| รายนาม[3][4]
|
สมาชิกภาพ
|
หมายเหตุ
|
| หลวงกาจสงคราม (กาจ กาจสงคราม) |
|
|
| หลวงเกรียงศักดิวิชิต (ค้วน จินตะคุณ) |
|
|
| หลวงโกวิทอภัยวงศ์ (ควง อภัยวงศ์)
|
|
|
| หลวงชาญสงคราม (พาน ชาลิจันทร์)
|
|
|
| ชุณห์ ปิณฑานนท์
|
|
|
| ช่วง เชวงศักดิ์สงคราม
|
|
|
| หลวงชำนาญนิติเกษตร (อุทัย แสงมณี)
|
|
|
| หลวงชำนาญยุทธศิลป์ (เชย รมยะนันท์)
|
|
ลาออก เมื่อ 9 กันยายน พ.ศ. 2482
|
| ดิเรก ชัยนาม
|
|
ลาออก เมื่อ 8 มกราคม พ.ศ. 2485
|
| หลวงเดชาติวงศ์วราวัฒน์ (หม่อมหลวงกรี เดชาติวงศ์)
|
|
|
| ตั้ว ลพานุกรม
|
|
ถึงแก่กรรม เมื่อ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2484
|
| ทวี บุณยเกตุ
|
|
|
| ทองหล่อ ขำหิรัญ
|
|
|
| ทิพย์ ประสานสุข
|
|
|
| หลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ (ถวัลย์ ธารีสวัสดิ์)
|
|
|
| หลวงนฤเบศร์มานิต (สงวน จูฑะเตมีย์)
|
|
|
| หลวงนาวาจิตร (ผัน อำไภวัลย์)
|
|
|
| หลวงนิเทศกลกิจ (กลาง โรจนเสนา)
|
|
|
| ขุนนิรันดรชัย (สเหวก นีลัญชัย)
|
|
|
| เนตร์ พูนวิวัฒน์
|
|
|
| พระประจนปัจจนึก (พุก มหาดิลก)
|
|
|
| ประจวบ บุนนาค
|
|
|
| หลวงประดิษฐ์มนูธรรม (ปรีดี พนมยงค์)
|
|
ลาออก เมื่อ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2484
|
| พระยาประมวญวิชาพูล (วงศ์ บุญ-หลง)
|
|
|
| พระยาประเสริฐสงคราม (เทียบ คมกฤส)
|
|
ลาออก เมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2481
|
| ประเสริฐ ศุขสมัย
|
|
|
| พระยาพหลพลพยุหเสนา (พจน์ พหลโยธิน)
|
|
ลาออก เมื่อ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2484
|
| หลวงพินิจยุทธศิลป์ (เปรื่อง พรโสภณ)
|
|
ลาออก เมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2487
|
| หลวงพิบูลสงคราม (แปลก พิบูลสงคราม)
|
|
|
| พระยามานวราชเสวี (ปลอด วิเชียร ณ สงขลา)
|
|
|
| มังกร สามเสน
|
|
ลาออก เมื่อ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2482
|
| หลวงโยธาณัติการ (เทศ กิตติรัต)
|
|
|
| ยล สมานนท์
|
|
ลาออก เมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2481
|
| หลวงรณสิทธิพิชัย (เจือ กาญจนนินทุ)
|
|
ลาออก เมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2481
|
| หลวงรวบรัดสปัตพล (สอน บุญใหญ่)
|
|
ลาออก เมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2487
|
| ขุนเรืองวีรยุทธ์ (บุญเรือง วีระหงส์)
|
|
ลาออก เมื่อ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2482
|
| วัน รุยาพร
|
|
|
| หลวงวิจิตรวาทการ (กิมเหลียง วัฒนปฤดา)
|
|
ลาออก เมื่อ 21 กันยายน พ.ศ. 2483
|
| พระวิชัยยุทธเดชาคนี (กั่ง บุณยคุปต์)
|
|
|
| หลวงวิชิตสงคราม (จิ๊ด ยุวนวรรธนะ)
|
|
|
| หลวงวิภาครัฐกิจ (ศุข เมนะรุจิ)
|
|
ถึงแก่กรรม เมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2484
|
| พระเวชยันตรังสฤษฎ์ (มุนี มหาสันทนะ เวชยันตรังสฤษฏ์)
|
|
|
| พระยาศรยุทธเสนี (กระแส ประวาหะนาวิน)
|
|
|
| เจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศ (จิตร ณ สงขลา)
|
|
ลาออก เมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2487
|
| หลวงศุภชลาศัย (บุง ศุภชลาศัย)
|
|
|
| หลวงสวัสดิ์รณรงค์ (สวัสดิ์ ดาระสวัสดิ์)
|
|
|
| หลวงสวัสดิ์สรยุทธ (ดล บุนนาค)
|
|
|
| หลวงสฤษฎยุทธศิลป (เพียร พิริยะโยธิน)
|
|
|
| พระสงครามภักดี (แม้น เหมะจุฑา)
|
|
ลาออก เมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2482
|
| พระสังวรยุทธกิจ (สังวรณ์ สุวรรณชีพ)
|
|
|
| พระสิทธิเรืองเดชพล (แสง พันธุประภาส)
|
|
ลาออก เมื่อ 9 กันยายน พ.ศ. 2482
|
| หลวงสินธุสงครามชัย (สินธุ์ กมลนาวิน)
|
|
|
| พระสุธรรมวินิจฉัย (ชม วณิกเกียรติ)
|
|
|
| หลวงสุนทรเทพหัสดิน (สพรั่ง เทพหัสดิน ณ อยุธยา)
|
|
|
| หลวงเสรีเริงฤทธิ์ (จรูญ รัตนกุล)
|
|
|
| พระยาอนุสสรธุระการ (จ่าง วัจนะพุกกะ)
|
|
ลาออก เมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2481
|
| พระยาอภิบาลราชไมตรี (ต่อม บุนนาค)
|
|
|
| พระอุดมโยธาธิรุต (สด รัตนาวดี)
|
|
|
| หลวงอรรถสารประสิทธิ์ (ทองเย็น หลีละเมียร)
|
|
|
| พระสารสาสน์ประพันธ์ (ชื้น จารุวัสตร์)
|
|
ลาออก เมื่อ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2483
|
| ขุนศรีศรากร (ชลอ ศรีธนากร)
|
|
|
| ขุนสุจริตรณการ (ผ่อง นาคะนุช)
|
|
ถึงแก่กรรม เมื่อ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2487
|
| กุหลาบ กาญจนสกุล
|
|
|
| หลวงอภัยสุรสิทธิ์ (ชม จันทราภัย)
|
|
ลาออก เมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2487
|
| ขุนจำนงภูมิเวท (จำนง ศิวะแพทย์)
|
|
|
| เอก สุภโปฎก
|
|
ลาออก เมื่อ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2482
|
| พระพิจารณ์พลกิจ (ยู่เซ็ก ดุละลัมพะ)
|
|
|
| ชั้น รัศมิทัต
|
|
|
| เดือน บุนนาค
|
|
|
| พระยาวิจารณ์จักรกิจ (บุญรอด สวาทะสุข)
|
|
ลาออก เมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2482
|
| ขุนพิพัฒน์สรการ (เท้ง พัฒนศิริ)
|
|
|
| ขุนวิมลสรกิจ (วิมล เก่งเรียน)
|
|
|
| พระยาทรงสุรเดช (เทพ พันธุมเสน)
|
|
ลาออก เมื่อ 25 มีนาคม พ.ศ. 2482
|
| จิบ ศิริไพบูลย์
|
|
ถึงแก่กรรม เมื่อ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2488
|
| ชลิต กุลกำม์ธร
|
|
|
| บรรจง ศรีจรูญ
|
|
|
| บุญล้อม พึ่งสุนทร
|
|
|
| ประยูร ภมรมนตรี
|
|
|
| พระประศาสน์พิทยายุทธ (วัน ชูถิ่น)
|
|
ลาออก เมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2481
|
| พระยาฤทธิอัคเนย์ (สละ เอมะศิริ)
|
|
ลาออก เมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2481
|
| วิลาศ โอสถานนท์
|
|
|
| พระศิลปศัสตราคม (ภักดิ์ เกษสำลี)
|
|
|
| สงวน ตุลารักษ์
|
|
ลาออก เมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2487
|
| สงบ จรูญพร
|
|
|
| สวัสดิ์ โสตถิทัต
|
|
|
| หลวงสินาดโยธารักษ์ (ชิต มั่นศิลป์)
|
|
|
| หลวงพรหมโยธี (มังกร พรหมโยธี)
|
|
|
| หลวงวิจักรกลยุทธ (เศียร สู่ศิลป์)
|
|
|
| น้อม เกตุนุติ
|
|
|
| สมาน เทพหัสดิน ณ อยุธยา
|
|
|
| วิเชียร สุวรรณทัต
|
|
ถึงแก่กรรม เมื่อ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2486
|
| ไชย ประทีปะเสน
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2481[5]
|
| สงวน รุจิราภา
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2481[5]
|
| แนบ พหลโยธิน
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2481[5]
|
| ซิม วีระไวทยะ
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2481[5]
และถึงแก่กรรม เมื่อ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2486
|
| จรูญ สืบแสง
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2481[5]
|
| วนิช ปานะนนท์
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2481[5]
และถึงแก่กรรม เมื่อ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2487
|
| สวัสดิ์ จันทรมณี
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2482[6]
|
| จิตตะเสน ปัญจะ
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2482[6]
|
| เฉลียว ปทุมรส
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2482[6]
|
| พระขจรเนติยุทธ (เจียม มูลสมบัติ)
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2482[7]
และถึงแก่กรรม เมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2488
|
| อำไพ รูปะสุต
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2482[7]
และลาออก เมื่อ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2488
|
| ยล สมานนท์
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2482[7]
|
| ขุนปลดปรปักษ์ (ปลด ภาณุสะวะ)
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2483[8]
|
| ขุนเรืองวีรยุทธ์ (บุญเรือง วีระหงส์)
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2483[8]
|
| สุรินทร์ ชิโนทัย
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2483[9]
|
| หงวน ทองประเสริฐ
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2483[10]
และลาออก เมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2487
|
| ประเสริฐ ศรีจรูญ
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 25 กันยายน พ.ศ. 2484[11]
|
| พระยาพหลพลพยุหเสนา (พจน์ พหลโยธิน)
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2484[12]
|
| ทวน วิชัยขัทคะ
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2485[13]
|
| บุญเจือ อังศุวัฒน์
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2485[13]
|
| เจริญ ปัณฑโร
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2485[13]
|
| ศิริ ชาตินันท์
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2487[14]
|
| จำรัส สุวรรณชีพ
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2487[14]
|
| วิจารณ์ เกษโกมล
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2487[14]
|
| เจือ สฤษฎีราชโยธิน
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2487[14]
|
| หม่อมราชวงศ์ลาภ หัสดินทร
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2487[14]
|
| อุดม พุทธิเกษตริน
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2487[14]
|
| การุณ ศรีจรูญ
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2487[14]
|
| แช่ม พรหมยงค์
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2487[14]
|
| เชย กลัญชัย
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2487[14]
และลาออก เมื่อ 2 กันยายน พ.ศ. 2488
|
| เล้ง ศรีสมวงศ์
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2488[15]
|
| ดิเรก ชัยนาม
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2488[15]
|
| หม่อมราชวงศ์เสนีย์ ปราโมช
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2488[16]
|
| สงวน ตุลารักษ์
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2488[16]
|
| หลวงวีรวัฒน์โยธิน (วีรวัฒน์ รักตะจิตระการ)
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2488[17]
|
| สุรจิต จารุเศรนี
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2488[17]
|
| ชลี สินธุโสภณ
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2488[17]
|
| ทองเปลว ชลภูมิ
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2488[17]
|
| ชาญ บุนนาค
|
|
แต่งตั้ง เมื่อ 5 กันยายน พ.ศ. 2488[18]
|
