Izraeli brenda kufijve të njohur ndërkombëtarisht të treguar me ngjyrë të gjelbër të errët; territoret e pushtuara nga Izraeli tregohen me jeshile të hapur
Pas pavarësisë së saj, Izraeli u përfshi pothuajse menjëherë në konflikt me pesë shtetet fqinje arabe, ushtritë e të cilëve filluan të hyjnë në zonën e ish Palestinës së Detyrueshme më 15 maj, duke filluar Luftën Arabo-Izraelite të vitit 1948. Në fillim të vitit të ardhshëm, Marrëveshjet e Armëpushimit të vitit 1949 e lanë Izraelin nën kontrollin e mbi një të tretës më shumë territor nga sa kërkonte plani i ndarjes, pa krijuar asnjë shtet të pavarur arab. Gjatë të dy fazave të luftës së Palestinës 1948, mbi 700,000 arabë palestinezë u dëbuan ose u larguan nga territori izraelit në Bregun Perëndimor, Gaza dhe vendet fqinje arabe, me më pak se 150,000 arabë palestinezë të mbetur brenda Izraelit. Gjatë dhe menjëherë pas luftës, rreth 260,000 hebrenj emigruan ose u larguan nga bota arabe në Izrael.[18][fn 5] Praktikat e Izraelit në pushtimin e territoreve palestineze, pushtimi më i gjatë ushtarak në historinë moderne, kanë tërhequr dënimin ndërkombëtar për shkeljen e të drejtave të njeriut të palestinezëve, duke përfshirë akuzat për aparteid.[19] Izraeli renditet i 29-ti në GDP dhe i 13-ti në PBB për frymë.[20]
Më 14 maj 1948, një ditë para skadimit të mandatit britanik, David Ben-Gurion, kreu i Agjencisë Hebraike, deklaroi "krijimin e një shteti hebre në Eretz-Izrael, të njohur si Shteti i Izraelit".[21][22] E vetmja referencë në tekstin e Deklaratës për kufijtë e shtetit të ri është përdorimi i termit Eretz-Israel ("Toka e Izraelit").[23] Të nesërmen, ushtritë e katër vendeve arabe Egjipti, Siria, Transjordania dhe Iraku- hynë në pjesë të asaj që kishte qenë Palestina e Detyrueshme Britanike, duke nisur Luftën Arabo-Izraelite të vitit 1948;[24][25][26]Jemeni, Maroku, Arabia Saudite dhe Sudani iu bashkuan luftës.[27][28] Qëllimi i dukshëm i pushtimit ishte të parandalonte krijimin e shtetit hebre që në fillim, dhe disa udhëheqës arabë folën për "përzjerjen e hebrenjve në det".[29][30] Lidhja Arabe deklaroi se pushtimi ishte për të rivendosur ligjin dhe rendin dhe për të parandaluar gjakderdhjen e mëtejshme.[31]
Pas një viti luftimesh, u shpall një armëpushim dhe u vendosën kufijtë e përkohshëm, të njohur si Vija e Gjelbër.[32] Jordania aneksoi atë që u bë e njohur si Bregu Perëndimor, duke përfshirë Jeruzalemin Lindor, dhe Egjipti pushtoiRripin e Gazës. OKB-ja vlerësoi se më shumë se 700,000 palestinezë u dëbuan nga forcat izraelite ose u larguan nga avancimi i tyre gjatë konfliktit - ajo që do të bëhej e njohur në arabisht si Nakba ("katastrofë").[33] Rreth 156,000 mbetën dhe u bënë qytetarë arabë të Izraelit.[34]
Territori sovran i Izraelit (sipas linjave të demarkacionit të Marrëveshjeve të Armëpushimit të vitit 1949 dhe duke përjashtuar të gjitha territoret e pushtuara nga Izraeli gjatë Luftës Gjashtë Ditore të vitit 1967) është afërsisht 20,770 kilometra katrorë (8,019 mi katrorë) në sipërfaqe, nga të cilat dy përqind janë ujë.[39] Megjithatë, Izraeli është aq i ngushtë (100 km në gjerësinë e tij, krahasuar me 400 km nga veriu në jug) sa zona ekskluzive ekonomike në Mesdhe është dyfishi i sipërfaqes tokësore të vendit.[40] Sipërfaqja e përgjithshme sipas ligjit izraelit, duke përfshirë Jeruzalemin Lindor dhe Lartësitë e Golanit, është 22,072 kilometra katrorë (8,522 mi katrorë),[41] dhe sipërfaqja e përgjithshme nën kontrollin izraelit, duke përfshirë territorin e kontrolluar nga ushtria dhe pjesërisht të qeverisur nga palestinezët në Bregun Perëndimor, është 27,799 kilometra katrorë (10,733 mi katrorë).[42]
Shteti i Izraelit është i ndarë në gjashtë distrikte kryesore administrative, të njohura si mehozot (hebraisht: מחוזות; njëjës: mahoz). E gjithë zona e Judesë dhe Samarisë dhe pjesë të distrikteve të Jeruzalemit dhe veriut nuk njihen ndërkombëtarisht si pjesë e Izraelit. Distriktet ndahen më tej në pesëmbëdhjetë nën-distrikte të njohura si nafot (נָפוֹת; njëjës: nafa), të cilat vetë janë të ndara në pesëdhjetë rajone natyrore.[43]
Gjuha e vetme zyrtare e Izraelit është hebraishtja. Deri në vitin 2018, arabishtja ishte gjithashtu një nga dy gjuhët zyrtare të Shtetit të Izraelit;[8] në vitin 2018 ajo u zvogëlua në të paturit e një 'status të veçantë në shtet' me përdorimin e saj nga institucionet shtetërore për t'u vendosur në ligj.[9][10] Hebraishtja është gjuha kryesore e shtetit dhe flitet çdo ditë nga shumica e popullsisë. Arabishtja flitet nga pakica arabe, ndërsa hebraishtja mësohet në shkollat arabe.
Si një vend imigrantësh, shumë gjuhë mund të dëgjohen në rrugë. Për shkak të imigrimit masiv nga ish-Bashkimi Sovjetik dhe Etiopia (rreth 130,000 jehudë etiopianë jetojnë në Izrael),[44][45]rusishtja dhe amarishtja fliten gjerësisht.[46] Më shumë se një milion emigrantë rusishtfolës mbërritën në Izrael nga shtetet pas-sovjetike midis viteve 1990 dhe 2004.[47] Frëngjishtja flitet nga rreth 700,000 izraelitë,[48] kryesisht me prejardhje nga Franca dhe Afrika e Veriut (shih jehudët magrebi). Anglishtja ishte gjuhë zyrtare gjatë periudhës së mandatit; ajo e humbi këtë status pas krijimit të Izraelit, por ruan një rol të krahasueshëm me atë të një gjuhe zyrtare,[49][50][51] siç mund të shihet në shenjat rrugore dhe dokumentet zyrtare. Shumë izraelitë komunikojnë mjaft mirë në anglisht, pasi shumë programe televizive transmetohen në anglisht me titra dhe gjuha mësohet që në klasat e hershme në shkollën fillore. Përveç kësaj, universitetet izraelite ofrojnë kurse në gjuhën angleze për lëndë të ndryshme.
Feja në Izrael manifestohet kryesisht në Judaizëm, feja etnike e popullit jehude. Shteti i Izraelit e deklaron veten si një "shtet jehud dhe demokratik" dhe është i vetmi vend në botë me një popullsi me shumicë jehude.
Myslimanët përbëjnë pakicën më të madhe fetare të Izraelit, duke përbërë rreth 17.6% të popullsisë. Rreth 2% e popullsisë janë të krishterë dhe 1.6% janë druze.[39] Popullsia e krishterë përbëhet kryesisht nga krishterë arabë dhe krishterë arame, por përfshin gjithashtu emigrantë post-sovjetikë, punëtorë të huaj me origjinë shumëkombëshe dhe ndjekës të Judaizmit Mesianik, të konsideruar nga shumica e të krishterëve dhe hebrenjve si një formë e krishterimit.[52] Anëtarët e shumë grupeve të tjera fetare, duke përfshirë budistët dhe hindutë, mbajnë një prani në Izrael, megjithëse në numër të vogël.[53]
Arsimi
Ligji Shtetëror për Arsimin, i miratuar në vitin 1953, krijoi pesë lloje shkollash: laike shtetërore, fetare shtetërore, ultra ortodokse, shkolla të vendbanimeve komunale dhe shkolla arabe. Sekulari publik është grupi më i madh shkollor dhe frekuentohet nga shumica e nxënësve hebrenj dhe jo-arabë në Izrael. Shumica e arabëve i dërgojnë fëmijët e tyre në shkolla ku gjuha e mësimit është arabishtja.[54] Arsimi është i detyrueshëm në Izrael për fëmijët nga mosha tre deri në tetëmbëdhjetë vjeç.[55] Shkollimi ndahet në tre nivele - shkolla fillore (klasat 1-6), shkolla e mesme (klasat 7-9) dhe shkolla e mesme (klasat 10-12) - duke kulmuar me provimet e maturës Bagrut. Njohuritë në lëndët bazë si matematika, gjuha hebraike, letërsia hebraike dhe e përgjithshme, gjuha angleze, historia, shkrimet biblike dhe qytetaria janë të nevojshme për të marrë një certifikatë Bagrut.[56]
Ekonomia e izraelit është ekonomi e zhvilluar dhe moderne e karakterizuar me sektor shtetëror dhe taksa relativisht të larta, industrinë e hi tek të zhvilluar dhe varësi në import mallrash si: naftë, benzinë, qymyr, diamante të papërpunuara dhe ushqim. Industri të tjera të rëndësishme janë industria ushtarake, turizmi, industria e hekurit, kimike, aparatura bio shëndetësore dhe përpunimi i diamanteve, një fushë që Izraeli kryeson në botë.
Sot ekonomia izraelite karakterizohet me kalimin nga dominim dhe pronësi shtetërore në privatizim, lirësi në pazarin e valutës së huaj, shkurtim i kufijve për import dhe ulje të ngadaltë për taksën e punës dhe taksën e blerjeve. Ne Izrael ekziston taksë e lartë për makinat dhe benzinën dhe gjithashtu ekzistojnë monopole shtetërore të mëdha si kompania energjetike, portet dhe rafineritë. Në popullsinë izraelite ka kritika për monopolet dhe nga ana tjetër ka dhe kritika për lidhjet mes kapitalit dhe qeverise që kur filloi privatizimi i monopoleve dhe pronësive shtetërore.
Izraeli është i varfër në pasuri natyrore. Industria e Izraelit bazohet sot në fusha të pasuruara me burime njerëzore dhe mbahet si përparimtarë në fushat e studimeve dhe të zhvillimit. Industritë e mbrojtjes të Izraelit (Rafael, industria ushtarake, industria ajrore, elbit, el op dhe të tjera) prodhojnë për platformën vendase dhe eksportojnë dhe jashtë mjete luftarake përparimtare.
Në fund të vitit 2005 në Izrael ishin të shkruara 379,503 kompani nga të cilat kompania më e madhe ishte Teva kompania e prodhimit të ilaçeve Venere, që të ardhurat e saj për vitin 2005 ishin 5 miliard dollarë dhe fitime mbi një miliard dollarë. Shoqëri të tjera që operojnë në fushën e hi tek dhe internetit si checkpoint, amdocs dhe combras.
Që në vitin 2000 ekziston një dukuri që shoqëri izraelite blejnë kompani të huaja në botë ose të hapin filiale të rrjeteve izraelite jashtë kufijve të Izraelit. Sot, një pjesë e qendrave tregtare në Evropën lindore janë në pronësi të biznesmenëve izraelitë.
Literaturë
Shkrimtarët izraelitë kanë kontribuar shumë në literaturën e atyre shteteve ku kanë punuar, p.sh literatura jidishe në Gjermani, e cila u shkrua nga autorët hebrenj, po ashtu ata kanë kontribuar në shtetete e tjera me shkrimtarët atje.
Oskar Shelbah është autor gjerman me prejardhje hebreje. Ai ka shkruar librin Sistemi im i suksesit që thuhet se nuk ka familje gjermane që nuk e ka në shtëpinë e saj.
^Jeruzalemi është qyteti më i madh i Izraelit nëse përfshin Jeruzalemin Lindor, i cili njihet gjerësisht si territor i pushtuar.[7]
^Arabishtja ka qenë më parë gjuhë zyrtare e shtetit të Izraelit.[8] Në vitin 2018 klasifikimi i tij u ndryshua në një 'status special në shtet' me përdorimin e tij nga institucionet shtetërore për t'u vendosur në ligj.[9][10]
^ abcGabim referencash: Etiketë <ref> e pavlefshme;
asnjë tekst nuk u dha për refs e quajtura oecd
^Dhjetëra mijëra hebrenj në vendet arabe u larguan nga shtëpitë e tyre edhe për shkak të luftës së vitit 1948, të shtyrë nga një kombinim i ndjenjës dhe legjislacionit antisemitik, ndjenjave fetare, aktivitetit sionist, faktorëve ekonomikë, përfundimit të sundimit kolonial dhe arsyeve të tjera. Vendimi për t'u larguar ndryshonte sipas rrethanave, si dhe sipas vendit dhe klasës shoqërore. Përafërsisht 260,000 hebrenj nga bota arabe u shpërngulën në Izrael gjatë dhe menjëherë pas luftës.[18]
^"Czech Republic announces it recognizes West Jerusalem as Israel's capital". The Jerusalem Post (në anglisht). 6 dhjetor 2017. Marrë më 6 dhjetor 2017. The Czech Republic currently, before the peace between Israel and Palestine is signed, recognizes Jerusalem to be in fact the capital of Israel in the borders of the demarcation line from 1967." The Ministry also said that it would only consider relocating its embassy based on "results of negotiations.
^Clifford, Clark, "Counsel to the President: A Memoir", 1991, p. 20.
^Jacobs, Frank (7 gusht 2012). "The Elephant in the Map Room". Borderlines (në anglisht). The New York Times. Marrë më 3 shtator 2012.
^'Hyrja në (luftën) e vendeve arabe përbën një problem kompleks ligjor. Kalimi i kufijve mund të përbëjë një akt agresioni ose një kërcënim kundër paqes, duke justifikuar një dënim dhe një ndërhyrje nga Kombet e Bashkuara, por nëse ushtritë depërtojnë vetëm në pjesën arabe të planit të ndarjes, ato mund të konsiderohen si të thirrura ( për ta bërë këtë) nga popullsia dhe në këtë fazë ndërhyrja e tyre nuk do të ishte në vetvete një kërcënim kundër paqes. Kjo do të fillonte vetëm nëse pjesa hebreje do të sulmohej. Tani, ushtritë arabe kërcënojnë drejtpërdrejt territorin hebre në pika të caktuara, ndërsa në të tjera hebrenjtë tashmë kanë zënë pozicione të mëdha në territorin arab. ('L'entrée en guerre des pays arabes pose un problem juridique complexe. Le franchissement des frontières peut constituer un acte d'aggression ou une menace contre la paix, justifiant une condannation et une intervention des Nations unies, mais si les armées pénètrent seulement dans la partie arabe du plan de partage, elles peuvent être considérées comme appelées par la population et à ce stade leur intervention ne serait pas par elle-même une menace contre la paix. Elle ne commencerait qu'avec l'attaque de la partie juive. Or, en certains points, les armées arabes menacent directement le territoire juif et dans d'autres les Juifs se sont déjà largement installés en territoire arabe.' Henry Laurens, La Question de Palestine,Fayard Paris 2007 vol.3 p.104
^William Roger Louis (1984). The British Empire in the Middle East, 1945–1951: Arab Nationalism, the United States, and Postwar Imperialism (në anglisht). Clarendon Press. fq. 579. ISBN978-0-19-822960-5. "The transcript makes it clear that British policy acted as a brake on Jordan. "King Abdullah was personally anxious to come to agreement with Israel", Kirkbride stated, "and in fact it was our restraining influence which had so far prevented him from doing so". Knox Helm confirmed that the Israelis hoped to have a settlement with Jordan, and that they now genuinely wished to live peacefully within their frontiers, if only for economic reasons".
^Spolsky, Bernard (1999). Round Table on Language and Linguistics (në anglisht). Washington, DC: Georgetown University Press. fq. 169–170. ISBN978-0-87840-132-1. In 1948, the newly independent state of Israel took over the old British regulations that had set English, Arabic, and Hebrew as official languages for Mandatory Palestine but, as mentioned, dropped English from the list. In spite of this, official language use has maintained a de facto role for English, after Hebrew but before Arabic.
^Bat-Zeev Shyldkrot, Hava (2004). "Part I: Language and Discourse". përmbledhur nga Diskin Ravid, Dorit; Bat-Zeev Shyldkrot, Hava (red.). Perspectives on Language and Development: Essays in Honor of Ruth A. Berman (në anglisht). Kluwer Academic Publishers. fq. 90. ISBN978-1-4020-7911-5. English is not considered official but it plays a dominant role in the educational and public life of Israeli society. ... It is the language most widely used in commerce, business, formal papers, academia, and public interactions, public signs, road directions, names of buildings, etc. English behaves 'as if' it were the second and official language in Israel.
^Shohamy, Elana (2006). Language Policy: Hidden Agendas and New Approaches (në anglisht). Routledge. fq. 72–73. ISBN978-0-415-32864-7. In terms of English, there is no connection between the declared policies and statements and de facto practices. While English is not declared anywhere as an official language, the reality is that it has a very high and unique status in Israel. It is the main language of the academy, commerce, business, and the public space.
^ abShetreet, Ida Ben; Woolf, Laura L. (2010). "Education"(PDF). Publications Department (në anglisht). Ministry of Immigrant Absorption. Marrë më 30 gusht 2012.
Resolusi 786Dewan Keamanan PBBBosnia dan HerzegovinaTanggal10 November 1992Sidang no.3.133KodeS/RES/786 (Dokumen)TopikBosnia dan HerzegovinaRingkasan hasil15 mendukungTidak ada menentangTidak ada abstainHasilDiadopsiKomposisi Dewan KeamananAnggota tetap Tiongkok Prancis Rusia Britania Raya Amerika SerikatAnggota tidak tetap Austria Belgia Tanjung Verde Ekuador Hungaria India Jepang Maroko Venezuela Zimbabwe R...
Village in Estonia Village in Saare, EstoniaKargiVillageCountry EstoniaCountySaareParishSaaremaaTime zoneUTC+2 (EET) • Summer (DST)UTC+3 (EEST) Kargi is a village in Saaremaa Parish, Saare County in western Estonia.[1] References ^ Classification of Estonian administrative units and settlements 2014 (retrieved 28 July 2021) vteSettlements in Saaremaa ParishTown Kuressaare Small boroughs Aste Kihelkonna Kudjape Kärla Leisi Nasva Orissaare Salme Valjala Villages Aaviku...
Sebuah segiempat garis singgung bersama dengan lingkaran dalamnya Dalam geometri Euklides, segiempat garis singgung adalah segiempat yang bersifat cembung dengan keempat sisinya menyinggung sebuah lingkaran, dan lingkaran itu merupakan lingkaran dalam. Ciri-ciri Menurut teorema Pitot, dua pasangan sisi yang berhadapan di sebuah segiempat garis singgung itu sama panjang, sehingga jumlah darinya sama dengan semiperimeter dari segiempat a + c = b + d = a + b + c + d 2 . {\displaystyle a+c=b+d={\...
قرية بيت سوار - قرية - تقسيم إداري البلد اليمن المحافظة محافظة صنعاء المديرية مديرية بني حشيش العزلة عزلة عيال مالك السكان التعداد السكاني 2004 السكان 97 • الذكور 46 • الإناث 51 • عدد الأسر 11 • عدد المساكن 13 معلومات أخرى التوقيت توقيت اليمن (+3 غرين...
باسينيانو سول تراسيمينو الاسم الرسمي (بالإيطالية: Passignano sul Trasimeno) الإحداثيات 43°11′00″N 12°08′00″E / 43.183333333333°N 12.133333333333°E / 43.183333333333; 12.133333333333 [1] تقسيم إداري البلد إيطاليا[2] التقسيم الأعلى مقاطعة بِرُوجَة خصائص جغرافية المساحة 81.33
De Zwitserse Gereformeerde Kerken (Duits: Evangelisch-reformierte Kirchen der Schweiz - evangelisch-gereformeerde kerken van Zwitserland) zijn kantonale regionale kerken in Zwitserland die ontstonden tijdens de Reformatie. De kerken hebben in totaal zo'n 2,4 miljoen leden verdeeld over 980 kerken met circa 1500 predikanten. Het aantal actief praktiserenden is niet bekend.[1] Ze zijn historisch gebaseerd op de leer van Huldrych Zwingli en Johannes Calvijn; de Duitstalige kerken zijn me...
Main article: List of people from the London Borough of Richmond upon Thames Main article: Barnes, London The Terrace 10 The Terrace, where Gustav Holst lived from 1908 to 1913. This is a list of notable residents of Barnes, London, a district in the London Borough of Richmond upon Thames.[nb 1] Barnes, in a bend of the River Thames, is in the extreme north-east of Richmond upon Thames (and as such is the closest part of the borough to central London). Its built environment includes a...
1971 American film by Alan J. Pakula This article is about the film. For other uses, see Klute (disambiguation). KluteTheatrical release posterDirected byAlan J. PakulaWritten byAndy Lewis Dave LewisProduced byAlan J. PakulaStarring Jane Fonda Donald Sutherland Charles Cioffi Roy Scheider CinematographyGordon WillisEdited byCarl LernerMusic byMichael SmallProductioncompanyGus ProductionsDistributed byWarner Bros.Release date June 23, 1971 (1971-06-23)[1] Running time114...
Brazilian mixed martial artist (born 1968) This biography of a living person needs additional citations for verification. Please help by adding reliable sources. Contentious material about living persons that is unsourced or poorly sourced must be removed immediately from the article and its talk page, especially if potentially libelous.Find sources: Carlos Barreto fighter – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (October 2015) (Learn how and...
Indo-Aryan language of Pakistan Kalkotiکلکوٹی / کھلکوٹی / کھعلکوٹیPronunciation[kʰælkoːʈ]Native toPakistanRegionKalkot TehsilNative speakers6,000 (2018)[1]Language familyIndo-European Indo-IranianIndo-AryanEastern DardicShinaicSawi–Kalkoti–Palula?[2]Kalkoti–Palula?[2]KalkotiLanguage codesISO 639-3xkaGlottologkalk1245 Kalkoti, also known as Goedijaa,[3] is an Indo-Aryan language spoken in the Kalkot Tehsil, in the Upper D...
Indian sarangi player (born 1988) Suhail Yusuf KhanSuhail during a show in 2015Background informationBorn (1988-02-07) 7 February 1988 (age 35)Delhi, National Capital Region, IndiaOriginSri Venkateswara CollegeGenresSarangi, Sufi RockInstrumentsSarangiYears active2003–presentWebsitesuhailyusufkhan.comMusical artist Suhail Yusuf Khan (Hindi: सुहेल युसूफ खान; born 1988) is an Indian sarangi player and vocalist.[1][2] He is the grandson of Sarangi...
US professional baseball league This article is about the professional baseball league. For other uses, see International League (disambiguation). Not to be confused with Inter-National League. International LeagueClassificationTriple-A (1946–present)Double-A (1912–1945)Class A (1902–1911)SportBaseballFounded1884 (139 years ago) (1884)No. of teams20CountryUnited StatesMost recentchampion(s)Norfolk Tides (2023)Most titlesRochester Red Wings (19)TV partner(s)MiLB.TV, MLB Net...
Public university in Odesa, Ukraine This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article may be in need of reorganization to comply with Wikipedia's layout guidelines. Please help by editing the article to make improvements to the overall structure. (November 2012) (Learn how and when to remove this template message) This article does not cite any sources. Please help improve this...
You can help expand this article with text translated from the corresponding article in Japanese. (December 2009) Click [show] for important translation instructions. View a machine-translated version of the Japanese article. Machine translation, like DeepL or Google Translate, is a useful starting point for translations, but translators must revise errors as necessary and confirm that the translation is accurate, rather than simply copy-pasting machine-translated text into the English W...
Military raid during the Falklands War This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Raid on Pebble Island – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (August 2016) (Learn how and when to remove this template message) Pebble Island RaidPart of the Falklands WarLocation of Pebble Island (in red), north of...
Battle of DerbyPart of the Viking invasions of EnglandDerby shown within Derbyshire and EnglandDateJuly 917 ADLocationDerby, EnglandResult Anglo-Saxon victoryBelligerents Anglo-Saxons DanelawCommanders and leaders Aethelflaed UnknownStrength Unknown UnknownCasualties and losses Unknown Unknown vteViking invasions of England Lindisfarne Hingston Down Great Heathen Army (865–78) Alcea York Englefield Reading Ashdown Basing Meretun Chippenham Edington/Ethandun Cynwit The Danelaw (865–954) Ro...
_with_occupied_territories.svg)
_-_ISR_-_UNOCHA.svg)
.jpg)
