Bağdat Demiryolu (Fransızca: Chemins du Fer Impérial Ottomans de Bagdad, romanize: Osmanlı İmparatorluk Bağdat Demiryolu, Rapor işareti: CIOB), Osmanlı İmparatorluğu'nda Konya'dan Bağdat'a ulaşmak üzere 1903'te yapımına başlanan 1597 km. uzunluğundaki demiryolu hattıdır. Demiryolu hattının uzunluğu İstanbul - Konya arasındaki Osmanlı Anadolu Demiryolları ve diğer bağlı hatlarla beraber 3205 km.'ye ulaşmaktadır. Zamanının en büyük altyapı projelerinden biri olan demiryolu hattının inşası on yıllar sürmüştür. I. Dünya Savaşı'nın başında bile hattın tamamlanabilmesi için 960 km. gerekmekteydi. Demiryolu hattının Bağdat'a uzanan kesimi ancak 1930'ların sonunda tamamlanabilmiş ve İstanbul'dan Bağdat'a ilk tren 1940'ta yola çıkmıştır.[kaynak belirtilmeli] 1940'tan Irak'ın işgali'nin başladığı 2003'e kadar Türkiye – Suriye – Irak arasında kesintisiz bir şekilde tren işletmeciliği yapılmıştır. Irak'ın işgaliyle birlikte özellikle Irak'ta tren işletmeciliği sekteye uğramıştır. 2000'li yılların sonlarında üç ülke arasında tren işletmeciliği yeniden başlamış ancak 2011'de Suriye İç Savaşı'nın patlak vermesiyle yeniden durmuştur.
Bağdat Demiryolu'nun inşası ve işletilmesi, 1903'te 99 seneliğine Alman sermayeli Chemins du Fer Impérial Ottomans de Bagdad / Osmanlı İmparatorluk Bağdat Demiryolu (CIOB) Şirketi'ne verilmiştir. Şirket, demiryolunu bölüm bölüm inşa etmeyi planlamış ve ilk olarak 1903'te Konya – Ereğli arasında hattın inşasına başlamıştır.[3]
Demiryolunun (özellikle de Almanya tarafından) inşa edilmesi İngiltere'yi ve Rusya'yı oldukça rahatsız etmişti. Başlangıçta projenin İstanbul – Ankara – Sivas – Diyarbakır – Bağdat güzergahında inşa edilmesi planlanmış, ancak Ruslar planlanan hattın kendi sınırlarına (o yıllarda Kars, Rus toprağıydı) yakın olması ve olası bir Osmanlı müdahalesini kolaylaştıracağı için hattın inşa edilmesini istememiştir. Aynı şekilde İngilizler de Hindistan'daki sömürge varlığına ve deniz ticaretine zarar vereceği için hattın inşa edilmesini istememiştir. Rusya'nın baskıları sonucu güzergâh İstanbul – Eskişehir – Konya – Adana – Halep – Bağdat olarak değiştirilmiştir. Ancak demiryolu İngilizler için rahatsızlık oluşturmaya devam etmiş ve Basra Körfezi'ne kadar ulaşması planlanan demiryolunu engellemek için çok uğraşmışlardır. Demiryolu, Osmanlı İmparatorluğu açısından I. Dünya Savaşı'nın temel sebeplerinden biri olmuştur.[kaynak belirtilmeli]
Günümüzde Bağdat demiryolu, Türkiye, Suriye ve Irak arasında paylaşılmıştır. Demiryolu hattının Çobanbey – Nusaybin arasındaki kesimi bugün Türkiye – Suriye sınırının büyük bir kısmını teşkil etmektedir. Türkiye sınırları tarafında kalan bu kesimin, Suriye'nin bağımsızlığını kazanmasından sonra Türkiye'nin demiryolu ağının kalanıyla bağlantısı kesilmiştir. Bağlantıyı yeniden sağlamak için 1953 – 1960 yılları arasında Narlı – Karkamış demiryolu hattı inşa edilmiştir. Günümüzde Bağdat demiryolunun orijinal güzergahının Türkiye ve Irak kısımları aktif, Suriye kısmı ise Suriye İç Savaşı sebebiyle kapalıdır.
Hat üzerinde üstü açık yük vagonu çeken iki lokomotif, 1903.
Hat üzerinde sefer yapan bir tren
Kaynakça
Özel
Albayrak, Mustafa. "Osmanlı-Alman İlişkileri'nin Gelişimi ve Bağdat Demiryolu'nun Yapımı", OTAM Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, Sayı:6, Ankara, 1995.