Japonya'nın işgali sırasında tecavüz

Müttefik birlikler, Pasifik Savaşı'nın son aylarındaki Okinawa Muharebesi ve ardından Müttefiklerin Japonya'yı işgali sırasında bir dizi tecavüz gerçekleştirdi. Müttefikler, II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinin ardından 1952'ye kadar Japonya'yı işgal etti ve Okinawa Eyaleti, sonrasında yirmi yıl boyunca ABD yönetimi altında kaldı. Müttefik işgal personelinin cinsel şiddet vakalarına ilişkin tahminler önemli ölçüde farklılık gösteriyor.

1945'e gelindiğinde ABD birlikleri, Japon sivil nüfusun bulunduğu bölgelere giriyor ve onları işgal ediyordu. 19 Şubat 1945'te ABD birlikleri Iwo Jima'ya ve 1 Nisan 1945'te Okinawa'ya çıkarma yaptı. Ağustos 1945'te Japonya teslim oldu ve Müttefik işgal birlikleri ana adalara çıkararak Japonya'nın resmi işgalini başlattı. Müttefik işgali Japonya'nın büyük bölümünde 28 Nisan 1952'de sona erdi, ancak Okinawa'da San Francisco Antlaşması hükümlerinin yürürlüğe girdiği 15 Mayıs 1972'ye kadar sona ermedi. Pasifik Savaşı sırasında Japon Hükûmeti sık sık, ülkenin yenilmesi durumunda Japon kadınlarına Müttefik askerler tarafından tecavüz edileceğini ve öldürüleceğini iddia eden propaganda yayınladı. Hükûmet bu iddiayı, Müttefik kuvvetlerin işgal ettiği bölgelerdeki askerlere ve sivillere ölümüne savaşmaları veya intihar etmeleri yönündeki emirleri haklı çıkarmak için kullandı.^[1]

Bazı tarihçiler işgalin ilk aşamalarında toplu tecavüzlerin yaşandığını belirtiyor. Örneğin Fujime Yuki, Amerikan birliklerinin karaya çıkışından sonraki ilk ayda 3.500 tecavüzün gerçekleştiğini belirtti.^[2] Tanaka, vilayetin başkenti Yokohama'da Eylül 1945'te bilinen 119 tecavüz olayının yaşandığını aktarıyor ^[3] En az yedi akademik kitap ve diğer pek çok çalışma, Kanagawa Vilayeti'nin işgalinin ilk 10 günü boyunca 1.336 tecavüz olayının rapor edildiğini belirtiyor. ^[2] Walsh, bu rakamın Yuki Tanaka'nın Gizli Korkular kitabından kaynaklandığını ve yazarın kaynağındaki suç rakamlarını yanlış okumasından kaynaklandığını belirtiyor.^[2] Kaynak, Japon Hükûmeti'nin Amerikan güçlerinin dahil olduğu her türden 1.326 suç olayını kaydettiğini ve bunların belirtilmeyen bir kısmının tecavüz olduğunu belirtiyor.^[2]

Tarihçiler Eiji Takemae ve Robert Ricketts, "ABD paraşütçüleri Sapporo'ya indiğinde, bir yağma, cinsel şiddet ve sarhoş kavgası ortaya çıktı. Toplu tecavüzler ve diğer cinsel zulümler nadir değildi" ve tecavüz kurbanlarından bazıları intihar etti.^[4] Buna karşılık Walsh, işgalin ilk aşamalarında "kısa bir suç dalgası" yaşanırken, bu dönemde göreceli olarak çok az tecavüz yaşandığını belirtiyor.^[2] Svoboda'ya göre, RAA genelevlerinin 1946'da kapatıldığı sırada Yuki Tanaka tarafından kaydedilen iki büyük toplu tecavüz olayı var.

Amerikan İşgal yetkilileri, 10 Eylül 1945'ten işgalin sona erdiği ^[5] yıla kadar Japon medyasına geniş kapsamlı sansür uyguladılar; buna hassas sosyal meselelerin haberleştirilmesine ilişkin yasaklar ve İşgal güçleri üyeleri tarafından işlenen ciddi suçlar da dahil.^[5] Eiji Takemae ve Robert Ricketts'e göre Müttefik İşgal güçleri tecavüz gibi suç faaliyetlerine ilişkin haberleri bastırdı;. 10 Eylül 1945'te SCAP "'Mesleğin hedeflerine aykırı' tüm rapor ve istatistiklerin yayınlanmasını yasaklayan basın ve ön sansür yasalarını yayınladı".^[4] Teresa Svoboda'ya göre Japon basını işgalden iki hafta sonra tecavüz ve yağma olaylarını bildirdi ve İşgal yönetimi buna tüm medyayı derhal sansürleyerek yanıt verdi.^[6] Ancak Walsh, sansür başlamadan önce basının az sayıda tecavüz vakasına yer verdiğini belirtiyor. Örneğin, Asahi Shimbun'da Müttefik kuvvetlerin tecavüzlerine ilişkin herhangi bir tartışmayı içeren son makale, hiçbirinin gerçekleşmediğini belirtiyordu.^[2] İşgalin ardından Japon dergileri Amerikalı askerlerin gerçekleştirdiği tecavüzlere ilişkin yazılar yayınladı.^[5]

Kaynakça

1. Buruma 2013.
2. ^ Walsh 2018.
3. Tanaka & Tanaka 2003.
4. ^ Takemae & Ricketts 2003.
5. ^ Dower 1999.
6. Svoboda 2009.