Osmanlı bayrağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun varlığı süresince kullandığı çeşitli bayrakları ifade eder.
Osmanlı İmparatorluğu'nun klasik döneminde kullanılan belli bir bayrak yoktur. Padişahların egemenlik alametleri olarak çeşitli tuğ, tuğra ve sancaklar kullanılmıştır. Osmanlı Devleti'nin kuruluşu ile devletin varlığının sembolü olarak Selçuklu Hükümdarı tarafından Osman Gazi'ye Ak Sancak gönderilmiştir. Ak Sancağın Yavuz Sultan Selim devrine kadar tek sancak olarak devam ettiği bilinmektedir.
Ayyıldızın devlet sembolü olarak kabulü III. Mustafa (1757-1774) döneminde başlamış, I. Abdülhamid (1774-1789) ve III. Selim (1789-1807) dönemlerinde devam etmiştir.[1] Alfred Znamierowski'ye göre Osmanlı İmparatorluğu'nun ay-yıldızlı kırmızı bayrağı kullanmaya başlanması 1793 yılına dayanır.[2] Bu yıla ait bir buyrulduda donanma kalyonlarına çekilecek sancakların al renkte olması ve üzerlerinde beyaz ay ve yıldız bulunması emredilmiştir.[1] 1844 yılında bu bayrağın bir versiyonu Tanzimat reformunun bir parçası olarak resmî Osmanlı bayrağı yapıldı. Bu bayrak hâlen Türkiye Cumhuriyeti'nin bayrağı olarak kullanılmaktadır. Bayrağın geometrik özellikleri 1936 yılındaki Türk Bayrağı Kanunu ile yasal olarak standardize edildi.
Erken dönemde bayraktaki yıldızın köşe sayısı net değildir; 5 köşeli yıldız dışında farklı yıldızlar da kullanılmıştır. Örneğin, Colton'un 1862 tarihli Delineation of Flags of All Nations kitabında bayrak 8 köşeli bir yıldızla gösterilmiştir. Steenbergen'in aynı yıl yayımlanan Vlaggen van alle Natiën kitabı 6 köşeli bir yıldız kullanmıştır. İmparatorluğun ileri yıllarında ay ve yıldızlı bayrağın kullanımı (beş köşeli yıldızlı) fotoğraflar ile iyice belgelendi. Ayrıca Osmanlı İmparatorluğu'nun ileri dönemindeki bayrağının Ay-Yıldız olarak isimlendirildiğinin devlet kayıtları vardır.
<ref>
:0