislláu por Curie y Andre Debierne nel so metal puru por aciu la electrólisis d'una solución de cloruru puru de radiu usando un cátodu de mercuriu y destilando nuna atmósfera d'hidróxenu.
Históricamente, los productos de desintegración del radiu fueron conocíos como Radiu A, B, C, etc. Güei sábese que son isótopos d'otros elementos, de la siguiente manera:
- Emanación del radiu - radón-222
- Radiu A - poloniu-218
- Radiu B - plomu-218
- Radiu C - bismutu-218
- Radiu C1 - poloniu-214
- Radiu C2 - taliu-210
- Radiu D - plomu-210
- Radiu Y - bismutu-210
- Radiu F - poloniu-210
El 4 de febreru de 1936 el Radiu Y foi'l primer elementu radiactivu preparáu sintéticamente.
Mientres los años 1930 afayóse que la esposición de los trabayadores a pintures luminiscentes causaba serios daños a la salú como llagues, anemia o cáncer de güesos. Por eso darréu frenóse esti usu del radiu. Esto asocede porque'l radiu ye asimiláu como calciu pol cuerpu y depositáu nos güesos, onde la radioactividá degrada la migollu oseu y puede faer mutar a les célules. Dende entós culpóse a la manipulación del radiu de la prematura muerte de Marie Curie.
Llogru
El radiu ye un productu de descomposición del uraniu y polo tanto puede atopase en toles mines d'uraniu. Orixinalmente llograr de les mines de pechblenda de Joachimstal, Bohemia (con una concentración d'unos siete partes por millón, siete gramos de radiu per tonelada de pechblenda ). De los sables de carnotita de Colorado llógrase tamién esti elementu, pero atopáronse mines más riques na República Democrática d'El Congu (mines del Alto Katanga) y l'área de los Grandes Llagos en Canadá, amás de poder llograse de los residuos radiactives d'uraniu. Hai grandes depósitos d'uraniu n'Ontario, Nuevu Méxicu, Utah y Australia, ente otros llugares.
Isótopos
El radiu tien 25 isótopos distintos, cuatro de los cualos atópense na naturaleza; el más común ye'l radiu-226. Los isótopos Ra-223, Ra-224, Ra-226 y Ra-228 son xeneraos por desintegración del O y del Th. El Ra-226 ye un productu de desintegración del O-238, amás de ser l'isótopu más llonxevu del radiu con un periodu de semidesintegración de 1602 años. El siguiente más llonxevu ye'l Ra-228, un productu de fisión del Th-232, con un periodu de semidesintegarción de 6,7 años.
Referencies
Referencies
Enllaces esternos
