ดไวต์ เอเวิร์สลีย์ ยอร์ก (อังกฤษ: Dwight Eversley Yorke; เกิดวันที่ 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1971 ที่เกาะโตเบโก) เป็นอดีตนักฟุตบอลทีมชาติตรินิแดดและโตเบโก ผ่านการเล่นฟุตบอลในพรีเมียร์ลีกกับแอสตันวิลลา, แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด, แบล็กเบิร์นโรเวอส์ และซันเดอร์แลนด์ รวมถึงเคยเป็นผู้ช่วยผู้จัดการทีมชาติตรินิแดดและโตเบโกในช่วงฟุตบอลโลก 2010 รอบคัดเลือก
ในช่วงที่ยังเล่นฟุตบอล ดไวต์ ยอร์ก เป็นนักเตะที่มีชื่อเสียงอย่างมาก สื่อมวลชนต่างประเทศตั้งฉายาให้เขาว่า The Smiling Assassin และมีฉายาในเมืองไทยว่า เพชฌฆาตหน้าเปื้อนยิ้ม เขาเคยเล่นในฟุตบอลโลก 1 ครั้ง ในฟุตบอลโลก 2006 ซึ่งเขารับหน้าที่เป็นกัปตันทีม
การเล่นฟุตบอลในระดับสโมสร
แอสตันวิลลา
ดไวต์ ยอร์ก ถูกค้นพบโดยเกรอัม เทย์เลอร์ ผู้จัดการทีมแอสตันวิลลาในขณะนั้น ที่กำลังพาทีมเตะอุ่นเครื่องในแถบเวสต์อินดีส ในปี ค.ศ. 1989 โดยเขาลงเล่นให้ทีมที่เตะอุ่นเครื่องกับแอสตันวิลลา
เกรอัม เทย์เลอร์ ประทับใจฟอร์มของเขามาก จึงได้ให้โอกาสมาทดสอบฝีเท้า และได้เซ็นสัญญากับทีม โดยดไวต์ ยอร์ก ได้โอกาสลงสนามในดิวิชัน 1 (พรีเมียร์ลีกในปัจจุบัน) เป็นครั้งแรกในฤดูกาล 1989-1990 โดยเป็นนัดที่ต้องบุกไปเยือนสโมสรคริสตัลพาเลซที่สนามเซลเฮิสต์พาร์กเมื่อวันที่ 24 มีนาคม ค.ศ. 1990 ซึ่งจบลงด้วยชัยชนะ 1-0 ของเจ้าบ้าน
ฤดูกาล 1990-1991 ดไวต์ ยอร์ก ยิงประตูแรกให้แอสตันวิลลา ได้ในการแข่งขันดิวิชั่น 1 ที่พบกับดาร์บี้ เคาน์ตี้ ที่สนามวิลลาพาร์ค โดยถูกเปลี่ยนตัวลงมาแทนไนเจล คาลาแกน และเป็นผู้ยิงประตูชัยในนาทีที่ 90 ให้ทีมชนะไป 3-2
ในช่วงที่เล่นให้กับแอสตันวิลลา ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1989 ดไวต์ ยอร์ก เล่นในตำแหน่งปีกขวามาโดยตลอด จนกระทั่งในพรีเมียร์ลีกฤดูกาล 1995-1996 เขาได้เปลี่ยนมาเล่นในตำแหน่งกองหน้า และสามารถสร้างผลงานการเป็นดาวยิงประจำพรีเมียร์ลีกได้อย่างรวดเร็ว
ยอร์กเป็นกองหน้าคนสำคัญของแอสตันวิลลา ในชุดที่เข้าชิงชนะเลิศฟุตบอลลีกคัพ กับสโมสรลีดส์ยูไนเต็ด ในปี 1996 โดยในนัดชิงชนะเลิศที่สนามกีฬาเวมบลีย์ เขาสามารถยิงประตูได้และช่วยให้ทีมชนะ 3-0 คว้าแชมป์ไปครองได้สำเร็จ
วันที่ 30 กันยายน 1996 เขาทำแฮตทริกได้ในเกมส์ที่แอสตันวิลลาออกไปแพ้สโมสรนิวคาสเซิลยูไนเต็ด 4-3 ที่สนามเซนต์เจมส์พาร์ก เกมนัดดังกล่าวนิวคาสเซิลออกนำไปก่อน 3-1 และแอสตันวิลลาเหลือแค่ 10 คน จากการที่มาร์ค ดราเปอร์ โดนไล่ออกตอนท้ายครึ่งแรก ยอร์คเล่นอย่างมุ่งมั่น และพาแอสตันวิลลา กลับสู่เกมโดยการยิงอีกสองประตูในครึ่งหลังให้ทีมไล่ตามมาเป็น 4-3 และเป็นแฮตทริกของเขา แม้ท้ายที่สุดทีมจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ แต่จากฟอร์มอันยอดเยี่ยมของเขาในนัดนี้ทำให้เขาได้รับความสนใจจากแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
อ้างอิง
|
---|
ยูโรเปียนคัพ |
- 1955–56: Milutinović
- 1956–57: ไวโอเลต
- 1957–58: ดิ เอสเตฟาโน
- 1958–59: ฟงแตน
- 1959–60: ปุชกาช
- 1960–61: J. Águas
- 1961–62: ดิ เอสเตฟาโน, Løfqvist, ปุชกาช, Strehl & Tejada
- 1962–63: Altafini
- 1963–64: Kovačević, Mazzola & ปุชกาช
- 1964–65: เอวแซบียู & Torres
- 1965–66: Albert & เอวแซบียู
- 1966–67: Piepenburg & Van Himst
- 1967–68: เอวแซบียู
- 1968–69: ลอว์
- 1969–70: Jones
- 1970–71: Antoniadis
- 1971–72: Dunai, Macari & Takač
- 1972–73: มึลเลอร์
- 1973–74: มึลเลอร์
- 1974–75: มึลเลอร์ & Markarov
- 1975–76: ไฮน์เคิส
- 1976–77: Cucinotta & มึลเลอร์
- 1977–78: Simonsen
- 1978–79: Sulser
- 1979–80: Lerby
- 1980–81: McDermott, Rummenigge & Souness
- 1981–82: Hoeneß
- 1982–83: รอสซี
- 1983–84: Sokol
- 1984–85: Nilsson & ปลาตีนี
- 1985–86: Nilsson
- 1986–87: Cvetković
- 1987–88: R. Águas, Ferreri, Hagi, Madjer, McCoist, Míchel & Novák
- 1988–89: ฟัน บัสเติน
- 1989–90: ปาแป็ง & โรมารีอู
- 1990–91: Pacult & ปาแป็ง
- 1991–92: ปาแป็ง & Yuran
|
---|
ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก | |
---|