เพลงชาติสาธารณรัฐอาหรับซีเรียมีชื่อว่า ฮุมาตัดดิยาร (อาหรับ: حُمَاةَ الدِّيَارِ, แปลตรงตัว 'ผู้พิทักษ์มาตุภูมิ'; ซีรีแอก: ܢܛܘܪ̈ܝ ܐܬ݂ܪܘ̈ܬ݂ܐ) ประพันธ์คำร้องโดยเคาะลีล มัรดัม เบ็ก ทำนองโดยอะฮ์มัด ซาลิม ฟลัยฟิล และมุฮัมมัด ฟลัยฟิล ซึ่งเป็นผู้ประพันธ์ทำนองเพลงเมาฏินี (Mawtini) อันเป็นเพลงชาติปาเลสไตน์อย่างไม่เป็นทางการใน พ.ศ. 2479 และเพลงพื้นเมืองอาหรับอื่น ๆ อีกหลายเพลง[1]
เพลงนี้เริ่มใช้เมื่อ พ.ศ. 2478 และเลิกใช้เป็นการใช้ชั่วคราวเมื่อซีเรียเข้าเป็นส่วนหนึ่งของสหสาธารณรัฐอาหรับร่วมกับประเทศอียิปต์ในปี พ.ศ. 2501 ในช่วงเวลาดังกล่าวได้มีการรวมบทเพลงนี้เข้ากับเพลงซะลามอัฟฟานดินาร์ (เพลงชาติราชอาณาจักรอียิปต์) เพื่อใช้เป็นเพลงชาติสหสาธารณรัฐอาหรับ ภายหลังเมื่อซีเรียแยกตัวจากสหภาพดังกล่าวในปี พ.ศ. 2504 เพลงฮุมาฮ์อัดดิยารจึงได้กลับมาใช้เป็นเพลงชาติซีเรียอีกครั้งอย่างสมบูรณ์
เนื้อหาของเพลงชาติ
ภาษาอาหรับ
อักษรอาหรับ[2]
|
อักษรโรมัน (EALL)
|
สัทอักษรสากล
|
١
حُـمَاةَ الـدِّيَارِ عَلَيْكُمْ سَـلَامْ
أَبَتْ أَنْ تَـذِلَّ النُّفُـوْسُ الْكِرَام
عَـرِيْنُ الْعُرُوْبَةِ بَيْتٌ حَـرَام
وَعَرْشُ الشُّمُوْسِ حِمَىً لَّا يُضَامْ
𝄇 رُبُوْعُ الشَّـآمِ بُـرُوْجُ الْعَـلَا
تُحَاكِي السَّـمَاءَ بِعَـالِي السَّـنَا 𝄆
فَأَرْضٌ زَهَتْ بِالشُّمُوْسِ الْوِضَا
سَـمَاءٌ لَعَمْـرُكَ أَوْ كَالسَّـمَا
٢
رَفِيْـفُ الْأَمَانِيْ وَخَفْـقُ الْفُؤادْ
عَـلٰى عَـلَمٍ ضَمَّ شَـمْلَ الْبِلَادْ
أَمَا فِيْهِ مِنْ كُـلِّ عَـيْنٍ سَـوَادْ
وَمِـنْ دَمِ كُـلِّ شَـهِيْدٍ مِـدَادْ؟
𝄇 نُفُـوْسٌ أُبَـاةٌ وَمَـاضٍ مَجِيْـد
وَرُوْحُ الْأَضَاحِيْ رَقِيْبٌ عَـتِيْد 𝄆
فَمِـنَّا الْوَلِيْـدُ وَ مِـنَّا الرَّشِـيْد
فَلِـمْ لَا نَسُـوْدُ وَلِمْ لَا نَشِيْد؟
|
I
Ḥumāt ad-diyāri ʿalaykum salām
ʾAbat ʾan taḏilla n-nufūsu l-kirām
ʿArīnu l-ʿurūbati baytun ḥarām
Wa-ʿaršu š-šumūsi ḥiman lā yuḍām
𝄆 Rubūʿu š-šaʾāmi burūju l-ʿalā
Tuḥākī s-samāʾa bi-ʿālī s-sanā 𝄇
Fa-ʾarḍun zahat bi-š-šumūsi l-wiḍā
Samāʾun la-ʿamruka ʾaw ka-s-samā
II
Rafīfu l-ʾamānī wa-xafqu l-fuʾād
ʿAla ʿalamin ḍamma šamla l-bilād
ʾAmā fīhi min kulli ʿaynin sawād
Wa-min dami kulli šahīdin midād?
𝄆 Nufūsun ʾubātun wa-māḍin majīd
Wa-rūḥu l-ʾaḍāḥī raqībun ʿatīd 𝄇
Fa-minnā l-Walīdu wa-minnā r-Rashīd
Fa-lim lā nasūdu wa-lim lā nashīd?
|
1
[ħʊ.mæːt æd.di.jæː.ri ʕɑ.læj.kʊm sæ.læːm]
[ʔæ.bæt ʔæn tæ.ðɪl.læ‿n.nʊ.fuː.sʊ‿l.ki.rɑːm]
[ʕɑ.riː.nʊ‿l.ʕʊ.ruː.bæ.ti bæj.tʊn ħɑ.rɑːm]
[wɑ ʕɑr.ʃʊ‿ʃ.ʃʊ.muː.sɪ ħɪ.mæn læː jʊ.dˤɑːm]
𝄆 [rʊ.buː.ʕʊ‿ʃ.ʃæ.ʔæː.mi bʊ.ruː.ʒʊ.l‿ʕɑ.læː]
[tʊ.ħæː.kiː‿s.sæ.mæː.ʔæ bɪ.ʕɑː.liː‿s.sæ.næː] 𝄇
[fɑ.ʔɑr.dˤʊn zæ.hæt bɪʃ.ʃʊ.muː.sɪ‿l.wɪ.dˤɑ]
[sæ.mæː.ʔʊn læ.ʕɑm.ru.kæ ʔæw kæ‿s.sæ.mæː]
2
[rɑ.fiː.fʊ‿l.ʔæ.mæː.ni wɑ χɑf.qʊ‿l.fu.ʔæːd]
[ʕɑ.læː ʕɑ.læ.mɪn dˤɑm.mæ ʃæm.læ‿l.bi.læːd]
[ʔæ.mæː fiː.hi mɪn kʊl.lɪ ʕɑj.nɪn sæ.wæːd]
[wæ mɪn dæ.mi kʊl.li ʃæ.hiː.dɪn mi.dæːd]
𝄆 [nʊ.fuː.sʊn ʔu.bæː.tʊn wɑ mɑː.dˤɪn mæ.ʒiːd]
[wɑ ruː.hʊ‿l.ʔɑ.dˤɑː.ħɪ rɑ.qɪː.bʊn ʕɑ.tiːd] 𝄇
[fæ.mɪn.næː‿l.wæ.liː.du wæ mɪn.næː‿r.ræ.ʃiːd]
[fæ.lɪm læː næ.suː.du wæ lɪm læː næ.ʃiːd]
|
ภาษาซีรีแอก
อักษรซีรีแอก
|
ทับศัพท์
|
ܐ
ܓܢܱܬܪܱܝ ܱܬܪܱܽܬ ܫܠܱܡ ܓܠܷܟܢ
ܠܟܺܠܺ ܢܱܦܫܗ ܝܱܩܽܪܽܬ ܕܢܣܓܪܽܢ
ܡܱܪܒܱܽܓܬ ܓܱܪܒܽܬܽ ܒܱܝܬܝ ܗܗܪܡܽ
ܘܱ-ܓܪܣܽ ܕܫܡܫܗ ܒܝܬܽ ܟܱܤܱ ܠܽ ܢܬܬܱܠܱܡ
𝄇 ܪܒܓܱܬܽ ܕ-ܣܘܪܝܐ ܡܟܕܠܗ ܢܢ ܕܪܱܡܽ
ܒܱܡܓܱܠܝܽܬ ܗܕܪܽ ܢܬܕܱܡܝܽܢ ܠܫܡܱܝܽ 𝄆
ܬܪܽ ܕܢ ܙ-ܗܺ ܒܫܡܫܗ ܢܱܗܪܬܽ
ܫܡܱܝܽ ܗܽܒܗܱܝܟ ܱܘ ܱܟܡ ܕܫܡܱܝܽ!
ܒ
ܪܽܗܽܦܽܬ ܤܱܟܗ ܘܱܪܦܽܗܽ ܕܠܒܽ
ܓܷܠܺ ܢܫܽ ܕܠܱܡܕ ܟܢܫܝܽ ܕܱܬܪܱܬܽ
ܠܝܬ ܒܗ ܟܷܝ ܡܷܢ ܟܽܠ ܓܱܝܢܢ ܱܘ ܟܽܡܬܽ
ܘܠܬ ܒܗ ܱܪܱܡܷܢ ܕܡܽ ܕܱܽܟܽܠ ܣܱܗܕܢ ܕܝܬܽ?
𝄇 ܢܱܦܫܽܬܽ ܪܽܡܽܬܽ ܱܓܒܪܽ ܢܱܣܺܗܽ
ܘܪܗܽ ܕܱܓܠܱܬܽ ܪܩܒܱܘ ܱܬܺܕܽ 𝄆
ܕܬ ܡܺܢܱܢ ܱܠ-ܘܱܠܺܕ ܱܬܒ ܱܬ ܱܪ-ܪܱܫܺܕ
ܠܽܡܽ ܟܷܝ ܠܽ ܢܫܬܱܠܱܬ ܘܱܠܡܽ ܠܽ ܢܱܩܷܝܡ?
|
1
gnǎtrǎy ǎtrăūt šlǎm glěkn
Ikīlī nǎpšh yǎqūrūt dnsgrun
mărbăūgt gǎrbūtū bǎyty hhrmū
wǎ-grsū dšmšh bytū kăsă lū nttǎlăm
𝄆 rbgǎtū d-š'ām mkdlh nn drǎmū
bămgǎlyūt hdrū ntdămyūn Išmǎyū 𝄇
trū dn z-hi bšmšh nǎhrtū
šmǎyū hūbhǎyk ǎw ǎkm dšmǎyū!
2
rūhūpūt sǎkh wǎrpūhū dlbū
gělī nšū dlǎmd knšyū dătrǎtū
lyt bh key měn kūl gǎynn ǎw kūmtū
wlt bh ărăměn dmū dăūkūl sǎhdn dytū?
𝄆 nǎpšūtū rūmūtū ǎgbrū năsīhū
wrhu dǎglǎtū rqbǎw ǎtīdū 𝄇
dt minǎn ǎl-wǎlīd ǎtb ǎt ǎr-rǎšīd
lūmū key lū nštălăt wǎlmū lū năqĕym?
|
แปลไทย
เหล่าผู้พิทักษ์มาตุภูมิทั้งหลาย ขอความสันติสุขจงมีแก่ท่าน
จิตวิญญาณอันภาคภูมิของเรา จักไม่มีวันดับมอดลง
ถิ่นพำนักแห่งชาวอาหรับ คือสถานที่คุ้มภัยอันศักดิ์สิทธิ์
ดั่งบัลลังก์แห่งดวงดาว จะพิทักษ์ไว้มิให้ใครหมิ่นได้
เสี้ยวหนึ่งของซีเรียเป็นหอคอยสูง
ซึ่งสนทนากับสิขรของท้องฟ้า (x2)
ดินแดนอันรุ่งโรจน์ที่มีดวงอามิตย์ที่สุกใส
กลายท้องฟ้าอื่น หรือจวนจะเป็นท้องฟ้า
กระพือแห่งความปรารถนาและจังหวะของหัวใจ
อยู่บนธงที่พร้อมใจกันทั้งชาติ
คือไร้ความมืดมิดจากทุกสายตา
และหมึกจากเลือดของผู้พลีชีพทุกคน
วิญญาณของเรานั้นท้าทายและประวัติศาสตร์ของเรานั้นรุ่งโรจน์
และวิญญาณของผู้เสียสละของเรานั้นเป็นผู้พิทักษ์ที่น่าเกรงขาม
จากเราคือ "อัล-วะลีด" และจากเราคือ "อัล-รอชิด"
ดังนั้นทำไมเราจะไม่นำพา และแล้วทำไมเราจะไม่ลุกขึ้นกันเล่า?
หมายเหตุ
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น