Ai ishte zv.guvernator i Riadit dhe më vonë guvernator i Riadit për 48 vjet nga viti 1963 deri më 2011. Ai më pas u emërua Ministër i Mbrojtjes. Ai u emërua gjithashtu Princi i Kurorës i Arabisë Saudite në vitin 2012 pas vdekjes së vëllait të tij Najef bin Abdulaziz. Selmani u bë mbret në vitin 2015 pas vdekjes së gjysmë vëllait të tij, Mbretit Abdullah. Ai është djali më i vjetër i mbijetuar i Ibn Saudit.
Selmani lindi më 31 dhjetor 1935 dhe raportohet të jetë djali i 25-të i Ibn Saudit, monarku i parë dhe themeluesi i Arabisë Saudite.[1] Selmani dhe gjashtë vëllezërit e tij të plotë përbëjnë Sudairi Seven.[2] Ai u rrit në Pallatin Murabba.
Selman mori arsimin e tij të hershëm në Shkollën e Princave në kryeqytetin e Riadit, një shkollë e krijuar nga Ibn Saud posaçërisht për të siguruar arsimimin për fëmijët e tij.[3] Ai studioi fenë dhe shkencën moderne.[4]
Guvernatori i Riadit
Guvernatori Selman bin Abdulaziz me Vladimir Putin në vitin 2007
Selman u emërua si zv.guvernator i Provincës Riad më 17 mars 1954, në moshën 19 vjeçare, dhe mbajti këtë post deri më 19 prill 1955.[1] Ai u emërua si guvernator i provincës më 5 shkurt 1963,[3] dhe qëndroi në atë zyrë deri më 5 nëntor 2011.[4]
Si guvernator, ai kontribuoi në zhvillimin e Riadit nga një qytet i mesëm në një metropol të madh urban. Ai shërbeu si një ndërlidhës i rëndësishëm për të tërhequr turizmin, projektet kapitale dhe investimet e huaja në vendin e tij. Ai favorizonte marrëdhëniet politike dhe ekonomike me Perëndimin.[5] Gjatë qeverisjes së tij, Selman rekrutoi këshilltarë nga Universiteti Mbreti Saud.[6]
Gjatë pesë dekadave të Selmanit si guvernator i Riadit, ai u bë i aftë në menaxhimin e ekuilibrit delikat të interesave klerikale, fisnore dhe princërore që përcaktojnë politikën saudite.[7] Ai ishte gjithashtu kryetari i Fondacionit Mbreti Abdulaziz për Kërkime dhe Arkiva (KAFRA),[8] Muzeu Mbreti Abdulaziz,[9] Qendra për Kërkime të Aftësisë së Kufizuar dhe Shoqëria Bamirëse për Kujdesin e Pacientëve të Veshkave.[1]
Mbreti Salman ndërmori gjithashtu disa turne të huaja ndërsa ishte guvernator. Në vitin 1974, ai vizitoi Kuvajtin, Bahreinin dhe Katarin për të forcuar marrëdhëniet e Arabisë Saudite me ato kombe. Gjatë vizitës së tij në Montreal, Kanada më 1991, ai përuroi një galeri. Në vitin 1996, ai u prit në Pallatin Élysée në Paris nga presidenti i atëhershëm francez Jacques Chirac. Në të njëjtin vit ai vizitoi Bosnjën dhe Hercegovinën për të dhënë donacione për qytetarët myslimanë të vendit. Duke qenë pjesë e një turneu aziatik në vitin 1998, Selman vizitoi Pakistanin, Japoninë, Brunei[10] dhe Kinën.[11]
Sipas Washington Post, gazetari saudit i ndjeri Xhamal Kashogxhi "kritikoi Princin Selman, atëherë guvernator i Riadit dhe kreu i komitetit Saudit për mbështetjen e muxhahedinëve afganë, për financimin e pa mençur të grupeve ekstremiste selefiste që po minonin luftën [në Afganistan kundër sovjetikëve]."
Nën Selmanin, Riadi u bë një nga qytetet më të pasura në Lindjen e Mesme dhe një vend i rëndësishëm për tregtinë. Kishte gjithashtu përparime infrastrukturore duke përfshirë shkollat, universitetet dhe stadiumet sportive.[1]
Princi i Kurorës
Princi i Kurorës Selman takon Sekretarin e Mbrojtjes të SHBA Chuck Hagel, 23 prill 2013
Më 18 qershor 2012, Selman u emërua Princi i Kurorës i Arabisë Saudite menjëherë pas vdekjes së vëllait të tij, Princit të Kurorës Najef bin Abdulaziz El Saudi.[12][13] Princi Selman u bë gjithashtu zëvendës kryeministër i parë. Emërimi i tij si princ i kurorës dhe zëvendës kryeministër u pa nga disa si një sinjal se reformat e kujdesshme të Mbretit Abdullah kishte të ngjarë të vazhdonin. Nga ana tjetër, reformistët sauditë deklaruan se ndërsa Princi Selman, në kontrast me mbretërit e tjerë sauditë, mori një qasje më diplomatike ndaj tyre, ai nuk mund të konsiderohej një reformator politik. Ata argumentuan gjithashtu se, si mbreti Abdullah, Selman u përqëndrua kryesisht në përmirësimin ekonomik sesa në ndryshimet politike.
Më 27 gusht 2012, Oborri Mbretëror njoftoi se Selman ishte përgjegjës për çështjet e shtetit ndërsa mbreti Abdullah ishte jashtë vendit. Princi Selman filloi një llogari në Twitter në 23 shkurt 2013.[14] Në shtator 2012, Salman u emërua si nënkryetari i këshillit të shërbimit ushtarak. Ai është një avokat i fortë për filantropinë në kombet e varfra myslimane si Somalia, Sudani, Bangladeshi dhe Afganistani.[5]
Mbreti i Arabisë Saudite
Presidenti amerikan Barack Obama shtrëngon duartë me Mbretin Selman, Riad, 27 janar 2015
Më 23 janar 2015, Selman trashëgoi fronin pasi gjysmë-vëllai i tij Abdullah vdiq nga pneumonia në moshën 90 vjeç. Mbreti i ri lëshoi një deklaratë e cila lexonte "Lartmadhëria e tij Selman bin Abdulaziz El Saudi dhe të gjithë anëtarët e familjes dhe kombi vajton Mbrojtësin e Dy Xhamive të Shenjta, Mbretin Abdullah bin Abdulaziz, i cili vdiq saktësisht në ora 1 të mëngjesit të sotëm". Ai caktoi si Princin e Kurorës gjysmë vëllain e tij më të ri, Princin Mukrin.[15]
Në shkurt 2015, ai priti Princin Çarls gjatë turneut të tij gjashtë-ditor në Lindjen e Mesme. Ata "shkëmbyen bisedime të përzemërta dhe rishikuan marrëdhëniet dypalëshe" midis vendeve.[17]
Reformat e hershme
Një nga gjërat e para që mbreti dhe djali i tij, Muhammed bin Selman, bënë ishte të modernizonin burokracinë qeveritare. Me vdekjen e Mbretit Abdullah, kishte deri në njëmbëdhjetë sekretari të qeverisë, dhe të gjitha këto u shfuqizuan dhe rindërtuan si vetëm dy, ]]Këshilli i Çështjeve Politike dhe të Sigurisë]] (CPSA), i kryesuar nga Zëvendës Princi i Kurorës Muhammed bin Najef, dhe Këshilli për Çështjet Ekonomike dhe të Zhvillimit (CEDA), i kryesuar nga Sekretari i Përgjithshëm i Oborrit Mbretëror, Princi Muhammed bin Selman, të cilëve iu dha liria për të riorganizuar plotësisht qeverinë[18] dhe për të forcuar fuqinë e fraksionit Sudairi, të cilit të dy princërit i përkasin.
^Alexander Bligh. From Prince to King; Succession to the throne in Saudi Arabia. New York, New York University Press (1984). Arabic edition: Alexander Bligh. Min amir ila malik. London, D.A. Publications (1989).
_(cropped).jpg)
.jpg)
.jpg)
