พระอุปยุวราช เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าวรวงศาธรรมิกราชซึ่งพระยาเมืองจัน (เวียง) ราชวงศ์ล้านช้างสายเจ้าวรวงศา ให้การสนับสนุน พระองค์เป็นเครื่องมือของพระยาเมืองจันในการก่อกบฏยึดอำนาจจากพระเจ้าวรวงศาธรรมิกราช พระราชบิดาของพระองค์ พระยาเมืองจัน (เวียง) ตีเมืองเวียงจันทน์แตกเมื่อ พ.ศ. 2165 และตามไปสังหารพระเจ้าวรวงศาธรรมิกราชที่เสด็จหนีออกไปได้แล้ว ได้ยกพระอุปยุวราชขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ โดยพระยาเมืองจัน (เวียง) ขึ้นเป็นพระยาแสนหลวง (เวียง) และเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ พระอุปยุวราชครองราชย์ได้เพียง 9 เดือนก็สิ้นพระชนม์ใน พ.ศ. 2166 เสนาอำมาตย์ในเวียงจันทน์ได้ไปเชิญพระยานครหลวงพิชิต เจ้าเมืองมรุกขนคร ขึ้นครองราชย์ต่อมา บ้างว่าพระองค์มีพระโอรส 2 องค์คือเจ้าวิไชยและเจ้าต่อนคำ[1]
อ้างอิง
- มหาบุนมี เทบสีเมือง. ความเป็นมาของชนชาติลาว เล่ม 2 อาณาจักรลาวล้านช้างตอนต้น. แปลโดย ไผท ภูธา. กทม. สุขภาพใจ. 2554. หน้า 330 – 331
- ↑ บุญช่วย ศรีสวัสดิ์. ราชอาณาจักรลาว. พิมพ์ครั้งที่ 2. กทม. ศยาม. 2557
