Imani ya Kanisa

Imani
Hii ni sehemu ya mfululizo kuhusu Kanisa Katoliki

Umoja wa Mungu Utatu (Baba, Mwana, Roho Mtakatifu) Umwilisho Maisha ya Yesu Msalaba Ufufuko Kupaa Historia ya Wokovu Ufunuo Biblia Mapokeo Ualimu Dogma Neema Dhambi Wokovu Sakramenti Watakatifu Bikira Maria
Muundo
Papa: Fransisko Urika wa maaskofu Mitaguso mikuu Kundi la Makardinali Kanisa la Kilatini Makanisa Katoliki ya Mashariki
Historia
Historia Ukristo Ukatoliki Mlolongo wa Kitume Sifa nne za Kanisa Utetezi Ekumeni Maisha ya kiroho Amri Kumi Utawa Sala Falsafa Teolojia Muziki Sanaa Sayansi
Ibada
Liturujia Mwaka wa Kanisa Ekaristi Liturujia ya Vipindi
Mapokeo ya liturujia
Liturujia ya Kilatini (Roma Liturujia ya Trento Milano Toledo Braga Lyon Canterbury) Liturujia ya Armenia Liturujia ya Misri Liturujia ya Ugiriki Liturujia ya Antiokia Liturujia ya Mesopotamia

Imani ya Kanisa (kwa Kilatini: fides Ecclesiae; kwa Kiingereza: Faith of the Church) ni wazo la msingi la teolojia ya Kanisa Katoliki. Maana yake ni kwamba imani si kazi ya Mkristo binafsi kwanza, bali ya Kanisa lote kwa pamoja^[1].

Kanisa ndilo lilipokea amana au hazina ya imani (depositum fidei) kwa Yesu Kristo kupitia Mitume wake. Likiongozwa na Roho Mtakatifu, alivyoahidi Yesu mwenyewe (Yoh 16:12-14), Kanisa linazidi kukumbuka na kuelewa yale yote yaliyofunuliwa naye, ili kwamba yawe hai karne hata karne.

Hata yakitokea mapungufu au kukosekana uwiano mzuri katika ufundishaji wa imani wakati fulani au katika eneo fulani, Kanisa zima linasadikika kuwa haliwezi kupotewa na ukweli, bali linazidi kuufahamu kikamilifu.

Vilevile, tendo la Mkristo kumsadiki Mungu na ufunuo wake linabebwa na imani ya taifa lake lote kama mtoto anavyobebwa na mama yake na kufundishwa naye kujua na kusema.

Hivyo Mkatoliki anahimizwa kushiriki zaidi na zaidi imani ya Kanisa lote (la nyakati zote na la mahali kote) ili azidi kusadiki kwa hakika, mbali na tafsiri binafsi zinazoweza kuathiriwa na umimi, na utamaduni n.k.