’n Dwergsterrestelsel is ’n klein sterrestelsel wat uit tot verskeie miljarde sterre bestaan, ’n klein aantal in vergelyking met die Melkweg se 200–400 miljard. Die Groot Magellaanse Wolk met sy 30 miljard sterre word soms as ’n dwergstelsel geklassifiseer, terwyl ander dit beskou as ’n volle sterrestelsel wat om die Melkweg wentel.
Vorming
Volgens die huidige teorie vorm die meeste sterrestelsels, insluitende dwergstelsels, saam met donkermaterie of uit gas wat metale bevat. Nasa se ruimtetuig die Galaxy Evolution Explorer het egter dwergstelsels geïdentifiseer wat gevorm het uit gas sonder metale. Hierdie stelsels is gevind in die Leo-ring, ’n wolk van waterstof en helium rondom twee massiewe sterrestelsels in die sterrebeeldLeeu.[1]
Omdat dwergsterrestelsels so klein is, word hulle soms deur nabygeleë spiraalstelsels uitmekaargeruk totdat hulle eindelik saamsmelt.[2]
Plaaslike dwerge
Daar is baie dwergstelsels in die Lokale Groep. Hierdie klein stelsels wentel dikwels om groter stelsels soos die Melkweg, Andromeda- en Triangulum-sterrestelsel. In 2007[4] is voorgestel dat baie dwergstelsels geskep is deur getykragte tydens die vroeë evolusie in die Melkweg en Andromeda. Gety-dwergstelsels vorm wanneer sterrestelsels bots. Strome galaktiese materiaal word geruk uit die groter stelsels en uit die halo's van donkermaterie om hulle.[5]
Meer as 20 bekende dwergstelsels wentel om die Melkweg en na aanleiding van onlangse waarnemings[6] glo sterrekundiges die grootste bolswerm in die Melkweg, Omega Centauri, is eintlik die kern van ’n dwergsterrestelsel met ’n swartkolk in sy middel wat die een of ander tyd deur die Melkweg opgeneem is.
Soorte dwergstelsels
Daar is baie vorms dwergsterrestelsels:
Elliptiese sterrestelsel: elliptiese dwergstelsels (dE) en ’n subtipe, sferoïdale dwergstelsels (dSph)
Die term hobbit-sterrestelsel is onlangs voorgestel vir stelsels kleiner en dowwer as dwergstelsels.[8][9]
Ultra-kompakte dwergsterrestelsels is ’n klas van baie kompakte stelsels wat onlangs ontdek is. Hulle het ’n besonder groot aantal sterre, en daar word geglo hulle is sowat 200 ligjare breed en bevat sowat ’n honderdmiljoen sterre.[10] Die teorie is dat dit die kerns van dwergstelsels is wat hul gas en buitenste sterre verloor het weens gety-interaksies terwyl hulle deur sterryke sterreswerms beweeg het. Hulle kom voor in die Virgo-, Fornax-, Abell 1689-, Coma- en ander sterreswerms.[11]
↑Noyola, E. and Gebhardt, K. and Bergmann, M. (2008). "Gemini and Hubble Space Telescope Evidence for an Intermediate-Mass Black Hole in ω Centauri". The Astrophysical Journal. 676 (2): 1008–1015. arXiv:0801.2782. Bibcode:2008ApJ...676.1008N. doi:10.1086/529002.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)